1Sekarang, hai Ayub, dengarkanlah dengan teliti kata-kata yang hendak kusampaikan ini.
1‹‹Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp,Söyleyeceğim her şeye kulak ver.
2Aku sudah siap sedia hendak berkata-kata.
2Ağzımı açtım açacağım,Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
3Dengan tulus hati aku berbicara; yang kukatakan adalah yang sebenarnya.
3Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor,Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
4Roh Allah telah menciptakan aku dan memberikan hidup kepadaku.
4Beni Tanrının Ruhu yarattı,Her Şeye Gücü Yetenin soluğu yaşam veriyor bana.
5Jadi, jika dapat, jawablah aku. Siapkanlah pembelaanmu.
5Elinden gelirse beni yanıtla,Kendini hazırla, karşımda dur.
6Bagi Allah, kau dan aku tidak berbeda dari tanah liat kita dibentuk-Nya.
6Tanrının önünde ben de tıpkı senin gibiyim,Ben de balçıktan yaratıldım.
7Jadi, tak usah kau takut kepadaku; aku tidak bermaksud mengalahkanmu.
7Onun için dehşetim seni yıldırmasın,Baskım sana ağır gelmesin.
8Nah, telah kudengar apa yang kaukatakan, dan aku mengerti apa yang kaumaksudkan.
8‹‹Sesin hâlâ kulaklarımda,Şöyle demiştin:
9Kau berkata, 'Aku bersih, tak melakukan pelanggaran. Aku tak bercela dan tak berbuat kesalahan.
9‹Ben kusursuz ve günahsızım,Temiz ve suçsuzum.
10Tetapi Allah mencari-cari alasan melawan aku, dan diperlakukan-Nya aku sebagai seteru.
10Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor,Beni düşman görüyor.
11Ia mengenakan rantai pada kakiku; dan mengawasi segala gerak-gerikku.'
11Ayaklarımı tomruğa vuruyor,Yollarımı gözetliyor.›
12Hai Ayub, pendapatmu salah belaka! Sebab Allah lebih besar daripada manusia.
12‹‹Ama sana şunu söyleyeyim,Bu konuda haksızsın.Çünkü Tanrı insandan büyüktür.
13Mengapa engkau menuduh Allah bahwa Ia tak mengindahkan keluhan manusia?
13İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diyeNiçin Onunla çekişiyorsun?
14Allah berbicara dengan berbagai cara, namun tak seorang pun memperhatikan perkataan-Nya.
14Çünkü insan anlamasa da,Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
15Sedang orang tidur nyenyak di waktu malam, dalam mimpi dan penglihatan, Allah berbicara.
15Rüyada, geceleyin görümde,İnsanları ağır uyku basınca,Yatakta yatarlarken,
16Allah menyuruh mereka mendengarkan; dikejutkan-Nya mereka dengan teguran-teguran.
16Kulaklarına konuşur,Uyarısıyla onları korkutur;
17Maksud-Nya supaya mereka berhenti berdosa dan meninggalkan kesombongan mereka.
17Onları yaptıkları kötülükten döndürmek,Gururdan uzak tutmak,
18Tidak dibiarkan-Nya mereka mengalami kehancuran; dilindungi-Nya mereka dari kematian.
18Canlarını çukurdan,Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
19Allah menegur orang dengan mendatangkan penyakit sehingga tubuhnya penuh rasa sakit.
19İnsan yatağında acılarla,Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
20Si sakit kehilangan nafsu makan, makanan yang paling lezat pun memuakkan.
20Öyle ki, içi yemek kaldırmaz,En lezzetli yiyecekten tiksinir.
21Tubuhnya menjadi kurus merana, tulang-tulangnya kelihatan semua.
21Eti erir, görünmez olur,Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
22Ia sudah hampir pulang ke alam baka dunia orang mati telah dekat kepadanya.
22Canı çukura,Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
23Mungkin satu di antara seribu malaikat Allah yang mengingatkan manusia akan tugasnya, akan datang menolong dia.
23‹‹Yine de insana doğruyu bildirmek içinYanında bir melek, bin melekten biriArabulucu olarak bulunursa,
24Dengan iba malaikat itu akan berkata, 'Lepaskanlah dia, tak boleh ia turun ke dunia orang mati. Inilah uang tebusan, agar ia bebas lagi.'
24Ona lütfeder de,‹Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar,Ben fidyeyi buldum› derse,
25Tubuhnya akan menjadi kuat perkasa segar seperti orang muda.
25Eti çocuk eti gibi yenilenir,Gençlik günlerine döner.
26Bila ia berdoa, Allah akan mengasihaninya, maka ia akan memuji Allah dengan gembira dan Allah akan memulihkan keadaannya.
26Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır,O da Tanrının yüzünü görüp sevinir.Tanrı onun durumunu düzeltir.
27Maka di depan umum ia akan berkata, 'Yang jahat kuanggap baik, besarlah dosaku, namun Allah tidak menghukum aku.'
27Sonra insanların önünde türkü çağırır:‹Günah işleyip doğru yoldan saptım,Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
28Allah mencegah aku pergi ke dunia orang mati, sehingga aku masih hidup kini.
28Canımı çukura inmekten O kurtardı,Işığı görmek için yaşayacağım.›
29Dengan berulang kali, Allah telah melakukan semua ini,
29‹‹İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak,Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak içinTanrı bütün bunları iki kez,Hatta üç kez yapar.
30supaya Ia dapat menyelamatkan manusia dan memberi kebahagiaan dalam hidupnya.
31‹‹İyi dinle, Eyüp, kulak ver,Sen sus, ben konuşacağım.
31Maka dengarlah Ayub, pasanglah telinga diamlah, kini akulah yang berbicara.
32Söyleyeceğin bir şey varsa söyle,Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
32Tetapi jika ada yang hendak kaukatakan, silakan bicara; dan jika engkau benar, aku akan rela mengakuinya.
33Yoksa, beni dinle,Sus da sana bilgelik öğreteyim.››
33Tetapi jika tidak, diamlah dan dengarkanlah aku, aku hendak mengajarkan hikmat kepadamu.