¹Sementara itu Yusuf memerintahkan kepada kepala rumah tangganya, "Isilah karung orang-orang itu dengan gandum, sebanyak yang dapat mereka bawa, dan masukkan uang masing-masing ke dalam karungnya, di atas gandum itu.

¹银杯藏在便雅悯的布袋里

²Masukkan juga piala perakku ke dalam karung adik mereka yang bungsu, bersama-sama dengan uang pembayaran gandumnya." Pelayan itu melaksanakan perintah itu.

²把我的银杯，放在最小的袋口，连同他买粮食的银子放进去。”管家就照着约瑟吩咐的话去作。

³Keesokan harinya, pagi-pagi sekali, Yusuf berpisah dengan saudara-saudaranya, lalu mereka berangkat dengan keledai mereka.

³早晨天一亮，那些人和他们的驴子都被打发走了。

⁴Mereka belum jauh dari kota itu, waktu Yusuf berkata kepada kepala rumah tangganya, "Cepatlah kejar orang-orang itu. Jika sudah tersusul, katakan kepada mereka, 'Mengapa kamu membalas kebaikan dengan kejahatan?

⁴他们出了城，走了不远，约瑟就对管家说：“起来，追赶那些人；追上了，就对他们说：‘你为什么以恶报善呢？

⁵Mengapa kamu mencuri piala perak tuanku? Piala itu dipakainya untuk minum dan sebagai alat menujum. Kamu telah melakukan kejahatan besar!'"

⁵这不是我主人喝酒和占卜用的杯吗？你们所作的，实在不对。’”

⁶Ketika pelayan itu sampai kepada saudara-saudara Yusuf, dikatakannya apa yang diperintahkan Yusuf.

⁶管家追上了他们，就对他们说了这些话。

⁷Jawab mereka kepadanya, "Apa maksud Tuan? Kami bersumpah bahwa kami tidak berbuat begitu!

⁷他们对管家说：“我主为什么说这样的话呢？你的仆人绝不会作这样的事。

⁸Tuan sendiri tahu bahwa uang yang kami temukan di dalam karung-karung kami di atas gandum itu, telah kami kembalikan kepada Tuan. Jadi, tak mungkin kami mencuri perak atau emas dari rumah gubernur!

⁸你看，我们从前在袋口发现的银子，尚且从迦南地带来还给你，我们又怎会从你主人的家里偷取金银呢？

⁹Tuan, andaikata benda itu kedapatan pada salah seorang dari kami, biarlah dia dihukum mati, dan kami menjadi hamba Tuan."

⁹在你仆人当中，无论在谁那里搜出来，谁就要死，我们也要作我主的奴仆。”

¹⁰Pelayan itu berkata, "Baiklah; tetapi hanya dia pada siapa piala itu kedapatan, dialah yang akan menjadi hambaku; yang lain boleh pergi."

¹⁰管家说：“现在就照你们的话作吧，只是在谁那里搜出来，谁就要作我的奴仆，其余的人都没有罪。”

¹¹Lalu dengan cepat mereka masing-masing menurunkan dan membuka karungnya.

¹¹于是，他们急忙把自己的布袋卸在地上，各人打开自己的布袋。

¹²Pelayan Yusuf itu memeriksa karung-karung itu dengan teliti, mulai dari karung kepunyaan yang sulung sampai kepada karung kepunyaan yang bungsu, dan piala itu ditemukan di dalam karung Benyamin.

¹²管家就搜查，从最大的开始，查到最小的。那杯竟在便雅悯的布袋里搜出来了。

¹³Abang-abangnya sangat sedih sehingga mengoyak-ngoyakkan pakaian mereka. Mereka membebani keledai mereka dan kembali ke kota.

¹³他们就撕裂自己的衣服，各人又把担子驮在驴上，回城去了。

¹⁴Ketika Yehuda dan saudara-saudaranya sampai di rumah Yusuf, ia masih ada di situ, dan mereka sujud di hadapannya.

¹⁴犹大和他的兄弟来到约瑟的家里，那时约瑟还在那里；他们就在他面前俯伏在地。

¹⁵Maka berkatalah Yusuf, "Apa yang kamu lakukan itu? Tak tahukah kamu bahwa orang yang seperti aku ini dapat mengetahui perbuatanmu yang jahat dengan ilmu gaib?"

¹⁵约瑟对他们说：“你们所作的是什么事呢？你们不知道像我这样的人必能占卜吗？”

¹⁶"Apa yang dapat kami katakan, Tuanku?" jawab Yehuda. "Bagaimana kami dapat membantah dan membenarkan diri kami? Allah telah menyingkapkan kesalahan kami. Sekarang kami semua hamba Tuan, bukan hanya dia pada siapa kedapatan piala itu."

¹⁶犹大说：“我们对我主可以说什么呢？我们还有什么可说的呢？我们怎能证明自己是清白的呢？　神已经查出你仆人们的罪孽了。看哪，我们和那在他手里搜出杯来的，都是我主的奴仆了。”

¹⁷Kata Yusuf, "Tidak! Aku tidak mau berbuat begitu! Hanya dia pada siapa kedapatan piala itu akan menjadi hambaku. Yang lain boleh pulang dengan bebas kepada ayahmu."

