¹Dávidé.

¹Huwag kang mabalisa dahil sa mga manggagawa ng kasamaan, ni managhili ka man sa kanila na nagsisigawa ng kalikuan.

²Mert hirtelen levágattatnak, mint a fû, s mint a gyönge növény elfonnyadnak.

²Sapagka't sila'y madaling puputuling gaya ng damo, at matutuyong gaya ng sariwang damo.

³Bízzál az Úrban és jót cselekedjél; e földön lakozzál és hûséggel élj.

³Tumiwala ka sa Panginoon, at gumawa ka ng mabuti; tumahan ka sa lupain, at gawin mong kumain sa kaniyang pagkatapat.

⁴Gyönyörködjél az Úrban, és megadja néked szíved kéréseit.

⁴Magpakaligaya ka naman sa Panginoon; at bibigyan ka niya ng nasa ng iyong puso.

⁵Hagyjad az Úrra a te útadat, és bízzál benne, majd õ teljesíti.

⁵Ihabilin mo ang iyong lakad sa Panginoon; tumiwala ka rin naman sa kaniya, at kaniyang papangyayarihin.

⁶Felhozza a te igazságodat, mint a világosságot, és a te jogodat, miként a delet.

⁶At kaniyang palalabasing gaya ng liwanag ang iyong katuwiran, at ang iyong kahatulan ay gaya ng katanghaliang tapat.

⁷Csillapodjál le az Úrban és várjad õt; ne bosszankodjál arra, a kinek útja szerencsés, [se] arra, a ki álnok tanácsokat követ.

⁷Ikaw ay magpahinga sa Panginoon, at maghintay kang may pagtitiis sa kaniya: huwag kang mabalisa ng dahil sa kaniya na gumiginhawa sa kaniyang lakad, dahil sa lalake na nagpapangyari ng mga masamang katha.

⁸Szünj meg a haragtól, hagyd el heveskedésedet; ne bosszankodjál, csak rosszra vinne!

⁸Maglikat ka ng pagkagalit, at bayaan mo ang poot: huwag kang mabalisa, iya'y maghahatid lamang sa paggawa ng kasamaan.

⁹Mert az elvetemültek kivágattatnak; de a kik az Urat várják, öröklik a földet.

⁹Sapagka't ang mga manggagawa ng kasamaan ay mangahihiwalay: nguni't yaong nagsipaghintay sa Panginoon, ay mangagmamana sila ng lupain.

¹⁰Egy kevés [idõ] még és nincs gonosz; nézed a helyét és nincsen ott.

¹⁰Sapagka't sangdali na lamang, at ang masama ay mawawala na: Oo, iyong uusisaing mainam ang kaniyang dako, at siya'y mawawala na.

¹¹A szelidek pedig öröklik a földet, és gyönyörködnek nagy békességben.

¹¹Nguni't ang maamo ay magmamana ng lupain, at masasayahan sa kasaganaan ng kapayapaan.

¹²Fondorkodik a gonosz az igaz ellen, és fogait csikorgatja rá:

¹²Ang masama ay kumakatha laban sa ganap, at pinagngangalit sa kaniya ang kaniyang mga ngipin.

¹³Az Úr neveti õt, mert látja, hogy eljõ az õ napja.

¹³Tatawanan siya ng Panginoon: sapagka't kaniyang nakikita na ang kaniyang kaarawan ay dumarating.

¹⁴Fegyvert vonnak a gonoszok; felvonják ívöket, hogy a szegényt és nyomorultat elejtsék, [és] leöljék az igazán élõket;

¹⁴Hinugot ng masama ang tabak, at inihanda ang kanilang busog: upang ilugmok ang dukha at mapagkailangan, upang patayin ang matuwid sa paglakad:

¹⁵[De] fegyverök saját szívökbe hat, és ívök eltörik.

¹⁵Ang kanilang tabak ay masasaksak sa kanilang sariling puso, at ang kanilang busog ay mababali.

¹⁶Jobb a kevés az igaznak, mint a sok gonosznak az õ gazdagsága.

¹⁶Mainam ang kaunti na tinatangkilik ng matuwid, kay sa kasaganaan ng maraming masama.

¹⁷Mert a gonoszok karja eltörik, de az igazakat támogatja az Úr.

¹⁷Sapagka't ang mga bisig ng masasama ay mangababali: nguni't inaalalayan ng Panginoon ang matuwid.

¹⁸Jól tudja az Úr a feddhetetleneknek napjait, és hogy örökségök mindörökké meglesz.

¹⁸Nalalaman ng Panginoon ang kaarawan ng sakdal: at ang kanilang mana ay magiging sa magpakailan man.

¹⁹Nem szégyenülnek meg a veszedelmes idõben, és jóllaknak az éhség napjaiban.

¹⁹Hindi sila mangapapahiya sa panahon ng kasamaan: at sa mga kaarawan ng kagutom ay mangabubusog sila.

²⁰De a gonoszok elvesznek, és az Úrnak ellensége, mint a liget ékessége, elmúlik, füstként múlik el.

²⁰Nguni't ang masama ay mamamatay, at ang mga kaaway ng Panginoon ay magiging gaya ng taba ng mga kordero: sila'y mangapupugnaw: sa usok mangapupugnaw sila.

