¹Til söngstjórans. Liljulag. Davíðssálmur.

¹神よ、わたしをお救いください。大水が流れ来て、わたしの首にまで達しました。

²Hjálpa mér, ó Guð, því að vötnin ætla að drekkja mér.

²わたしは足がかりもない深い泥の中に沈みました。わたしは深い水に陥り、大水がわたしの上を流れ過ぎました。

³Ég er sokkinn niður í botnlausa leðju og hefi enga fótfestu, ég er kominn ofan í vatnadjúp og bylgjurnar ganga yfir mig.

³わたしは叫びによって疲れ、わたしののどはかわき、わたしの目は神を待ちわびて衰えました。

⁴Ég hefi æpt mig þreyttan, er orðinn brennandi þurr í kverkunum, augu mín eru döpruð orðin af að þreyja eftir Guði mínum.

⁴ゆえなく、わたしを憎む者はわたしの頭の毛よりも多く、偽ってわたしの敵となり、わたしを滅ぼそうとする者は強いのです。わたしは盗まなかった物をも償わなければならないのですか。

⁵Fleiri en hárin á höfði mér eru þeir er hata mig að ástæðulausu, fleiri en bein mín þeir sem án saka eru óvinir mínir. Því sem ég hefi eigi rænt, hefi ég samt orðið að skila aftur.

⁵神よ、あなたはわたしの愚かなことを知っておられます。わたしのもろもろのとがはあなたに隠れることはありません。

⁶Þú, Guð, þekkir heimsku mína, og sakir mínar dyljast þér eigi.

⁶万軍の神、主よ、あなたを待ち望む者がわたしの事によって、はずかしめられることのないようにしてください。イスラエルの神よ、あなたを求める者がわたしの事によって、恥を負わせられることのないようにしてください。

⁷Lát eigi þá, er vona á þig, verða til skammar mín vegna, ó Drottinn, Drottinn hersveitanna, lát eigi þá er leita þín, verða til svívirðingar mín vegna, þú Guð Ísraels.

⁷わたしはあなたのためにそしりを負い、恥がわたしの顔をおおったのです。

⁸Þín vegna ber ég háðung, þín vegna hylur svívirðing auglit mitt.

⁸わたしはわが兄弟には、知らぬ者となり、わが母の子らには、のけ者となりました。

⁹Ég er ókunnur orðinn bræðrum mínum og óþekktur sonum móður minnar.

⁹あなたの家を思う熱心がわたしを食いつくし、あなたをそしる者のそしりがわたしに及んだからです。

¹⁰Vandlæting vegna húss þíns hefir uppetið mig, og smánanir þeirra er smána þig, hafa lent á mér.

¹⁰わたしが断食をもってわたしの魂を悩ませば、かえってそれによってそしりをうけました。

¹¹Ég hefi þjáð mig með föstu, en það varð mér til háðungar.

¹¹わたしが荒布を衣とすれば、かえって彼らのことわざとなりました。

¹²Ég gjörði hærusekk að klæðnaði mínum, og ég varð þeim að orðskvið.

¹²わたしは門に座する者の話題となり、酔いどれの歌となりました。

¹³Þeir er sitja í hliðinu, ræða um mig, og þeir er drekka áfengan drykk, syngja um mig.

¹³しかし主よ、わたしはあなたに祈ります。神よ、恵みの時に、あなたのいつくしみの豊かなるにより、わたしにお答えください。

¹⁴En ég bið til þín, Drottinn, á stund náðar þinnar. Svara mér, Guð, í trúfesti hjálpræðis þíns sakir mikillar miskunnar þinnar.

¹⁴あなたのまことの救により、わたしを泥の中に沈まぬよう助け出してください。わたしを憎む者から、また深い水からわたしを助け出してください。

¹⁵Drag mig upp úr leðjunni, svo að ég sökkvi eigi, lát mig björgun hljóta frá hatursmönnum mínum og úr hafdjúpinu.

¹⁵大水がわたしの上を流れ過ぎることなく、淵がわたしをのむことなく、穴がその口をわたしの上に閉じることのないようにしてください。

¹⁶Lát eigi vatnsbylgjurnar ganga yfir mig, né djúpið svelgja mig, og lát eigi brunninn lykja aftur op sitt yfir mér.

¹⁶主よ、あなたのいつくしみの深きにより、わたしにお答えください。あなたのあわれみの豊かなるにより、わたしを顧みてください。

¹⁷Bænheyr mig, Drottinn, sakir gæsku náðar þinnar, snú þér að mér eftir mikilleik miskunnar þinnar.

¹⁷あなたの顔をしもべに隠さないでください。わたしは悩んでいるのです。すみやかにわたしにお答えください。

¹⁸Hyl eigi auglit þitt fyrir þjóni þínum, því að ég er í nauðum staddur, flýt þér að bænheyra mig.

