¹Aszáf zsoltára.

¹ဘုရားသခင်သည် ဘုရားတို့၏ ပရိသတ်၌ ရပ်လျက် နေတော်မူ၍၊ ဘုရားတို့ အလယ်၌ စီရင်တော်မူ ၏။

²Meddig ítéltek még hamisan, és emelitek a gonoszok személyét? Szela.

²သင်တို့သည် မတရားသော သူတို့၏ မျက်နှာကို ထောက်၍၊ အဘယ်မျှ ကာလပတ်လုံး မတရားသဖြင့် စီရင်ကြမည်နည်း။

³Ítéljetek a szegénynek és árvának; a nyomorultnak és elnyomottnak adjatok igazságot!

³ဆင်းရဲသော သူနှင့် မိဘမရှိသောသူတို့ကို စောင့်မကြလော့။ ငြိုငြင်သောသူနှင့် ငတ်မွတ်သော သူတို့ဘက်၌ တရားစီရင်ကြလော့။

⁴Mentsétek meg a szegényt és szûkölködõt; a gonoszok kezébõl szabadítsátok ki.

⁴ဆင်းရဲသောသူနှင့် ငတ်မွတ်သော သူတို့ကို မတရားသော သူ၏လက်မှ ကယ်နှုတ်ကြလော့။

⁵Nem tudnak, nem értenek, setétségben járnak; a földnek minden fundamentoma inog.

⁵သူတို့သည် မသိ၊ နားမလည်ကြ။ မှောင်မိုက်၌ ကျင်လည်ကြ၏။ မြေကြီးတိုက်မြစ်အပေါင်းတို့သည် လှုပ်ရှားလျက်ရှိကြ၏။

⁶Én mondottam: Istenek vagytok ti és a Felségesnek fiai ti mindnyájan:

⁶သင်တို့သည် ဘုရားဖြစ်ကြ၏။ ရှိသမျှတို့သည် အမြင့်ဆုံးသော ဘုရား၏သားဖြစ်ကြ၏ဟုငါဆိုသတည်း။

⁷Mindamellett meghaltok, mint a közember, és elhullotok, mint akármely fõember.

⁷သို့သော်လည်း၊ သင်တို့သည် လူကဲ့သို့သေ၍၊ အခြားသော မင်းကဲ့သို့ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ရောက်ကြလိမ့်မည်။

⁸Kelj fel, oh Isten, ítéld meg a földet, mert néked jutnak örökségül minden népek.

⁸အိုဘုရားသခင်၊ ထ၍မြေကြီးကို တရားစီရင် တော်မူပါ။ ကိုယ်တော်သည် လူမျိုးအပေါင်းတို့ကို အပိုင် ရတော်မူ၏။