¹לכן לכו בדרך האלהים כבנים חביבים׃

¹ПАС, чун фарзандони маҳбуб, ба Худо тақлид намоед,

²והתהלכו באהבה כאשר גם המשיח אהב אתנו והקריב את נפשו בעדנו לקרבן וזבח לאלהים לריח ניחוח׃

²Ва дар муҳаббат рафтор кунед, чунон ки Масеҳ низ ба мо муҳаббат дошт ва Худро барои мо, ҳамчун ҳадия ва қурбонӣ ба Худо, ҳамчун бӯи муаттар таслим намуд.

³אבל זנות וכל טמאה ואהבת בצע בל יזכר ביניכם כאשר נאוה לקדשים׃

³Лекин зино ва ҳар гуна нопокӣ ва тамаъкорӣ набояд дар байни шумо ҳатто зикр ёбад, чунон ки ба муқаддасон муносиб аст;

⁴גם לא נבול פה ודברי סכלות ולעג אשר לא כהגן כי אם קול תודה׃

⁴Ҳамчунин алфози қабеҳа ва жожхоӣ ва масхарабозӣ, ки аз рӯи одоб нест, набояд бошад, балки шукргузорӣ лозим аст;

⁵כי זאת ידע תדעו כי כל זנה וטמא ואהב בצע שהוא עבד אלילים אין לו חלק ונחלה במלכות המשיח והאלהים׃

⁵Зеро инро яқин бидонед, ки ҳеч як зинокор, ё нопок, ё тамаъкор, ки вай бутпараст аст, дар Малакути Масеҳ ва Худо мерос надорад.

⁶אל ישיא איש אתכם בדברי ריק כי בגלל אלה חרון אלהים בא על בני המרי׃

⁶Бигзор ҳеҷ кас шуморо бо суҳанони ботил фирефта накунад, зеро ки барои ин газаби Худо бар писарони исьён меояд.

⁷על כן אל יהי חלקכם עמהם׃

⁷Пас, шарики онҳо нашавед.

⁸כי מלפנים הייתם חשך ועתה הנכם אור באדנינו התהלכו נא כבני אור׃

⁸Зеро ки шумо як вақте зулмот будед, вале ҳоло нуре дар Худованд ҳастед: чун фарзандони нур рафтор кунед,

⁹כי פרי הרוח כל מעשי חסד וצדק ואמת׃

⁹Чунки самари нур аз ҳар меҳрубонӣ, адолат ва ростӣ иборат аст;

¹⁰ובחנו מה הוא רצוי בעיני אדנינו׃

¹⁰Ва таҳқиқ кунед, то бидонед он чи, ки Худо меписандад, чист.

¹¹ואל תשתתפו עם מעשי החשך אשר לא יעשו פרי כי אם הוכח תוכיחו אותם׃

¹¹Ва дар аъмоли бесамари зулмот иштирок накунед, балки онҳоро фош намоед.

¹²כי מה שהם עשים בסתר חרפה היא אך לספר׃

¹²Зеро дар бораи корҳое ки онҳо пинҳонӣ мекунанд, сухан рондан ҳам нанговар аст.

¹³אבל כל זאת יגלה כשיוכח על ידי האור כי כל הנגלה אור הוא׃

¹³Аммо ҳамаи ин фош гардида, дар рӯшной зоҳир мешавад, зеро ҳар он чи зоҳир мешавад, нур аст;

¹⁴על כן הוא אומר עורה הישן וקומה מן המתים ויאר לך המשיח׃

¹⁴Бинобар ин гуфта шудааст: "Эй ту, ки ҳоб рафтаӣ, барҳез ва аз мурдагон эҳьё шав, ва Масеҳ бар ту нур хоҳад пощид".

¹⁵ועתה ראו והזהרו להתהלך לא ככסילים כי אם כחכמים׃

¹⁵Пас, бодиққат назар кунед, ки чӣ гуна рафтор менамоед, на чун бехирадон, балки чун хирадмандон,

¹⁶מוקירים העת כי הימים רעים המה׃

¹⁶Ва фурсатро ғанимат донед, чунки ин рӯзҳо шарир аст.

¹⁷על כן אל תהיו חסרי דעת כי אם מבינים לדעת מה הוא רצון אדנינו׃

¹⁷Бинобар ин нодон набошед, балки дарк кунед, ки иродаи Худо чист.