¹⁸わたしに近く寄って、わたしをあがない、わが敵のゆえにわたしをお救いください。

¹⁹Nálgast sál mína, leys hana, frelsa mig sakir óvina minna.

¹⁹あなたはわたしの受けるそしりと、恥と、はずかしめとを知っておられます。わたしのあだは皆あなたの前にあります。

²⁰Þú þekkir háðung mína og skömm og svívirðing, allir fjendur mínir standa þér fyrir sjónum.

²⁰そしりがわたしの心を砕いたので、わたしは望みを失いました。わたしは同情する者を求めたけれども、ひとりもなく、慰める者を求めたけれども、ひとりも見ませんでした。

²¹Háðungin kremur hjarta mitt, svo að ég örvænti. Ég vonaði, að einhver mundi sýna meðaumkun, en þar var enginn, og að einhverjir mundu hugga, en fann engan.

²¹彼らはわたしの食物に毒を入れ、わたしのかわいた時に酢を飲ませました。

²²Þeir fengu mér malurt til matar, og við þorstanum gáfu þeir mér vínsýru að drekka.

²²彼らの前の食卓を網とし、彼らが犠牲をささげる祭を、わなとしてください。

²³Svo verði þá borðið fyrir framan þá að snöru, og að gildru fyrir þá sem ugglausir eru.

²³彼らの目を暗くして見えなくし、彼らの腰を常に震わせ、

²⁴Myrkvist augu þeirra, svo að þeir sjái eigi, og lát lendar þeirra ávallt riða.

²⁴あなたの憤りを彼らの上にそそぎ、あなたの激しい怒りを彼らに追いつかせてください。

²⁵Hell þú reiði þinni yfir þá og lát þína brennandi gremi ná þeim.

²⁵彼らの宿営を荒し、ひとりもその天幕に住まわせないでください。

²⁶Búðir þeirra verði eyddar og enginn búi í tjöldum þeirra,

²⁶彼らはあなたが撃たれた者を迫害し、あなたが傷つけられた者をさらに苦しめるからです。

²⁷því að þann sem þú hefir lostið, ofsækja þeir og auka þjáningar þeirra er þú hefir gegnumstungið.

²⁷彼らに、罰に罰を加え、あなたの赦免にあずからせないでください。

²⁸Bæt sök við sök þeirra og lát þá eigi ganga inn í réttlæti þitt.

²⁸彼らをいのちの書から消し去って、義人のうちに記録されることのないようにしてください。

²⁹Verði þeir afmáðir úr bók lifenda og eigi skráðir með réttlátum.

²⁹しかしわたしは悩み苦しんでいます。神よ、あなたの救がわたしを高い所に置かれますように。

³⁰En ég er volaður og þjáður, hjálp þín, ó Guð, mun bjarga mér.

³⁰わたしは歌をもって神の名をほめたたえ、感謝をもって神をあがめます。

³¹Ég vil lofa nafn Guðs í ljóði og mikla það í lofsöng.

³¹これは雄牛または角とひずめのある雄牛にまさって主を喜ばせるでしょう。

³²Það mun Drottni líka betur en uxar, ungneyti með hornum og klaufum.

³²へりくだる者は、これを見て喜べ。神を求める者よ、あなたがたの心を生きかえらせよ。

³³Hinir auðmjúku sjá það og gleðjast, þér sem leitið Guðs _ hjörtu yðar lifni við.

³³主は乏しい者に聞き、その捕われ人をかろしめられないからである。

³⁴Því að Drottinn hlustar á hina fátæku og fyrirlítur eigi bandingja sína.

³⁴天と地は主をほめたたえ、海とその中に動くあらゆるものは主をほめたたえよ。

³⁵Hann skulu lofa himinn og jörð, höfin og allt sem í þeim hrærist.Því að Guð veitir Síon hjálp og reisir við borgirnar í Júda, og menn skulu búa þar og fá landið til eignar. [ (Psalms 69:37) Niðjar þjóna hans munu erfa það, og þeir er elska nafn hans, byggja þar. ]

³⁵神はシオンを救い、ユダの町々を建て直されるからである。そのしもべらはそこに住んでこれを所有し、そのしもべらの子孫はこれを継ぎ、み名を愛する者はその中に住むであろう。

³⁶Því að Guð veitir Síon hjálp og reisir við borgirnar í Júda, og menn skulu búa þar og fá landið til eignar. [ (Psalms 69:37) Niðjar þjóna hans munu erfa það, og þeir er elska nafn hans, byggja þar. ]

³⁶そのしもべらの子孫はこれを継ぎ、み名を愛する者はその中に住むであろう。