¹Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.

¹Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

²Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.

²Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

³Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.

³Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

⁴Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.

⁴Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

⁵Ia meliputi aku dengan duka dan derita.

⁵Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

⁶Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.

⁶Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

⁷Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.

⁷Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

⁸Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.

⁸Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

⁹Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.

⁹Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

¹⁰Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.

¹⁰Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

¹¹Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.

¹¹Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

¹²Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.

¹²Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

¹³Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.

¹³He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

¹⁴Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.

¹⁴He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

¹⁵Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.

¹⁵He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

¹⁶Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.

¹⁶Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

¹⁷Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.

¹⁷Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

¹⁸Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.

¹⁸Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

¹⁹Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.

¹⁹Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

²⁰Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.

²⁰Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

²¹Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:

²¹Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

²²Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,

²²Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

²³selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!

²³Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

²⁴TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.

²⁴Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

²⁵TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.

²⁵Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

²⁶Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;

²⁶Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

²⁷baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.

²⁷Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

²⁸Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.

²⁸Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

²⁹Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.

²⁹Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

³⁰Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.

³⁰Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

³¹Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.

³¹Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

³²Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.

³²Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

³³Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.

³³Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.

³⁴Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,

³⁴Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

³⁵kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,

³⁵Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

³⁶karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.

³⁶Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

³⁷Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.

³⁷Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

³⁸Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.

³⁸Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

³⁹Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?

³⁹Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

⁴⁰Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,

⁴⁰Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

⁴¹(3:40)

⁴¹Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

⁴²"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.

⁴²Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

⁴³Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.

⁴³Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.

⁴⁴Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.

⁴⁴Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

⁴⁵Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.

⁴⁵Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

⁴⁶Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;

⁴⁶Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

⁴⁷kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.

⁴⁷Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

⁴⁸Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.

⁴⁸Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

⁴⁹Aku akan menangis tanpa berhenti,

⁴⁹Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

⁵⁰sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.

⁵⁰Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

⁵¹Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.

⁵¹Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

⁵²Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.

⁵²Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

⁵³Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.

⁵³Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

⁵⁴Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'

⁵⁴Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

⁵⁵Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.

⁵⁵Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

⁵⁶Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'

⁵⁶Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

⁵⁷(3:56)

⁵⁷Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

⁵⁸Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.

⁵⁸Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

⁵⁹Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.

⁵⁹Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

⁶⁰(3:59)

⁶⁰Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

⁶¹Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.

⁶¹Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

⁶²Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.

⁶²Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

⁶³Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.

⁶³Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

⁶⁴Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.

⁶⁴Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

⁶⁵Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.

⁶⁵Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

⁶⁶Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."

⁶⁶Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.