1Ég er maðurinn, sem eymd hefi reynt undir sprota reiði hans.
1わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。
2Mig hefir hann rekið og fært út í myrkur og niðdimmu.
2彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、
3Já, gegn mér snýr hann æ að nýju hendi sinni allan daginn.
3まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。
4Hann hefir tálgað af mér hold mitt og hörund, brotið sundur bein mín,
4彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、
5hlaðið hringinn í kringum mig fári og mæðu,
5苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、
6hneppt mig í myrkur eins og þá sem dánir eru fyrir löngu.
6遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。
7Hann hefir girt fyrir mig, svo að ég kemst ekki út, gjört fjötra mína þunga.
7彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。
8Þótt ég hrópi og kalli, hnekkir hann bæn minni.
8わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、
9Hann girti fyrir vegu mína með höggnum steinum, gjörði stigu mína ófæra.
9切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。
10Hann var mér eins og björn, sem situr um bráð, eins og ljón í launsátri.
10彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、
11Hann hefir leitt mig afleiðis og tætt mig sundur, hann hefir látið mig eyddan,
11わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、
12hann hefir bent boga sinn og reist mig að skotspæni fyrir örina,
12その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。
13hefir sent í nýru mín sonu örvamælis síns.
13彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。
14Ég varð öllum þjóðum að athlægi, þeim að háðkvæði liðlangan daginn.
14わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。
15Hann mettaði mig á beiskum jurtum, drykkjaði mig á malurt
15彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。
16og lét tennur mínar myljast sundur á malarsteinum, lét mig velta mér í ösku.
16彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。
17Þú sviptir sálu mína friði, ég gleymdi því góða
17わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。
18og sagði: ,,Horfinn er lífskraftur minn, von mín fjarri Drottni.``
18そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。
19Minnstu eymdar minnar og mæðu, malurtarinnar og eitursins.
19どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。
20Sál mín hugsar stöðugt um þetta og er döpur í brjósti mér.
20わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。
21Þetta vil ég hugfesta, þess vegna vil ég vona:
21しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。
22Náð Drottins er ekki þrotin, miskunn hans ekki á enda,
22主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。
23hún er ný á hverjum morgni, mikil er trúfesti þín!
23これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。
24Drottinn er hlutdeild mín, segir sál mín, þess vegna vil ég vona á hann.
24わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。
25Góður er Drottinn þeim er á hann vona, og þeirri sál er til hans leitar.
25主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。
26Gott er að bíða hljóður eftir hjálp Drottins.
26主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。
27Gott er fyrir manninn að bera ok í æsku.
27人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。
28Hann sitji einmana og hljóður, af því að Hann hefir lagt það á hann.
28主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。
29Hann beygi munninn ofan að jörðu, vera má að enn sé von,
29口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。
30hann bjóði þeim kinnina sem slær hann, láti metta sig með smán.
30おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。
31Því að ekki útskúfar Drottinn um alla eilífð,
31主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。
32heldur miskunnar hann aftur, þegar hann hrellir, eftir sinni miklu náð.
32彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。
33Því að ekki langar hann til að þjá né hrella mannanna börn.
33彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。
34Að menn troða undir fótum alla bandingja landsins,
34地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、
35að menn halla rétti manns fyrir augliti hins Hæsta,
35いと高き者の前に人の公義をまげ、
36að menn beita mann ranglæti í máli hans, _ skyldi Drottinn ekki sjá það?
36人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。
37Hver er sá er talaði, og það varð, án þess að Drottinn hafi boðið það?
37主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。
38Fram gengur ekki af munni hins Hæsta bæði hamingja og óhamingja?
38災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。
39Hví andvarpar maðurinn alla ævi? Hver andvarpi yfir eigin syndum!
39生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。
40Rannsökum breytni vora og prófum og snúum oss til Drottins.
40われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。
41Fórnum hjarta voru og höndum til Guðs í himninum.
41われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。
42Vér höfum syndgað og verið óhlýðnir, þú hefir ekki fyrirgefið,
42「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。
43þú hefir hulið þig í reiði og ofsótt oss, myrt vægðarlaust,
43あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、
44þú hefir hulið þig í skýi, svo að engin bæn kemst í gegn.
44また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、
45Þú gjörðir oss að afhraki og viðbjóð mitt á meðal þjóðanna.
45もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。
46Yfir oss glenntu upp ginið allir óvinir vorir.
46敵はみなわたしたちをののしり、
47Geigur og gildra urðu hlutskipti vort, eyðing og tortíming.
47恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。
48Táralækir streyma af augum mér út af tortíming þjóðar minnar.
48わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。
49Hvíldarlaust fljóta augu mín í tárum, án þess að hlé verði á,
49わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、
50uns niður lítur og á horfir Drottinn af himnum.
50主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。
51Auga mitt veldur sál minni kvöl, vegna allra dætra borgar minnar.
51わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。
52Með ákefð eltu mig, eins og fugl, þeir er voru óvinir mínir án saka.
52ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。
53Þeir gjörðu því nær út af við mig í gryfju og köstuðu steinum á mig.
53彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。
54Vatn flóði yfir höfuð mitt, ég hugsaði: ,,Ég er frá.``
54水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。
55Ég hrópaði á nafn þitt, Drottinn, úr hyldýpi gryfjunnar.
55主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。
56Þú heyrðir hróp mitt: ,,Byrg ekki eyra þitt, kom mér til fróunar, kom mér til hjálpar.``
56あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。
57Þú varst nálægur, þá er ég hrópaði til þín, sagðir: ,,Óttastu ekki!``
57わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。
58Þú varðir, Drottinn, mál mitt, leystir líf mitt.
58主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。
59Þú hefir, Drottinn, séð undirokun mína, rétt þú hluta minn!
59主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。
60Þú hefir séð alla hefnigirni þeirra, allt ráðabrugg þeirra gegn mér,
60あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。
61þú hefir heyrt smánanir þeirra, Drottinn, allt ráðabrugg þeirra í gegn mér,
61主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。
62skraf mótstöðumanna minna og hinar stöðugu ráðagjörðir þeirra gegn mér.
62立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。
63Lít þú á, hvort sem þeir sitja eða standa, þá er ég háðkvæði þeirra.
63どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。
64Þú munt endurgjalda þeim, Drottinn, eins og þeir hafa til unnið.
64主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、
65Þú munt leggja hulu yfir hjarta þeirra, bölvan þín komi yfir þá.Þú munt ofsækja þá í reiði og afmá þá undan himni Drottins.
65彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。
66Þú munt ofsækja þá í reiði og afmá þá undan himni Drottins.
66主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。