1Jóram, sonur Akabs, varð konungur í Samaríu yfir Ísrael á átjánda ríkisári Jósafats Júdakonungs og ríkti tólf ár.
1以色列王约兰
2Hann gjörði það, sem illt var í augum Drottins, þó ekki eins og faðir hans og móðir hans, því að hann tók burt Baalsmerkissteinana, sem faðir hans hafði gjöra látið.
2他行耶和华看为恶的事,只是还不至于像他的父亲和母亲一样,因为他除去了他父亲所做的巴力神柱。
3En við syndir Jeróbóams Nebatssonar, er hann hafði komið Ísrael til að drýgja, hélt hann fast og lét ekki af þeim.
3只是尼八的儿子耶罗波安使以色列人陷在罪中的那些罪,他却坚持不舍,不肯脱离。
4Mesa, konungur í Móab, átti miklar hjarðir. Greiddi hann Ísraelskonungi í skatt hundrað þúsund lömb og ull af hundrað þúsund hrútum.
4摩押背叛摩押王米沙是个以畜牧为生的人。他每年进贡十万头绵羊羔和十万头公羊羔给以色列王。
5En er Akab var dáinn, braust Móabskonungur undan Ísraelskonungi.
5亚哈死后,摩押王背叛以色列王。
6Lagði Jóram konungur þá af stað frá Samaríu og kannaði allan Ísrael.
6那时约兰王从撒玛利亚出来点阅以色列众人。
7Hann sendi og þegar til Jósafats Júdakonungs og lét segja honum: ,,Móabskonungur hefir brotist undan mér. Vilt þú fara með mér í hernað á móti Móabítum?`` ,,Fara mun ég,`` svaraði hann, ,,ég sem þú, mín þjóð sem þín þjóð, mínir hestar sem þínir hestar.``
7他一面起行,一面派人到犹大王约沙法那里,说:“摩押王背叛了我,你肯不肯和我同去攻打摩押呢?”约沙法说:“我愿意去;我和你不分彼此,我的人民就像是你的人民,我的马就像是你的马。”
8Og hann sagði: ,,Hvaða leið eigum við að fara?`` Jóram svaraði: ,,Leiðina um Edómheiðar.``
8约沙法问:“我们从哪条路上去呢?”约兰回答:“从以东旷野的路上去。”
9Fóru þeir nú af stað, Ísraelskonungur, Júdakonungur og konungurinn í Edóm. Og er þeir höfðu farið sjö dagleiðir, hafði herinn ekkert vatn og ekki heldur skepnurnar, sem þeir höfðu með sér.
9三王联军合攻摩押于是以色列王、犹大王和以东王,绕道行了七日的路程。军队和随行的牲畜都没有水喝。
10Þá sagði Ísraelskonungur: ,,Æ, Drottinn hefir kallað þessa þrjá konunga til þess að selja þá í hendur Móabítum.``
10以色列王说:“哎哟,耶和华招聚这三位君王,是要把他们交在摩押人的手中。”
11En Jósafat mælti: ,,Er hér enginn spámaður Drottins, að vér getum látið hann ganga til frétta við Drottin?`` Þá svaraði einn af þjónum Ísraelskonungs og sagði: ,,Hér er Elísa Safatsson, sem hellt hefir vatni á hendur Elía.``
11约沙法说:“这里不是有一位耶和华的先知吗?我们可以托他求问耶和华。”以色列王的一位臣仆说:“这里有沙法的儿子以利沙,他从前是服事以利亚的(“他从前是服事以利亚的”原文作“他从前倒水在以利亚手上”)。”
12Jósafat sagði: ,,Hjá honum er orð Drottins!`` Síðan gengu þeir Ísraelskonungur, Jósafat og konungurinn í Edóm ofan til hans.
12约沙法说:“他必有耶和华的话。”于是以色列王、约沙法和以东王都下到他那里。
13En Elísa sagði við Ísraelskonung: ,,Hvað á ég saman við þig að sælda? Gakk þú til spámanna föður þíns og til spámanna móður þinnar.`` Ísraelskonungur svaraði honum: ,,Nei, því að Drottinn hefir kallað þessa þrjá konunga til þess að selja þá í hendur Móabítum.``
13以利沙的教训与预言以利沙对以色列王说:“我和你有什么关系呢?去问你父亲和你母亲的先知吧!”以色列王对他说:“不要这样说,耶和华招聚这三位君王,是要把他们交在摩押人手中。”
14Þá mælti Elísa: ,,Svo sannarlega sem Drottinn allsherjar lifir, sá er ég þjóna: Væri það ekki vegna Jósafats Júdakonungs, þá skyldi ég ekki renna til þín auga né virða þig viðlits.
