¹Salamoné.

¹¶ Na Horomona. Homai, e te Atua, au whakaritenga ki te kingi, me tou tika ki te tama a te kingi.

²Hadd ítélje népedet igazsággal, és a te szegényeidet méltányossággal.

²¶ Mana e whakawa tou iwi i runga i te tika, au rawakore i runga i te whakawa tika.

³Teremjenek a hegyek békességet a népnek, és a halmok igazságot.

³Ka kawea mai e nga maunga te rongo mau ki te iwi, e nga pukepuke i runga i te tika.

⁴Legyen birája a nép szegényeinek, segítsen a szûkölködõnek fiain, és törje össze az erõszakoskodót.

⁴Ka whakawa ia mo nga ware o te iwi: ka whakaorangia e ia nga tamariki a te rawakore; mongamonga noa i a ia te kaitukino.

⁵Féljenek téged, a míg a nap áll és a meddig a hold fénylik, nemzedékrõl nemzedékre.

⁵I te ra e mau ana, i te marama hoki, ka pera te mau o to ratou wehi ki a koe i nga whakatupuranga katoa.

⁶Szálljon alá, mint esõ a rétre, mint zápor, a mely megöntözi a földet.

⁶E heke iho ia ano he ua ki runga ki te kotinga tarutaru, me nga ua e whakamakuku nei i te whenua.

⁷Virágozzék az õ idejében az igaz és a béke teljessége, a míg nem lesz a hold.

⁷Ka tupu te tangata tika i ona ra: tona roa ano o te ata noho, a kore noa te marama.

⁸És uralkodjék egyik tengertõl a másik tengerig, és a [nagy] folyamtól a föld határáig.

⁸Ka kingi ia i tenei moana, a tae noa ki tetahi moana, i te awa, a nga pito atu ano o te whenua.

⁹Boruljanak le elõtte a pusztalakók, és nyalják ellenségei a port.

⁹Ka piko ki tona aroaro te hunga o te koraha: a ka mitimiti ona hoariri i te puehu.

¹⁰Tarsis és a szigetek királyai hozzanak ajándékot; Seba és Szeba királyai adománynyal járuljanak elé.

¹⁰Ka maua mai he hakari e nga kingi o Tarahihi, o nga motu: ka kawea mai he tahua e nga kingi o Hepa, o Tepa.

¹¹Hajoljanak meg elõtte mind a királyok, és minden nemzet szolgáljon néki.

¹¹Ae, ka koropiko nga kingi katoa ki a ia: ka mahi nga iwi katoa ki a ia.

¹²Mert megszabadítja a kiáltó szûkölködõt; a nyomorultat, a kinek nincs segítõje.

¹²Ka ora hoki i a ia te rawakore ua tangi atu, te ware hoki me te tangata kahore nei ona kaiawhina.

¹³Könyörül a szegényen és szûkölködõn, s a szûkölködõk lelkét megszabadítja;

¹³E tohu ia i te tangata iti, i te rawakore; ka ora ano i a ia nga wairua o nga rawakore.

¹⁴Az elnyomástól és erõszaktól megmenti lelköket, és vérök drága az õ szemében.

¹⁴Ka hokona e ia to ratou wairua i roto i te tukino, i te tutu, he mea utu nui hoki o ratou toto ki tana titiro.

¹⁵És éljen õ és adjanak néki Seba aranyából; imádkozzanak érte szüntelen, és áldják õt minden napon.

¹⁵A e ora ratou; ka hoatu ano ki a ia he koura no Hepa: ka tukua tonutia hoki te inoi mona; ka whakapaingia ia i tenei ra, i tenei ra.

¹⁶Bõ gabona legyen az országban a hegyek tetején is; rengjen gyümölcse, mint a Libanon, s viruljon a városok népe, mint a földnek füve.

¹⁶He kutanga witi tera i runga i te whenua, i te tihi o nga maunga; ngarue ana ona hua, ano ko Repanona, a ka rite te tupu o nga tangata o te pa ki to te tarutaru o te whenua.

¹⁷Tartson neve mindörökké; viruljon neve, míg a nap lesz; vele áldják magokat mind a nemzetek, és magasztalják õt.

¹⁷Ka mau tonu tona ingoa ake ake; ka rite tona ingoa ki te ra te pumau: kei roto i a ia te manaaki mo te tangata; ka korerotia tona koa e nga iwi katoa.

¹⁸Áldott az Úr Isten, Izráelnek Istene, a ki csudadolgokat cselekszik egyedül!

¹⁸¶ Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua, te Atua o Iharaira: ko ia nei anake hei mahi i nga mahi whakamiharo;

¹⁹Áldott legyen az õ dicsõséges neve mindörökké, és teljék be dicsõségével az egész föld. Ámen! Ámen!

¹⁹Kia whakapaingia ano tona ingoa kororia mo ake tonu atu; kia ki katoa hoki te whenua i tona kororia. Amine, ae Amine.

²⁰Itt végzõdnek Dávidnak, az Isai fiának könyörgései.

²⁰Ko te mutunga tenei o nga inoi a Rawiri, a te tama a Hehe.