¹למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃

¹Bakit ang mga bansa ay nangagugulo, at ang mga bayan ay nangagaakala ng walang kabuluhang bagay?

²יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃

²Ang mga hari sa lupa ay nagsisihanda, at ang mga pinuno ay nagsasanggunian, Laban sa Panginoon at laban sa kaniyang pinahiran ng langis, na sinasabi:

³ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃

³Lagutin natin ang kanilang tali, at ating iwaksi ang kanilang mga panali sa atin.

⁴יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃

⁴Siyang nauupo sa kalangitan ay tatawa: ilalagay sila ng Panginoon sa kakutyaan.

⁵אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃

⁵Kung magkagayo'y magsasalita siya sa kanila sa kaniyang poot, at babagabagin sila sa kaniyang malabis na sama ng loob:

⁶ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃

⁶Gayon ma'y inilagay ko ang aking hari sa aking banal na bundok ng Sion.

⁷אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃

⁷Aking sasaysayin ang tungkol sa pasiya: sinabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay aking anak; sa araw na ito ay ipinanganak kita.

⁸שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃

⁸Humingi ka sa akin, at ibibigay ko sa iyo ang mga bansa na iyong pinakamana, at ang mga pinakadulong bahagi ng lupa ay iyong pinakaari.

⁹תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃

⁹Sila'y iyong babaliin ng isang pamalong bakal; iyong dudurugin sila na parang isang sisidlan ng magpapalyok.

¹⁰ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃

¹⁰Ngayon nga'y magpakapantas kayo, Oh kayong mga hari: mangatuto kayo, kayong mga hukom sa lupa.

¹¹עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃

¹¹Kayo'y mangaglingkod sa Panginoon na may takot, at mangagalak na may panginginig.

¹²נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃

¹²Hagkan ninyo ang anak, baka magalit siya, at kayo'y mangapahamak sa daan, sapagka't ang kaniyang poot ay madaling magalab. Mapapalad ang nanganganlong sa kaniya.