1Lalu Ayub menjawab, "Andaikata duka nestapaku ditimbang beratnya,
1Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2(6:1)
2Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3pasti lebih berat daripada pasir samudra. Jadi, jangan heran jika kata-kataku kurang hati-hati serta terburu-buru.
3Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4Panah dari Yang Mahakuasa menembus tubuhku; racunnya menyebar ke seluruh jiwa ragaku. Kedahsyatan Allah sangat mengerikan, dan menyerang aku bagai pasukan lawan.
4Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5Keledai akan puas jika diberi rumput muda, begitu pula lembu jika diberi makanannya.
5Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6Tetapi makanan hambar, siapa suka? Mana boleh putih telur ada rasanya?
6Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7Tidak sudi aku menyentuhnya; muak aku jika memakannya.
7Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8Mengapa Allah enggan mendengar doaku? Mengapa tak diperhatikan-Nya seruanku?
8Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9Kiranya Allah berkenan meremukkan aku! Kiranya Ia bertindak dan membunuh aku!
9Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10Bagiku hal itu akan merupakan hiburan; aku bakal menari di tengah penderitaan. Segala perintah Allah Yang Mahakudus, telah kutaati dan kuperhatikan terus.
10Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11Apa kekuatanku sehingga aku masih ada? Apa harapanku untuk ingin hidup lebih lama?
11Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12Sekuat batukah badanku ini? Dari tembagakah tubuhku ini?
12Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13Habislah tenagaku mencari bantuan; bagiku tak ada lagi pertolongan.
13Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14Dalam derita seperti ini, kudambakan sahabat sejati. Entah aku masih tetap setia atau sudah melalaikan Yang Mahakuasa.
14Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15Tetapi kamu, hai kawan-kawan, tak dapat dipercaya dan diandalkan. Kamu seperti kali yang habis airnya, di kala hujan tak kunjung tiba.
15Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16Kamu seperti sungai yang diam dan kaku, karena tertutup salju dan air beku.
16Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17Segera bila tiba musim panas, salju dan es itu hilang tanpa bekas. Dasar sungai menjadi gersang, tidak berair dan kering kerontang.
17Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18Kafilah-kafilah sesat ketika mencari air; mereka mengembara dan mati di padang pasir.
18Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19Kafilah dari Syeba dan dari Tema mencari air itu dan mengharapkannya.
19Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20Tetapi harapan mereka sia-sia di tepi kali yang tiada airnya.
20Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21Seperti sungai itulah kamu, kawanku; kaumundur dan takut melihat deritaku.
21Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22Kenapa? Apakah kuminta sesuatu darimu? Atau menyuruhmu menyogok orang untuk kepentinganku?
22Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23Apakah aku minta diselamatkan dan ditebus dari musuh yang tak berbelaskasihan?
23O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24Nah, ajarilah aku, tunjukkanlah kesalahanku! Aku akan diam dan mendengarkan perkataanmu.
24Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25Kata-kata yang tulus menyejukkan hati, tetapi bicaramu kosong, tiada arti!
25Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26Segala perkataanku kamu anggap angin saja; percuma kamu jawab aku yang sudah putus asa.
26Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27Bahkan anak yatim piatu kamu undikan nasibnya, teman karibmu kamu curangi untuk menjadi kaya.
27Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28Coba, perhatikanlah aku; masakan aku ini berdusta kepadamu?
28Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29Jangan bertindak tak adil, sadarlah! Jangan mencela aku, aku sungguh tak salah.
29Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30Apakah pada sangkamu aku berdusta, tak bisa membedakan yang baik dan yang tercela?
30May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?