¹למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃

¹{Načelniku godbe. Psalm Davidov.} GOSPOD, preiskal si me in me poznaš!

²אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃

²Ti poznaš sedenje moje in vstajanje moje, mišljenje moje umeš oddaleč.

³ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃

³Hojo mojo in ležo mojo zasleduješ in znana so ti vsa pota moja.

⁴כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃

⁴Ko ni še beseda na jeziku mojem, glej, GOSPOD, jo poznaš docela.

⁵אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃

⁵Zadaj in spredaj me obdajaš in name pokladaš roko svojo.

⁶פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃

⁶Taka vednost je prečudovita zame, visoka je, ne morem je doseči.

⁷אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃

⁷Kam naj grem pred duhom tvojim, ali kam naj bežim pred tvojim obličjem?

⁸אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃

⁸Ko bi stopil na nebesa, tam si ti, ali bi ležišče si izbral v kraju mrtvih, tudi ondi si.

⁹אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃

⁹Ko bi si vzel zarje peruti in odletel prebivat ob najzadnjem kraju morja,

¹⁰גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃

¹⁰tudi tja bi me spremljala roka tvoja in zgrabila bi me desnica tvoja.

¹¹ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃

¹¹Ko bi pa rekel: Teme me bodo vsaj pokrile in svetloba okoli mene postane naj noč –

¹²גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃

¹²tudi teme ti ne morejo ničesar omračiti, noč ti je svetla kakor dan, temina ti je kakor noč.

¹³כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃

¹³Zakaj ti si imel v lasti ledice moje, stkal si me v telesu matere moje.

¹⁴אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃

¹⁴Hvalim te, da sem storjen na strašen, čudovit način; čudovita so dela tvoja, predobro to pozna duša moja.

¹⁵לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃

¹⁵Ni ti bilo skrito okostje moje, ko sem bil ustvarjen na skrivnem, umetno narejen, kakor v zemlje globočinah.

¹⁶גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃

¹⁶Zarodek moj so videle tvoje oči, in v knjigo tvojo je bilo vpisano vse to; dnevi so mi bili določeni, ko še eden njih ni bil napočil.

¹⁷ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃

¹⁷Zatorej kako so mi dražestne misli tvoje, o Bog mogočni, kako ogromna so njih števila!

¹⁸אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃

¹⁸Hotel bi jih našteti, a več jih je od peska; kadar se zdramim, sem z mislimi še pri tebi.

¹⁹אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃

¹⁹O da bi pokončal, o Bog, brezbožnika! In vi, možje krvoločni: Poberite se izpred mene!

²⁰אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃

²⁰Kajti zoper tebe govoré pregrešno, tvoje ime rabijo za laž tvoji sovražniki.

²¹הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃

²¹Ali naj bi ne sovražil, o GOSPOD, sovražilcev tvojih, ali naj mi ne mrzé, ki se vzpenjajo zoper tebe?

²²תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃

²²S skrajnim sovraštvom jih sovražim, za neprijatelje so meni.

²³חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃

²³Preiskuj me, Bog mogočni, in spoznaj srce moje, izkusi me in spoznaj misli moje,in glej, hodim li po potu, ki pelje v trpljenje, in vodi me po večnem potu.

²⁴וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃

²⁴in glej, hodim li po potu, ki pelje v trpljenje, in vodi me po večnem potu.