¹TUHAN memberi kepada Musa

¹各种许愿还愿的条例

²peraturan ini untuk bangsa Israel. Apabila seorang dipersembahkan kepada TUHAN untuk menebus suatu kaul yang khusus, orang itu boleh ditebus dengan sejumlah uang

²“你要告诉以色列人，对他们说：如果人许特别的愿，献身给耶和华，就要依照你的估价献身价。

³menurut harga yang berlaku di Kemah TUHAN: di atas 60 tahun: laki-laki-15 uang perak, perempuan-10 uang perak; antara 20-60 tahun: laki-laki-50 uang perak, perempuan-30 uang perak; antara 5-20 tahun: laki-laki-20 uang perak, perempuan-10 uang perak; di bawah 5 tahun: laki-laki-5 uang perak, perempuan-3 uang perak.

³你应该这样估价：从二十岁到六十岁的男人，你要按着圣所衡量银子的标准，估价五百五十克银子。

⁴(27:3)

⁴如果是女人，你要估价三百四十二克银子。

⁵(27:3)

⁵如果是五岁到二十岁，男子的估价是二百二十八克银子，女子是一百一十四克银子。

⁶(27:3)

⁶如果是一个月到五岁，男子的估价是五十七克银子，女子是三十四克银子。

⁷(27:3)

⁷如果是六十岁以上，男子的估价是一百七十一克银子，女子是一百一十四克银子。

⁸Kalau orang yang berkaul terlalu miskin untuk membayar harga yang ditetapkan, ia harus membawa orang yang sudah dipersembahkan kepada TUHAN itu kepada imam. Imam harus menetapkan harga yang lebih rendah sesuai dengan kemampuan orang itu.

⁸那人若是贫穷，不能支付你估定的价，就要把他带到祭司面前，让祭司估定他的价；祭司就按着许愿的人的经济能力，估定他的价。

⁹Apabila kaul itu mengenai binatang halal yang dapat diterima sebagai persembahan kepada TUHAN, orang yang berkaul itu tidak boleh menukarnya dengan binatang lain, sebab segala yang dipersembahkan kepada TUHAN menjadi milik TUHAN. Kalau ia menukarnya juga, kedua ekor binatang menjadi milik TUHAN.

⁹如果所许的是可以献给耶和华为供物的牲畜，献给耶和华的任何牲畜，都要分别为圣。

¹⁰(27:9)

¹⁰不可更换，也不可代替；无论是好的换坏的，或是坏的换好的，都不可以。如果人一定要以另一只牲畜代替以前所许的牲畜献上，那么以前所许的和用来交换的，都要分别为圣。

¹¹Tetapi kalau kaul itu mengenai binatang haram yang tak dapat diterima sebagai persembahan kepada TUHAN, orang yang berkaul harus membawa binatang itu kepada imam.

¹¹所许的若是不洁净的牲畜，人不能把它献给耶和华为供物，就是把牲畜牵到祭司面前；

¹²Imam akan menentukan harganya menurut keadaan binatang itu. Dan harga yang sudah ditentukan adalah harga mati.

¹²祭司要按牲畜的好坏估价；祭司估价多少，就是多少。

¹³Kalau orang itu ingin menebus binatangnya, ia harus membayar harganya ditambah dengan dua puluh persen.

¹³如果他一定要把牲畜赎回，就要按你的估价，多付五分之一。

¹⁴Apabila seseorang mempersembahkan rumahnya kepada TUHAN, imam menentukan harganya menurut keadaan rumah itu. Harga yang sudah ditentukan adalah harga mati.

¹⁴“如果有人把房屋分别为圣献给耶和华，祭司要按房屋的好坏估价，祭司估价多少，就定它价值多少。

¹⁵Kalau orang itu mau menebus rumahnya, ia harus membayar harganya ditambah dengan dua puluh persen.

¹⁵把自己房屋分别为圣的人，如果要赎回房屋，就要按你估定的价银，多加五分之一，房屋才可以归他。

¹⁶Apabila seseorang mempersembahkan sebagian dari tanahnya kepada TUHAN, harganya harus ditentukan menurut jumlah bibit yang diperlukan untuk menanami tanah itu. Untuk setiap dua puluh kilogram gandum harganya sepuluh uang perak.

¹⁶“如果有人把自己产业的一部分，分别为圣献给耶和华，你的估价要根据那地的撒种量：每撒大麦二十公斤，估价五百七十克银子。

¹⁷Kalau tanah itu dipersembahkan sejak Tahun Pengembalian, harganya harus dibayar penuh.

¹⁷如果他从禧年起，把自己的田地分别为圣，就要按照你的估价定那田地的价值。

¹⁸Kalau tanah itu dipersembahkan sesudah Tahun Pengembalian, imam harus menaksir harga kontannya menurut jumlah tahun yang masih ada sampai Tahun Pengembalian yang berikut, lalu menentukan harga yang lebih murah.

