1Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami. Pandanglah kami, dan lihatlah kehinaan kami.
1Rememoru, ho Eternulo, kio farigxis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
2Harta warisan kami jatuh ke tangan orang lain, rumah-rumah kami didiami orang asing.
2Nia heredajxo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
3Ayah kami telah dibunuh musuh; kini ibu kami janda, dan kami piatu.
3Ni farigxis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
4Air minum dan kayu api harus kami beli.
4Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
5Seperti hewan, kami dipaksa bekerja berat, kami lelah, tetapi tak diberi waktu istirahat.
5Oni pelas nin je nia kolo; Ni lacigxis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
6Kami pergi mengemis di Mesir, kami minta makanan di Asyur.
6Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satigxi per pano.
7Leluhur kami berdosa, kini mereka sudah tiada; tapi kami harus menderita, karena dosa-dosa mereka.
7Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
8Kami diperintah oleh orang-orang yang tak lebih dari hamba; tiada yang berkuasa melepaskan kami dari mereka.
8Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
9Di luar kota, pembunuh berkeliaran; nyawa kami terancam ketika mencari makanan.
9Kun dangxero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
10Kami menderita kelaparan, sehingga kulit kami membara seperti perapian.
10Nia hauxto varmegigxis kiel forno, Por la kruela malsato.
11Wanita-wanita di Sion diperkosa, gadis-gadis dinodai di desa-desa Yehuda.
11La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
12Pemimpin-pemimpin kami ditangkap dan digantung, orang-orang tua kami tidak lagi disanjung.
12La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
13Pemuda-pemuda kami dipaksa bekerja dipenggilingan, anak-anak lelaki tertindih pikulan kayu sampai pingsan.
13La junuloj devas porti muelsxtonojn; La knaboj falas sub la lignosxargxoj.
14Orang tua-tua tak lagi berkumpul di pintu gerbang kota, musik tidak lagi terdengar di kalangan orang muda.
14La maljunuloj jam ne sidas cxe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
15Kami telah kehilangan kebahagiaan; tarian-tarian telah berubah menjadi perkabungan.
15Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformigxis en funebron.
16Kebanggaan kami sudah tiada, kami celaka karena telah berdosa.
16Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
17Gunung Sion sepi dan ditinggalkan; di sana anjing hutan berkeliaran. Karena itu hati kami remuk redam, kami menangis hingga penglihatan kami menjadi buram.
17Pro tio senfortigxis nia koro, Pro tio senlumigxis niaj okuloj:
18(5:17)
18Pro la monto Cion, ke gxi farigxis dezerta, Ke vulpoj vagas sur gxi.
19Tetapi Engkau, ya TUHAN, tetap berkuasa, Engkau memerintah selama-lamanya.
19Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
20Masakan Kautinggalkan kami begitu lama? Mungkinkah Kaulupakan kami sepanjang masa?
20Kial Vi forgesis nin kvazaux por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
21Ya TUHAN, bawalah kami kembali kepada-Mu; kami akan kembali kepada-Mu! Pulihkanlah keadaan kami seperti dahulu.
21Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antauxa.
22Ataukah telah Kaubuang kami sama sekali? Tak terbataskah kemarahan-Mu kepada kami?
22CXar cxu Vi nin tute forpusxis? Vi tre forte ekkoleris kontraux ni.