1Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.
1Jaz sem tisti mož, ki okuša bridkost po šibi togote njegove.
2Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.
2Mene vodi in goni po temi, ne pa po svetlobi.
3Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.
3Samo meni nasprotujoč, obrača proti meni roko svojo ves dan.
4Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.
4Storil je, da se je postaralo meso moje in koža moja, kosti moje je potrl.
5Ia meliputi aku dengan duka dan derita.
5Zidal je zoper mene in me obdal s strupeno grenkobo in nadlogo.
6Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.
6Velel mi je bivati v temnih krajih, kakor tisti, ki so mrtvi za vselej.
7Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.
7Ogradil me je, da ne morem uiti, dejal me je v težko železje.
8Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.
8Ko tudi kličem in vpijem, ne pusti k sebi prošnje moje.
9Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.
9Pota moja je zagradil z rezanim kamenjem, steze mi je izprevrgel.
10Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.
10Kakor prežeč medved mi je, kakor lev v zasedi.
11Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.
11Pota moja je napravil tavajoča in me je raztrgal, me opustošil.
12Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.
12Napel je lok svoj in me je postavil pšici svoji za cilj.
13Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.
13V ledice moje je izpustil tula svojega strelice.
14Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.
14V smeh sem vsemu ljudstvu svojemu, njih pesmica ves dan.
15Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.
15Nasitil me je z najhujšo bridkostjo, upijanil me je s pelinom.
16Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.
16In s kamenjem mi je zdrobil zobe, povalil me je v pepel.
17Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.
17In vržena je daleč od miru duša moja, pozabil sem, kar je sreča.
18Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.
18In rekel sem: Izginila je moč moja in moje upanje v GOSPODA.
19Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.
19Spomni se edinščine moje in tavanja mojega, pelina in grenkega strupa!
20Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.
20Spominja se tega vedno duša moja in je potrta v meni.
21Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:
21To si hočem vtisniti v srce, zato bom upal:
22Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,
22Prevelika dobrotljivost GOSPODOVA je, da nismo docela pokončani, ker nima konca usmiljenje njegovo,
23selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!
23novo je vsako jutro; preobila je zvestoba tvoja.
24TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.
24Delež moj je GOSPOD, govori duša moja, zato bom upal vanj.
25TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.
25Dober je GOSPOD njim, ki ga čakajo, duši, ki ga išče.
26Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;
26Dobro je možu, da upa in tiho čaka rešitve GOSPODOVE.
27baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.
27Dobro je možu, da je nosil jarem v mladosti svoji.
28Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.
28Samoten naj sedi in molči, ker mu ga je naložil Gospod.
29Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.
29V prah naj položi usta: morda je še upanje.
30Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.
30Njemu, ki ga bije, naj pomoli lice svoje; nasiti se naj s sramoto.
31Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.
31Kajti Gospod ne zameta vekomaj;
32Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.
32marveč, ko je užalostil, se tudi usmili po obilosti dobrot svojih.
33Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.
33Nikakor ne muči iz srca, ne žali otrok človeških.
34Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,
34Če kdo gazi vse zvezane na zemlji,
35kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,
35če zavija pravico možu pred obličjem Najvišjega,
36karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.
36če prekanja človeka v pravdi njegovi: ne bo li Gospod pazil na to?
37Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.
37Kdo je, ki je velel, in se je zgodilo, če ni tega zapovedal Gospod?
38Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.
38Ali ne prihaja iz ust Najvišjega hudo in dobro?
39Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?
39Kaj bi tožil človek, dokler živi? Vsakdo naj toži zaradi svojih grehov!
40Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,
40Preiskujmo ter izsledujmo pota svoja in vrnimo se do GOSPODA!
41(3:40)
41Povzdignimo dušo svojo z rokami vred k Bogu mogočnemu v nebesih!
42"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.
42Mi, mi smo se pregrešili in se uprli; ti nisi odpustil.
43Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.
43Ogrnil si se z jezo in preganjal nas, moril si brez milosti.
44Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.
44Z oblakom si se ogrnil, da ne predere molitev.
45Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.
45Za nesnago in izmeček si nas postavil sredi ljudstev.
46Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;
46Vsi sovražniki naši so usta svoja razširili zoper nas.
47kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.
47Groza in jama sta blizu nas, razdejanje in poguba.
48Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.
48Potoke vodá toči oko moje zavoljo pogube hčere mojega ljudstva.
49Aku akan menangis tanpa berhenti,
49Oko moje se solzi in ne neha, ni nobenega prestanka,
50sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.
50dokler se GOSPOD iz nebes ne ozre in ne vidi.
51Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.
51Oko moje mi žali srce zavoljo vseh hčer mesta mojega.
52Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.
52Lovili so me hudo kakor ptičico, kateri me sovražijo brez vzroka.
53Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.
53V jamo so pehnili življenje moje, da me uničijo, in kamenje so lučali v me.
54Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'
54Vode so mi kipele čez glavo, dejal sem: Pokončan sem!
55Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.
55Klical sem ime tvoje, o GOSPOD, iz jame pregloboke.
56Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'
56Glas moj si čul; ne skrivaj ušesa svojega zdihovanju mojemu, vpitju mojemu.
57(3:56)
57Približal si se tisti dan, ko sem klical; rekel si: Ne boj se!
58Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.
58Sodil si, Gospod, pravdo duše moje, odrešil si življenje moje.
59Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.
59Videl si, o GOSPOD, krivico, ki se mi godi; razsodi pravdo mojo!
60(3:59)
60Videl si vse njih maščevanje in vse njih naklepe zoper mene.
61Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.
61Slišal si njih zasramovanje, o GOSPOD, in vse njih namere zoper mene,
62Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.
62govorjenje tistih, ki so vstali nadme, in njih izmišljevanje zoper mene ves dan.
63Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.
63Glej jih, ko sede in ko vstajajo, da jim sem za pesmico!
64Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.
64Plačaj jim povračilo, GOSPOD, po njih rok delu.
65Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.
65Daj jim zaslepljenost srca, prokletje tvoje pridi nadnje!Preganjaj jih v jezi in zatri jih izpod nebes GOSPODOVIH!
66Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."
66Preganjaj jih v jezi in zatri jih izpod nebes GOSPODOVIH!