²¹Kölcsön kér a gonosz és meg nem fizet, de az igaz irgalmas és adakozó.

²¹Ang masama ay humihiram, at hindi nagsasauli: nguni't ang matuwid ay nahahabag, at nagbibigay.

²²Mert a kiket õ megáld, öröklik a földet, és a kiket õ megátkoz, kivágattatnak azok.

²²Sapagka't ang mga gayong pinagpala ng Panginoon ay mangagmamana ng lupain; at silang sinumpa niya ay mahihiwalay.

²³Az Úr szilárdítja meg az igaz ember lépteit, és útját kedveli.

²³Ang lakad ng tao ay itinatag ng Panginoon; at siya'y nasasayahan sa kaniyang lakad.

²⁴Ha elesik, nem terül el, mert az Úr támogatja kezével.

²⁴Bagaman siya'y mabuwal, hindi siya lubos na mapapahiga: Sapagka't inaalalayan siya ng Panginoon ng kaniyang kamay.

²⁵Gyermek voltam, meg is vénhedtem, de nem láttam, hogy elhagyottá lett volna az igaz, a magzatja pedig kenyérkéregetõvé.

²⁵Ako'y naging bata, at ngayo'y matanda; gayon ma'y hindi ko nakita ang matuwid na pinabayaan, ni ang kaniyang lahi man ay nagpapalimos ng tinapay.

²⁶Mindennapon irgalmatoskodik és kölcsön ad, és az õ magzatja áldott.

²⁶Lahat ng araw ay nahahabag, at nagpapahiram; at ang kaniyang lahi ay pinagpapala.

²⁷Kerüld a rosszat és jót cselekedjél, és megmaradsz mindörökké.

²⁷Ikaw ay humiwalay sa kasamaan, at gumawa ka ng mabuti; at manahan ka magpakailan man.

²⁸Mert az Úr szereti az ítéletet, és el nem hagyja az õ kegyeseit; megõrzi õket mindörökké, a gonoszok magvát pedig kiirtja.

²⁸Sapagka't iniibig ng Panginoon ang kahatulan, at hindi pinababayaan ang kaniyang mga banal; sila'y iniingatan magpakailan man: nguni't ang lahi ng masama ay mahihiwalay.

²⁹Az igazak öröklik a földet, és mindvégig rajta lakoznak.

²⁹Mamanahin ng matuwid ang lupain, at tatahan doon magpakailan man.

³⁰Bölcseséget beszél az igaznak szája, és a nyelve ítéletet szól.

³⁰Ang bibig ng matuwid ay nangungusap ng karunungan, at ang kaniyang dila ay nagsasalita ng kahatulan.

³¹Istenének törvénye van szívében, lépései nem ingadoznak.

³¹Ang kautusan ng kaniyang Dios ay nasa kaniyang puso, walang madudulas sa kaniyang mga hakbang.

³²Leselkedik a gonosz az igazra, és halálra keresi azt;

³²Inaabatan ng masama ang matuwid, at pinagsisikapang patayin niya siya.

³³De az Úr nem hagyja azt annak kezében, sem nem kárhoztatja, mikor megítéltetik.

³³Hindi siya iiwan ng Panginoon sa kaniyang kamay, ni parurusahan man siya pagka siya'y nahatulan.

³⁴Várjad az Urat, õrizd meg az õ útját; és fölmagasztal téged, hogy örököld a földet; és meglátod, a mikor kiirtatnak a gonoszok.

³⁴Hintayin mo ang Panginoon, at ingatan mo ang kaniyang daan, at ibubunyi ka upang manahin mo ang lupain: pagka nahiwalay ang masama, iyong makikita.

³⁵Láttam elhatalmasodni a gonoszt és szétterjeszkedett az, mint egy gazdag lombozatú vadfa;

³⁵Aking nakita ang masama sa malaking kapangyarihan, at lumalaganap na gaya ng sariwang punong kahoy sa kaniyang lupang tinubuan.

³⁶De elmult és ímé nincsen! kerestem, de nem található.

³⁶Nguni't may dumaan at, narito, wala na siya: Oo, hinanap ko siya, nguni't hindi siya masumpungan.

³⁷Ügyelj a feddhetetlenre, nézd a becsületest, mert a jövendõ a béke emberéé.

³⁷Tandaan mo ang sakdal na tao, at masdan mo ang matuwid: sapagka't may isang maligayang wakas sa taong may kapayapaan.

³⁸De a bûnösök mind elvesznek; a gonosznak vége pusztulás.

³⁸Tungkol sa mga mananalangsang, mangalilipol silang magkakasama: ang huling wakas ng masama ay mahihiwalay.

³⁹Az igazak segedelme pedig az Úrtól van; õ az õ erõsségök a háborúság idején.

³⁹Nguni't ang kaligtasan ng matuwid ay sa Panginoon: siya'y ang kanilang kuta sa panahon ng kabagabagan.

⁴⁰Megvédi õket az Úr és megszabadítja õket; megszabadítja õket a gonoszoktól és megsegíti õket, mert õ benne bíznak.

⁴⁰At sila'y tinutulungan ng Panginoon, at sinasagip sila: sinasagip niya sila sa masama, at inililigtas sila. Sapagka't sila'y nagsipagkanlong sa kaniya.