¹⁸ואל תשתכרו מיין המביא לידי פריצות כי אם המלאו ברוח׃

¹⁸Ва масти шароб нашавед, ки аз он фисқу фуҷур ба амал меояд; балки аз Рӯҳ пур шуда,

¹⁹ושיחו איש לרעהו בתהלות ותשבחות ושירות רוחניות שירו וזמרו לאדני בלבבכם׃

¹⁹Ба якдигар бо таронаҳои Забур, мадҳияҳо ва сурудҳои рӯҳонӣ сухан гӯед ва дар дилҳои худ барои Худованд бисароед ва тараннум намоед,

²⁰והודו בכל עת על הכל לאלהים אבינו בשם אדנינו ישוע המשיח׃

²⁰Ҳамеша барои ҳама чиз Худои Падарро ба исми Худованди мо Исои Масеҳ шукр гӯед,

²¹הכנעו איש לאחיו ביראת אלהים׃

²¹Дар тарси Худо мутеи якдигар шавед.

²²הנשים הכנענה לבעליכן כמו לאדנינו׃

²²Эй занон, мутеи шавҳарони худ шавед, мисли он ки ба Худованд бошад,

²³כי האיש הוא ראש האשה כאשר המשיח הוא ראש העדה והוא מושיע של הגוף׃

²³Чунки шавҳар сари зан аст, чунон ки Масеҳ сари Калисо ва Наҷотдиҳандаи бадан аст;

²⁴אבל כאשר תכנע העדה למשיח ככה גם הנשים לבעליהן בכל דבר׃

²⁴Аммо, чӣ тавре ки Калисо ба Масеҳ тобеъ аст, ҳамон тавр занон низ бояд аз ҳар ҷиҳат ба шавҳарони худ тобеъ бошанд.

²⁵האנשים אהבו את נשיכם כאשר גם המשיח אהב את העדה ויתן את נפשו בעדה׃

²⁵Эй шавҳарон, занони худро дӯст доред, чунон ки Масеҳ низ ба Калисо муҳаббат дошт ва Худро аз барои он таслим намуд,

²⁶למען קדשה בדברו אחרי אשר טהרה ברחיצת המים׃

²⁶То ки онро ба ғусли об пок карда, ба воситаи калом тақдис намояд,

²⁷להקימה בכבוד לו לעדה אשר אין בה כתם וקמט וכדומה כי אם למען תהיה קדושה ותמימה׃

²⁷Ва ба ҳузури Худ Калисоро дар ҷалоле тақдим кунад, ки на доғе дошта бошад, на нуқсоне, на чизе монанди ин, балки муқаддас ва беайб бошад.

²⁸כן האנשים חיבים לאהב את נשיהם כגופם כי האהב את אשתו אהב את עצמו׃

²⁸Ҳамин тавр бояд шавҳарон занони худро мисли ҷисми худ дӯст доранд: он ки зани худро дӯст медошта бошад, худро дӯст медорад.

²⁹כי מעולם לא שנא איש את בשרו כי אם זן ומכלכל אתו כאשר גם האדון את עדתו׃

²⁹Зеро ки ҳеҷ кас ҳаргиз ҷисми худро бад нал^ебинад, балки онро ғизо медиҳад ва гарм мекунад, чунон ки Худованд низ Калисоро;

³⁰כי אברי גופו אנחנו משברו ומעצמיו׃

³⁰Чунки мо андоми Бадани Ӯ ҳастем, аз гӯшти Ӯ ва аз устухонҳои Ӯ.

³¹על כן יעזב איש את אביו ואת אמו ודבק באשתו והיו שניהם לבשר אחד׃

³¹Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ хоҳад пайваст, ва ҳар ду як тан хоҳанд буд.

³²גדול הסוד הזה ואני מפרש אתו על המשיח ועל עדתו׃

³²Ин сир бузург аст, вале ман нисбат ба Масеҳ ва Калисо сухан меронам.

³³ואולם גם אתם כל איש מכם יאהב את אשתו כנפשו והאשה היא תזהר ותירא את בעלה׃

³³Пас, бигзор ҳар яке аз шумо зани худро мисли худ дӯст дорад, ва зан аз шавҳари худ битарсад.