1תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃
1Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
2אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃
2Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
3כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃
3Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
4הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃
4Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
5מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃
5Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
6דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃
6Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
7שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃
7Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
8כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃
8Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
9כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃
9Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
10מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃
10Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
11ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃
11Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
12ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃
12Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
13אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃
13Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
14כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃
14Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
15וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃
15Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
16כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃
16Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
17פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃
17Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
18תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃
18Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
19כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃
19Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
20לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃
20Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
21לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃
21Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
22בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃
22Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
23ענה בדרך כחו קצר ימי׃
23Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
24אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃
24Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
25לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃
25Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
26המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃
26Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
27ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃
27Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
28בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃
28Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.