¹Aszáf zsoltára.

¹Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.

²De én?! Már-már meghanyatlottak lábaim; és kis híjja, hogy lépteim el nem iszamodtak.

²Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.

³Mert irígykedtem a kevélyekre, látván a gonoszok jó szerencséjét.

³Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.

⁴Mert halálukig nincsenek kínjaik, és az õ erejök állandó.

⁴Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.

⁵A halandók nyomorúságában nincs részök, és az emberekkel nem ostoroztatnak.

⁵Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man sila nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.

⁶Ezért nyakuknak ékessége kevélység, ruha gyanánt erõszak borítja õket.

⁶Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan sila ng karahasan na gaya ng bihisan.

⁷A kövérség miatt kinn ülnek az õ szemeik, elméjök gondolatjai csaponganak.

⁷Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.

⁸Gúnyolódnak és gonoszságot szólnak; elnyomásról beszélnek fennhéjázással.

⁸Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.

⁹Az égre tátogatják szájokat, és nyelvök eljárja a földet.

⁹Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.

¹⁰Azért fordul az õ népe ide, hogy tele [pohár] vizet szürcsölnek;

¹⁰Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.

¹¹És mondják: Mint tudhatná ezt az Isten, s van-é a Magasságosban értelem?

¹¹At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?

¹²Ímé, ezek gonoszok, és örök biztonságban vagyont gyûjtenek!

¹²Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,

¹³Bizony hiába tartottam én tisztán szívemet, és mostam ártatlanságban kezeimet;

¹³Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

¹⁴Mert nyomorgattatom minden napon, és ostoroztatom minden reggel!

¹⁴Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.

¹⁵Ha azt mondom: Ilyen módon szólok: Ímé, a te fiaid nemzedékét árulom el.

¹⁵Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

¹⁶Gondolkodom, hogy ezt megérthessem; de nehéz dolog ez szemeimben.

¹⁶Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;

¹⁷Mígnem bemenék az Isten szent helyébe: megértém azoknak sorsát.

¹⁷Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,

¹⁸Bizony síkos földön helyezted el õket; pusztaságokra vetetted ki õket.

¹⁸Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: iyong inilugmok sila sa kapahamakan.

¹⁹Mind elpusztulnak egy szempillantásban! Elvesznek, elenyésznek a rettegéstõl.

¹⁹Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

²⁰Mint álmot, ha felserkenünk: te Uram, ha felserkensz, [úgy ]veted meg képöket.

²⁰Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

²¹Hogyha keseregne szívem, és háborognának veséim:

²¹Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:

²²Akkor balgatag és tudatlan volnék én, oktalan állat volnék te irántad.

²²Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

²³De én mindenkor veled vagyok, te fogod az én jobb kezemet.

²³Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.

²⁴Tanácsoddal igazgatsz engem, és azután dicsõségbe fogadsz be engem.

²⁴Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

²⁵Kicsodám van az egekben? Náladnál egyébben nem gyönyörködöm e földön!

²⁵Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.

²⁶Ha elfogyatkozik is testem és szívem: szívemnek kõsziklája és az én örökségem te vagy, oh Isten, mindörökké!

²⁶Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.

²⁷Mert ímé, a kik eltávoznak tõled, elvesznek; mind kiirtod azokat, a kik elhajolnak tõled.

²⁷Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.

²⁸De én? Isten közelsége oly igen jó nékem. Az Úr Istenben vetem reménységemet, hogy hirdessem minden te cselekedetedet.

²⁸Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.