14以利沙说:“我指着我所事奉永活的万军耶和华起誓,若不是看犹大王约沙法的情面,我根本不会理你,看也不看你。
15En sækið þér nú hörpuleikara.`` Í hvert sinn sem hörpuleikarinn sló hörpuna, hreif hönd Drottins Elísa.
15现在,给我找一个琴师来。”当琴师弹琴的时候,耶和华的能力就临到他身上。
16Og hann mælti: ,,Svo segir Drottinn: Gjörið gryfju við gryfju í dal þessum,
16以利沙说:“耶和华这样说:‘要在这山谷到处挖濠沟。’
17því að svo segir Drottinn: Þér munuð hvorki sjá vind né regn, og þó mun þessi dalur fyllast vatni, svo að þér megið drekka, svo og her yðar og skepnur.
17因为耶和华这样说:‘你们虽然没有看见风,也没有看见雨,但这山谷必充满了水,你们和你们的牲畜都可以有水喝。
18En Drottni þykir þetta of lítið, hann mun og gefa Móabíta í hendur yðar.
18这事在耶和华眼中算是小事,他还要把摩押交在你们手中。
19Og þér munuð vinna allar víggirtar borgir og allar úrvalsborgir, fella öll aldintré og stemma allar vatnslindir, og öllum góðum ökrum munuð þér spilla með grjóti.``
19你们要攻破所有坚固的城和一切繁华的都市;砍下各种佳美的树木,堵塞所有水泉,用石头堆满一切肥沃的田地。’”
20Morguninn eftir, í það mund er matfórnin er fram borin, kom allt í einu vatn úr áttinni frá Edóm, svo að landið fylltist vatni.
20到了早上,约在献祭的时候,忽然有水从以东来,遍地就满了水。
21En er allir Móabítar heyrðu, að konungarnir væru komnir til þess að herja á þá, var öllum boðið út, er vopnum máttu valda, og námu þeir staðar á landamærunum.
21摩押人战败摩押全国听见这几位君王上来要攻打他们,就召集所有能够穿上武装的,不论老幼,到边界上防守。
22En er þeir risu um morguninn og sólin skein á vatnið, sýndist Móabítum álengdar vatnið vera rautt sem blóð.
22第二天早上,他们起来的时候,太阳照在水上,摩押人从那边看见水红得像血一样。
23Þá sögðu þeir: ,,Þetta er blóð! Konungunum hlýtur að hafa lent saman og þeir hafa unnið hvor á öðrum, og nú er að hirða herfangið, Móabítar!``
23他们说:“这是血啊!一定是那些王互相攻击,自相残杀;现在,摩押人哪,去抢掠吧!”
24En er þeir komu að herbúðum Ísraels, þustu Ísraelsmenn út og börðu á Móabítum, svo að þeir flýðu fyrir þeim. Síðan brutust þeir inn í landið og unnu nýjan sigur á Móabítum.
24他们来到以色列营,以色列人起来,击杀摩押人,摩押人就在以色列人面前逃跑;以色列人就攻进摩押,击杀他们。
25En borgirnar brutu þeir niður, og á alla góða akra vörpuðu þeir sínum steininum hver og fylltu þá grjóti, og allar vatnslindir stemmdu þeir og öll aldintré felldu þeir, uns eigi var annað eftir en steinmúrarnir í Kír Hareset. Umkringdu slöngvumennirnir hana og köstuðu á hana.
25他们毁坏城市,各人向一切肥沃的田地拋掷石头,把田地填满了,又堵塞一切水泉,砍下各种佳美的树木,直到吉珥.哈列设只剩下石头,甩石的兵把它包围,攻击它。
26En er Móabskonungur sá, að hann mundi fara halloka í orustunni, tók hann með sér sjö hundruð manna, er sverð báru, til þess að brjótast út þar sem Edómkonungur var fyrir, en þeir gátu það ekki.Þá tók hann frumgetinn son sinn, er taka átti ríki eftir hann, og fórnaði honum í brennifórn á múrnum. Kom þá mikil hryggð yfir Ísrael, og héldu þeir burt þaðan og hurfu aftur heim í land sitt.
26摩押王见战事激烈,无法抵抗,于是带领七百持刀的兵,想要突围到以东王那里,可是不成功,
27Þá tók hann frumgetinn son sinn, er taka átti ríki eftir hann, og fórnaði honum í brennifórn á múrnum. Kom þá mikil hryggð yfir Ísrael, og héldu þeir burt þaðan og hurfu aftur heim í land sitt.
27于是他把那要接续他作王的长子,在城墙上献为燔祭。以色列人就遭遇极大的忿怒,于是离开他,回到自己的地方去了。