¹Nem nékünk Uram, nem nékünk, hanem a te nevednek adj dicsõséget, a te kegyelmedért és hívségedért!

¹¶ Aua ki a matou, e Ihowa, aua ki a matou, engari me hoatu te kororia ki tou ingoa: whakaaroa tou aroha, tou pono.

²Miért mondanák a pogányok: Hol van hát az õ Istenök?

²Kia mea koia nga tauiwi: Kei hea ianei to ratou Atua?

³Pedig a mi Istenünk az égben van, és a mit akar, azt mind megcselekszi.

³Kei te rangi ia to matou Atua; kua meatia e ia nga mea katoa i pai ai ia.

⁴Azoknak bálványa ezüst és arany, emberi kezek munkája.

⁴He hiriwa a ratou whakapakoko, he koura, he mahi na te ringa tangata.

⁵Szájok van, de nem szólanak; szemeik vannak, de nem látnak;

⁵He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:

⁶Füleik vannak, de nem hallanak; orruk van, de nem szagolnak;

⁶He taringa o ratou, a kahore e rongo: he ihu o ratou, a kahore e hongi:

⁷Kezeik vannak, de nem tapintanak, lábaik vannak, de nem járnak, nem szólanak az õ torkukkal.

⁷He ringa o ratou, a kahore e whawha: he waewae o ratou, a kahore e haere: kahore hoki o ratou korokoro e korero.

⁸Hasonlók legyenek azokhoz készítõik, [és] mindazok, a kik bíznak bennök!

⁸Ka rite ki a ratou o ratou kaihanga; ae ra, te hunga katoa ano e whakawhirinaki ana ki a ratou.

⁹Izráel! te az Úrban bízzál; az ilyenek segítsége és paizsa õ.

⁹¶ E Iharaira, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.

¹⁰Áronnak háza! az Úrban bízzál; az ilyenek segítsége és paizsa õ.

¹⁰E te whare o Arona, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.

¹¹A kik félitek az Urat, az Úrban bízzatok; az ilyenek segítsége és paizsa õ.

¹¹E te hunga e wehi ana i a Ihowa, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.

¹²Az Úr megemlékezik mi rólunk [és] megáld [minket]; megáldja Izráel házát, megáldja Áronnak házát.

¹²Kua mahara a Ihowa ki a tatou, mana tatou e manaaki: mana e manaaki te whare o Iharaira, mana e manaaki te whare o Arona.

¹³Megáldja azokat, a kik félik az Urat, a kicsinyeket és a nagyokat.

¹³Ka manaakitia e ia te hunga e wehi ana ki a Ihowa, te iti, te rahi.

¹⁴Szaporítson titeket az Úr, titeket és a ti fiaitokat.

¹⁴Ka tapiritia ano e Ihowa ki a koutou, ki a koutou tahi ko a koutou tamariki.

¹⁵Áldottai vagytok ti az Úrnak, a ki teremtette a mennyet és a földet.

¹⁵He manaakitanga koutou na Ihowa, na te kaihanga o te rangi, o te whenua.

¹⁶Az egek az Úrnak egei, de a földet az ember fiainak adta.

¹⁶Ko nga rangi, he rangi no Ihowa; ko te whenua ia, he mea homai nana ki nga tama a te tangata.

¹⁷Nem a meghaltak dicsérik az Urat, sem nem azok, a kik alászállanak a csendességbe.

¹⁷E kore nga tupapaku e whakamoemiti ki a Ihowa: me te hunga katoa ano e heke ana ki te wahangutanga.

¹⁸De mi áldjuk az Urat mostantól fogva mindörökké. Dicsérjétek az Urat!

¹⁸Ko matou ia ka whakapai ki a Ihowa aianei a ake ake. Whakamoemititia a Ihowa.