¹Enn sá ég sýn: Lambið stóð á Síonfjalli og með því hundrað fjörutíu og fjórar þúsundir, sem höfðu nafn þess og nafn föður þess skrifað á ennum sér.

¹Ug nakita ko, ug ania karon, ang Cordero nga nagatindog sa ibabaw sa bukid nga Sion, ug uban kaniya ang usa ka gatus kap-atan ug upat ka libo, nga nagabaton sa iyang ngalan, ug sa ngalan sa iyang Amahan, nga gisulat sa ilang mga agtang.

²Og ég heyrði rödd af himni sem nið margra vatna og sem gný mikillar þrumu, og röddin, sem ég heyrði, var eins og hörpuhljómur hörpuleikara, sem slá hörpur sínar.

²Ug nadungog ko ang usa ka tingog gikan sa langit, ingon sa hinaganas sa daghang mga tubig, ug ingon sa tingog sa usa ka makusog nga dalugdog; ug ang tingog nga nadungog ko ingon sa mga mangangalpa nga nagakablit sa ilang mga alpa.

³Og þeir syngja nýjan söng frammi fyrir hásætinu og frammi fyrir verunum fjórum og öldungunum. Og enginn gat numið sönginn nema þær hundrað fjörutíu og fjórar þúsundir, þeir sem út eru leystir frá jörðunni.

³Ug nanag-awit sila daw ingon sa usa ka bag-ong awit sa atubangan sa trono, ug sa atubangan sa upat sa mga binuhat nga buhi, ug sa mga anciano; ug walay bisan kinsa nga arang makatoon sa awit, gawas sa usa ka gatus kap-atan ug upat ka libo nga mga tinubos gikan sa yuta.

⁴Þetta eru þeir, sem ekki hafa saurgast með konum, því að þeir eru sem meyjar. Þeir fylgja lambinu hvert sem það fer. Þeir voru leystir út úr hóp mannanna, frumgróði handa Guði og handa lambinu.

⁴Kini sila mao ang mga wala mabulingi sa mga babaye; kay mga ulay sila. Kini sila mao ang mga naganunot sa Cordero, bisan asa siya paingon. Kini sila mao ang mga tinubos gikan sa taliwala sa mga tawo, nga mga inunahang mga bunga alang sa Dios ug alang sa Cordero.

⁵Og í munni þeirra var enga lygi að finna, þeir eru lýtalausir.

⁵Ug walay limbong nga hingkaplagan sa ilang mga baba, kay wala silay buling.

⁶Og ég sá annan engil fljúga um háhvolf himins. Hann hélt á eilífum fagnaðarboðskap, til að boða þeim, sem á jörðunni búa, og sérhverri þjóð og kynkvísl, tungu og lýð,

⁶Ug nakita ko ang lain na usab nga manolonda, nga nagalupad sa kinatung-an sa langit, nga may Maayong Balita nga walay katapusan sa pagmantala kanila nga mga nagapuyo sa yuta, ug sa tanan nga nasud, ug banay, ug sinultihan, ug katawohan;

⁷og sagði hárri röddu: ,,Óttist Guð og gefið honum dýrð, því að komin er stund dóms hans. Tilbiðjið þann, sem gjört hefur himininn og jörðina og hafið og uppsprettur vatnanna.``

⁷Ug siya nagaingon sa hataas nga tingog: Kahadlokan ninyo ang Dios, ug ihatag ninyo kaniya ang himaya; kay miabut na ang takna sa iyang paghukom; ug simbahon ninyo ang nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa mga tuburan sa mga tubig.

⁸Og enn annar engill kom á eftir og sagði: ,,Fallin er, fallin er Babýlon hin mikla, sem byrlað hefur öllum þjóðum af reiði-víni saurlifnaðar síns.``

⁸Ug misunod ang lain na usab nga manolonda, nga ikaduha, nga nagaingon: Nahulog na, nahulog na ang dakung Babilonia; kay gipainum niya ang tanang mga katawohan sa vino sa kaisug sa iyang pagpakighilawas.

⁹Á eftir þeim kom hinn þriðji engill og sagði hárri röddu: ,,Ef einhver tilbiður dýrið og líkneski þess og fær merki á enni sitt eða hönd sína,

⁹Ug may laing manolonda, ang ikatolo, misunod kanila nga nagaingon sa hataas nga tingog: Kong kinsa ang nagasimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan, ug nagadawat sa timaan sa iyang agtang kun sa iyang kamot,

¹⁰þá skal sá hinn sami drekka af reiði-víni Guðs, sem byrlað er óblandað í reiðibikar hans, og hann mun kvalinn verða í eldi og brennisteini í augsýn heilagra engla og í augsýn lambsins.

