¹Sebagian daerah di sebelah barat Sungai Yordan diberikan kepada sebagian keluarga-keluarga keturunan Manasye, anak sulung Yusuf. Makhir, ayah Gilead, adalah anak sulung Manasye. Karena ia seorang pejuang, maka daerah Gilead dan Basan yang terletak di sebelah timur Sungai Yordan diberikan kepadanya.

¹De stam van Manasse had ook een lot, omdat hij de eerstgeborene van Jozef was: te weten Machir, de eerstgeborene van Manasse, de vader van Gilead; omdat hij een krijgsman was, zo had hij Gilead en Bazan.

²Daerah sebelah barat Sungai Yordan diberikan kepada keluarga-keluarga lainnya dari keturunan Manasye, yaitu keluarga: Abiezer, Helek, Asriel, Sekhem, Hefer dan Semida; semuanya itu keturunan laki-laki dari Manasye anak Yusuf. Mereka adalah kepala-kepala keluarga.

²Ook hadden de overgebleven kinderen van Manasse een lot, naar hun huisgezinnen; te weten de kinderen van Abiezer, en de kinderen van Helek, en de kinderen van Asriel, en de kinderen van Sechem, en de kinderen van Hefer, en de kinderen van Semida. Dit zijn de mannelijke kinderen van Manasse, den zoon van Jozef, naar hun huisgezinnen.

³Zelafehad, anak Hefer, cucu Gilead (Gilead adalah anak Makhir, cucu Manasye), tidak mempunyai anak laki-laki, hanya anak perempuan, yaitu: Makhla, Noa, Hogla, Milka, Tirza.

³Zelafead nu, de zoon van Hefer, den zoon van Gilead, den zoon van Machir, den zoon van Manasse, had geen zonen, maar dochters; en dit zijn de namen zijner dochteren: Machla en Noa, Hogla, Milka en Tirza.

⁴Mereka pergi kepada Imam Eleazar, Yosua anak Nun serta para pemimpin, dan berkata, "TUHAN mengatakan kepada Musa bahwa kami juga harus sama-sama mendapat tanah seperti saudara-saudara kami yang laki-laki." Karena itu, sesuai dengan perintah TUHAN, anak-anak perempuan Zelafehad itu diberikan tanah bersama-sama dengan saudara-saudara mereka yang laki-laki.

⁴Dezen dan traden toe voor het aangezicht van Eleazar, den priester, en voor het aangezicht van Jozua, den zoon van Nun, en voor het aangezicht der oversten, zeggende: De HEERE heeft Mozes geboden, dat men ons een erfdeel geven zou in het midden onzer broederen. Daarom gaf hij haar, naar den mond des HEEREN, een erfdeel in het midden der broederen van haar vader.

⁵Jadi, bukan hanya keturunan laki-laki dari Manasye yang mendapat bagian tanah, tetapi juga keturunannya yang perempuan. Itu sebabnya mengapa suku Manasye diberi sepuluh bagian, selain tanah Gilead dan Basan di sebelah timur Sungai Yordan. Tanah Gilead diberikan kepada keturunan Manasye yang lain.

⁵En aan Manasse vielen tien snoeren toe, behalve het land Gilead en Bazan, dat op gene zijde van de Jordaan is.

⁶(17:5)

⁶Want de dochteren van Manasse erfden een erfdeel in het midden zijner zonen; en het land Gilead hadden de overgebleven kinderen van Manasse.

⁷Garis-garis batas wilayah suku Manasye mulai dari Asyer ke Mikhmetat di sebelah timur Sikhem. Dari situ garis itu turun ke selatan sampai ke daerah kaum En-Tapuah.

⁷Zodat de landpale van Manasse was van Aser af tot Michmetath, die voor aan Sichem is; en deze landpale gaat ter rechterhand tot aan de inwoners van En-Tappuah.

⁸Daerah Tapuah adalah kepunyaan suku Manasye, tetapi kota Tapuah, di perbatasan, adalah milik keturunan Efraim.

⁸Manasse had wel het land van Tappuah, maar Tappuah zelve, aan de landpale van Manasse, hadden de kinderen van Efraim.

⁹Selanjutnya garis batas wilayah Manasye itu turun sampai ke anak Sungai Kana. Kota-kota di sebelah selatan anak sungai itu adalah kepunyaan Efraim, meskipun berada di dalam wilayah Manasye. Garis batas wilayah Manasye itu selanjutnya mengikuti jalan ke sebelah utara anak sungai itu, lalu berakhir di Laut Tengah.