¹⁸如果他在禧年以后，把自己的田地分别为圣，祭司就要照着到下一个禧年所剩余的年数，给他计算价银，然后从你的估价减去这价银。

¹⁹Kalau orang yang mempersembahkan ladang itu ingin menebusnya, ia harus membayar harganya ditambah dengan dua puluh persen.

¹⁹把自己田地分别为圣的人，如果一定要赎回田地，就要按你的估价，多付五分之一，田地才可以归他。

²⁰Kalau ia menjual ladang itu dengan tidak lebih dahulu menebusnya dari TUHAN, ia tidak berhak lagi menebus ladangnya.

²⁰如果他不赎回田地，而卖给别人，他就再也不能赎回田地了。

²¹Dalam Tahun Pengembalian yang berikut, ladang itu menjadi milik TUHAN untuk selama-lamanya, dan diberikan kepada para imam.

²¹到了禧年，买主就要交出那地归耶和华为圣，像永属耶和华的圣地一样，归祭司为产业。

²²Apabila seseorang mempersembahkan kepada TUHAN sebuah ladang yang telah dibelinya,

²²如果人把买来的田地，不是自己承受为业的田地，分别为圣献给耶和华，

²³imam harus menaksir harganya menurut jumlah tahun yang masih ada sampai Tahun Pengembalian yang berikut. Lalu orang itu harus membayar harganya pada hari itu juga. Uang itu menjadi milik TUHAN.

²³祭司就要按照你的估价，给他计算，直到禧年为止；价值多少，他必须当天付给你估定的价银，表示把那地献给耶和华为圣。

²⁴Dalam Tahun Pengembalian, ladang itu harus dikembalikan kepada pemiliknya yang semula atau kepada keturunannya.

²⁴到了禧年，那地要归还卖主，就是归还那承受那地为业的原主。

²⁵Semua harga harus ditentukan menurut harga yang berlaku di Kemah TUHAN.

²⁵你的一切估价，都要照着圣所衡量银子的标准。

²⁶Binatang yang pertama lahir adalah milik TUHAN, jadi tak boleh dipersembahkan untuk kurban sukarela. Anak sapi, anak domba atau anak kambing yang pertama lahir adalah kepunyaan TUHAN.

²⁶“唯独牲畜的头一胎，无论是牛或是羊，既然头一胎是属于耶和华的，人就不能再把它分别为圣，因为这本是耶和华的。

²⁷Tetapi binatang haram yang pertama lahir boleh ditebus menurut harga yang berlaku di Kemah TUHAN, ditambah dua puluh persen. Kalau tidak ditebus, binatang itu boleh dijual kepada orang lain menurut harga yang berlaku di Kemah TUHAN.

²⁷但如果是不洁净的牲畜，他就要按照你的估价，加上五分之一把它赎回；如果不赎回，就要按照你的估价卖掉。

²⁸Tak seorang pun boleh menjual atau menebus apa yang telah dikhususkannya tanpa syarat kepada TUHAN, baik itu manusia, hewan atau tanah. Itu milik TUHAN untuk selama-lamanya.

²⁸“一切永属耶和华的圣物，就是人永献给耶和华的物，无论是人或是牲畜，或是他承受作产业的田地，都不可以变卖，也不可以赎回；一切永献之物都是归耶和华为至圣的。

²⁹Bahkan manusia yang telah dikhususkan kepada TUHAN untuk dibinasakan tak boleh ditebus; ia harus dibunuh.

²⁹如果有人永献牲畜作永属耶和华的圣物，就不可赎回；必须把它杀死。

³⁰Sepersepuluh dari seluruh hasil tanah, baik gandum maupun buah-buahan, adalah untuk TUHAN.

³⁰什一之物“地上的一切，无论是地上的种子或是树上的果子，十分之一是耶和华的，是归给耶和华为圣的。

³¹Kalau seseorang mau menebus sebagian dari hasil itu, ia harus membayar harganya yang sudah ditentukan ditambah dua puluh persen.

³¹如果人一定要赎回这十分之一，除物价以外，还要加上五分之一。

³²Satu dari tiap sepuluh ekor ternak adalah milik TUHAN. Kalau ternak itu dihitung, setiap ekor ternak yang kesepuluh menjadi milik TUHAN.

³²牛群和羊群的十分之一，就是一切从牧人杖下经过的，每第十只都是归耶和华为圣的。

³³Pemilik ternak itu tak boleh memilih-milih mana yang baik, mana yang jelek. Ia juga tak boleh menukarnya. Kalau ia menukarnya juga, kedua ekor ternak itu menjadi milik TUHAN dan tak boleh ditebus.

³³人不可理会是好或是坏，也不可把它更换；如果一定要更换，本来的与更换的，都要分别为圣，不能赎回。”

³⁴Itulah perintah-perintah yang diberikan TUHAN di atas Gunung Sinai kepada Musa untuk bangsa Israel.

³⁴以上这些就是耶和华在西奈山，为以色列人吩咐摩西的律例。