¹⁷约瑟说：“我绝不能这样作。在谁的手里搜出杯来，谁就要作我的奴仆；你们其余的人，可以平平安安地上你们父亲那里去。”

¹⁸Yehuda maju mendekati Yusuf dan berkata, "Maaf, Tuanku, izinkanlah hamba berbicara lagi dengan Tuanku. Jangan marah kepada hamba; Tuanku seperti raja Mesir sendiri.

¹⁸犹大替便雅悯求情犹大走近约瑟身边，说：“我主啊，求你容许仆人说一句话给我主听，请不要向仆人发烈怒，因为你好像法老一样。

¹⁹Tuanku telah bertanya kepada kami ini, 'Apakah kamu masih mempunyai ayah atau saudara yang lain?'

¹⁹我主曾经问仆人们说：‘你们还有父亲或其他兄弟没有？’

²⁰Kami menjawab, 'Ayah kami sudah tua dan adik kami lahir ketika ayah sudah lanjut usia. Abang seibu dari adik kami itu sudah meninggal, jadi sekarang hanya dia sendirilah yang masih hidup dari mereka berdua, dan ayah sangat sayang kepadanya.'

²⁰我们曾经回答我主：‘我们还有年老的父亲和最小的弟弟，是他年老时所生的。他的哥哥死了，他母亲只剩下他一个孩子，他父亲非常爱他。’

²¹Tuanku menyuruh kami membawa dia kemari, supaya Tuanku dapat melihatnya,

²¹你就对仆人们说：‘把他带下来到我这里，我要亲眼看看他。’

²²lalu kami menjawab bahwa anak itu tidak dapat berpisah dari ayahnya; jika ia berpisah dari ayahnya, ayah akan meninggal.

²²我们对我主说：‘那孩子是不能离开他父亲的；如果离开了，他父亲必定死。’

²³Kemudian Tuanku berkata, 'Kamu tidak boleh menghadap aku lagi jika tidak membawa adikmu itu.'

²³你对仆人们说：‘如果你们最小的弟弟不与你们一同下来，你们就不得见我的面。’

²⁴Ketika kami kembali kepada ayah kami, kami sampaikan kepadanya perkataan Tuanku itu.

²⁴于是，我们上到你仆人我们的父亲那里，就把我主的话告诉了他。

²⁵Kemudian ayah kami menyuruh kami datang lagi kemari untuk membeli makanan.

²⁵后来我们的父亲说：‘你们再去替我们买些粮食回来吧。’

²⁶Kami menjawab, 'Kami tidak dapat pergi ke sana, sebab kami tak boleh menghadap gubernur jika adik kami yang bungsu tidak ikut. Kami hanya dapat pergi ke sana kalau dia pergi juga.'

²⁶我们就说：‘我们不能下去，如果有我们最小的弟弟与我们同去，我们就下去；因为我们最小的弟弟不与我们同去，我们就不得见那人的面。’

²⁷Kemudian ayah kami berkata, 'Kalian tahu bahwa Rahel, istriku hanya punya dua anak.

²⁷你仆人我的父亲对我们说：‘你们知道我的妻子只给我生了两个儿子。

²⁸Yang pertama telah meninggalkan aku. Dia pasti sudah diterkam binatang buas, karena sampai sekarang aku tidak melihatnya lagi.

²⁸一个已经离开我去了，我想他必定是被野兽撕碎了；直到现在，我也没有见过他。

²⁹Jika kalian mengambil anak yang bungsu ini daripadaku, dan terjadi apa-apa dengan dia, kesedihan yang kalian datangkan kepadaku itu akan mengakibatkan kematianku, karena aku ini sudah tua.'"

²⁹现在你们又要把这个从我面前带去，如果他遇到不幸，你们就使我这个白发老人，悲悲惨惨地下阴间去了。’

³⁰"Karena itu, Tuanku," kata Yehuda kepada Yusuf, "jika hamba kembali kepada ayah kami tanpa adik kami itu, pasti ayah kami akan meninggal. Nyawanya bergantung kepada anak itu, dan ia sudah begitu tua sehingga kesedihan yang kami datangkan kepadanya itu akan mengakibatkan kematiannya.

³⁰我父亲的命与这孩子的命，是相连在一起的。现在我回到你仆人我的父亲那里，如果没有孩子与我们在一起，

³¹(44:30)

³¹他一见没有孩子，就必定死；这样，你仆人们就使你仆人我们的父亲，这个白发老人，愁愁苦苦地下阴间去了。

³²Lagipula, hamba telah berjanji kepada ayah hamba bahwa hamba menjadi jaminan anak itu. Hamba berkata kepadanya, bahwa jika hamba tidak membawa anak itu kembali kepadanya, hambalah yang akan menanggung hukuman seumur hidup.

³²因为仆人曾经向父亲担保这孩子的安全，说：‘如果我不把他带回来交还给你，我就在父亲面前终生承担这罪。’

³³Jadi, hamba mohon, Tuanku, izinkanlah hamba tinggal di sini menjadi hamba Tuanku menggantikan adik kami ini; biarlah ia pulang bersama-sama dengan abang-abangnya.

³³现在求你容许仆人留下，代替这孩子作我主的奴仆，让这孩子与他的哥哥们一同上去。

³⁴Bagaimana hamba dapat kembali kepada ayah kami jika anak itu tidak ikut? Hamba tidak tahan nanti melihat musibah yang akan menimpa ayah kami itu."

³⁴因为如果孩子没有与我同去，我怎能上去见我的父亲呢？恐怕我会看见灾祸临到我父亲身上。”