¹⁰Siya magainum usab sa vino sa kaisug sa Dios, nga gitagay sa walay simbug sa copa sa iyang kaligutgut, ug pagapaantuson siya sa kalayo ug azufre sa atubangan sa mga manolonda nga balaan, ug sa atubangan sa Cordero:

¹¹Og reykurinn frá kvalastað þeirra stígur upp um aldir alda, og eigi hafa þeir hvíld dag eða nótt, þeir sem dýrið tilbiðja og líkneski þess, hver sá sem ber merki nafns þess.``

¹¹Ug ang aso sa ilang pag-antus nagautbo ngadto sa mga katuigan nga walay katapusan; ug sila walay kapahulayan sa adlaw ug sa gabii, sila nga nagasimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan, ug bisan kinsa nga modawat sa timaan sa iyang ngalan.

¹²Hér reynir á þolgæði hinna heilögu, þeirra er varðveita boð Guðs og trúna á Jesú.

¹²Ania ang pagpailub sa mga balaan, sila nga nagabantay sa mga sugo sa Dios, ug sa kang Jesus nga pagtoo.

¹³Og ég heyrði rödd af himni, sem sagði: ,,Rita þú: Sælir eru dánir, þeir sem í Drottni deyja upp frá þessu. Já, segir andinn, þeir skulu fá hvíld frá erfiði sínu, því að verk þeirra fylgja þeim.``

¹³Ug nadungog ko ang usa ka tingog gikan sa langit, nga nagaingon: Isulat mo: Mga bulahan ang mga nangamatay nga sukad karon mangamatay diha sa Ginoo: oo, nagaingon ang Espiritu, aron managpahulay sila gikan sa ilang mga buhat; kay ang ilang mga buhat naganunot uban kanila.

¹⁴Og ég sá, og sjá: Hvítt ský, og einhvern sá ég sitja á skýinu, líkan mannssyni. Hann hafði gullkórónu á höfðinu og í hendi sér bitra sigð.

¹⁴Ug nakita ko, ug ania karon, ang usa ka panganod nga maputi; ug sa ibabaw sa panganod nagalingkod ang sama sa Anak sa tawo nga may usa ka purongpurong nga bulawan sa iyang ulo, ug usa ka galab nga mahait diha sa iyang kamot.

¹⁵Og annar engill kom út úr musterinu. Hann kallaði hárri röddu til þess sem á skýinu sat: ,,Ber þú út sigð þína og sker upp, því að komin er stundin til að uppskera, sáðland jarðarinnar er fullþroskað.``

¹⁵Ug may laing manolonda nga minggula sa templo, nga nagasinggit sa hataas nga tingog niadtong nagalingkod sa ibabaw sa panganod: Ipadala mo ang imong galab, ug maggalab ka; kay miabut na ang takna sa pag-ani; kay ang alanihon sa yuta hinog na.

¹⁶Og sá, sem á skýinu sat, brá sigð sinni á jörðina og upp var skorið á jörðinni.

¹⁶Ug siya nga nagalingkod sa ibabaw sa panganod, misalibay sa yuta sa iyang galab, ug gigalaban ang yuta.

¹⁷Og annar engill gekk út úr musterinu, sem er á himni, og hann hafði líka bitra sigð.

¹⁷Ug may laing manolonda nga minggula sa templo nga didto sa langit, nga siya usab may usa ka galab nga mahait.

¹⁸Og annar engill gekk út frá altarinu, hann hafði vald yfir eldinum. Hann kallaði hárri röddu til þess, sem hafði bitru sigðina: ,,Ber þú út bitru sigðina þína, og sker þrúgurnar af vínviði jarðarinnar, því að vínberin á honum eru orðin þroskuð.``

¹⁸Ug may laing manolonda nga minggula sa halaran, siya nga may pagbulot-an sa kalayo, ug nagasinggit sa dakung tingog niadtong may mahait nga galab, nga nagaingon: Ipadala mo ang imong galab nga mahait, ug pamutlon mo ang mga bulig sa parras sa yuta; kay hinog na kaayo ang iyang mga parras.

¹⁹Og engillinn brá sigð sinni á jörðina, skar af vínvið jarðarinnar og kastaði honum í reiði-vínþröng Guðs hina miklu.Og vínþröngin var troðin fyrir utan borgina og gekk blóð út af vínþrönginni, svo að tók upp undir beisli hestanna, eitt þúsund og sex hundruð skeiðrúm þar frá.

¹⁹Ug gisalibay sa manolonda ang iyang galab ngadto sa yuta, ug gipamupo niya ang mga parras sa yuta, ug gisalibay kini ngadto sa dakung pug-anan sa kaligutgut sa Dios.

²⁰Og vínþröngin var troðin fyrir utan borgina og gekk blóð út af vínþrönginni, svo að tók upp undir beisli hestanna, eitt þúsund og sex hundruð skeiðrúm þar frá.

²⁰Ug ang pug-anan gigiukan didto sa gawas sa lungsod, ug miggula ang dugo sa pug-anan hangtud sa mga busal sa kabayo sa totolo ka gatus ug kaluhaan ka kilometro.