¹Aszáf zsoltára.

¹Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.

²Meddig ítéltek még hamisan, és emelitek a gonoszok személyét? Szela.

²Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)

³Ítéljetek a szegénynek és árvának; a nyomorultnak és elnyomottnak adjatok igazságot!

³Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.

⁴Mentsétek meg a szegényt és szûkölködõt; a gonoszok kezébõl szabadítsátok ki.

⁴Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo sila sa kamay ng masama,

⁵Nem tudnak, nem értenek, setétségben járnak; a földnek minden fundamentoma inog.

⁵Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.

⁶Én mondottam: Istenek vagytok ti és a Felségesnek fiai ti mindnyájan:

⁶Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.

⁷Mindamellett meghaltok, mint a közember, és elhullotok, mint akármely fõember.

⁷Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.

⁸Kelj fel, oh Isten, ítéld meg a földet, mert néked jutnak örökségül minden népek.

⁸Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.