⁹Daarna komt de landpale af naar de beek Kana tegen het zuiden der beek. Deze steden zijn van Efraim in het midden der steden van Manasse; en de landpale van Manasse is aan het noorden der beek, en haar uitgangen zijn aan de zee.

¹⁰Demikianlah Efraim berada di sebelah selatan, dan Manasye di sebelah utara, dan Laut Tengah adalah perbatasan mereka sebelah barat. Di barat laut, wilayah suku Manasye itu berbatasan dengan wilayah Asyer, dan di sebelah timur laut, berbatasan dengan wilayah Isakhar.

¹⁰Het was van Efraim tegen het zuiden, en tegen het noorden was het van Manasse, en de zee was zijn landpale; en aan het noorden stieten zij aan Aser, en aan het oosten aan Issaschar.

¹¹Di dalam wilayah Isakhar dan Asyer itu ada tanah-tanah milik Manasye, yaitu: Bet-Sean dan Yibleam dengan desa-desa di sekitarnya. Juga: Dor (kota yang terletak di pinggir laut), En-Dor, Taanakh, Megido dengan desa-desa di sekitarnya.

¹¹Want Manasse had, in Issaschar en in Aser, Beth-Sean en haar onderhorige plaatsen, en Jibleam en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Dor en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te En-Dor en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Thaanach en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Megiddo en haar onderhorige plaatsen: drie landstreken.

¹²Tetapi suku Manasye tidak dapat mengusir penduduk kota-kota itu; itu sebabnya orang Kanaan masih tetap tinggal di situ.

¹²En de kinderen van Manasse konden de inwoners van die steden niet verdrijven; want de Kanaanieten wilden in hetzelve land wonen.

¹³Bahkan di kemudian hari setelah orang Israel menjadi lebih kuat, mereka tidak mengusir semua orang Kanaan; mereka hanya memaksa orang-orang itu bekerja untuk mereka.

¹³En het geschiedde, als de kinderen Israels sterk werden, zo maakten zij de Kanaanieten cijnsbaar; maar zij verdreven hen niet ganselijk.

¹⁴Keturunan Yusuf berkata kepada Yosua, "Mengapa kami diberi hanya satu bagian tanah saja, padahal kami banyak sekali, karena TUHAN sudah memberkati kami?"

¹⁴Toen spraken de kinderen van Jozef tot Jozua, zeggende: Waarom hebt gij mij ten erfdeel maar een lot en een snoer gegeven, daar ik toch een groot volk ben, voor zoveel de HEERE mij dus verre gezegend heeft?

¹⁵Yosua menjawab, "Karena kalian terlalu banyak, dan daerah pegunungan Efraim terlalu sempit untuk kalian, pergilah ke daerah orang Feris dan Refaim. Bukalah tempat-tempat baru di hutan-hutan mereka itu."

¹⁵Jozua nu zeide tot henlieden: Dewijl gij een groot volk zijt, zo ga op naar het woud, en houw daar voor u af in het land der Ferezieten en der Refaieten, dewijl u het gebergte van Efraim te eng is.

¹⁶Keturunan Yusuf itu menjawab, "Daerah pegunungan itu tidak cukup luas untuk kami, sedangkan bangsa Kanaan yang tinggal di dataran-dataran rendah mempunyai kereta-kereta perang dari besi--baik mereka yang tinggal di Bet-Sean dan desa-desa sekitarnya, maupun mereka yang tinggal di Lembah Yizreel."

¹⁶Toen zeiden de kinderen van Jozef: Dat gebergte zou ons niet genoegzaam zijn; er zijn ook ijzeren wagens bij alle Kanaanieten, die in het land des dals wonen, bij die te Beth-Sean en haar onderhorige plaatsen, en die in het dal van Jizreel zijn.

¹⁷Maka kata Yosua kepada suku Efraim dan Manasye barat itu, "Benar, kalian banyak sekali serta kuat, dan patut diberi lebih dari satu bagian tanah.

¹⁷Verder sprak Jozua tot het huis van Jozef, tot Efraim en tot Manasse, zeggende: Gij zijt een groot volk, en gij hebt grote kracht, gij zult geen een lot hebben;

¹⁸Ambillah daerah pegunungan, sebab meskipun daerah itu masih hutan, kalian dapat membuka daerah itu dan memiliki seluruhnya. Dan mengenai orang-orang Kanaan itu, kalian dapat mengusir mereka, sekalipun mereka kuat dan mempunyai kereta-kereta perang dari besi."

¹⁸Maar het gebergte zal het uwe zijn; en dewijl het een woud is, zo houw het af, zo zullen zijn uitgangen de uwe zijn; want gij zult de Kanaanieten verdrijven, al hebben zij ijzeren wagens, al zijn zij sterk.