¹Ég sá Drottin standa við altarið, og hann sagði: Slá þú á súluhöfuðið, svo að þröskuldarnir skjálfi. Brjót þá sundur og kasta í höfuð þeim öllum. Og síðustu leifar þeirra vil ég deyða með sverði, enginn þeirra skal komast undan á flótta og enginn þeirra bjargast.

¹Laj Amós quixye: —Chanchan matqßuenbil quinbânu nak quicuil li Kâcuaß xakxo chiru li artal. Quixye cue: —Tâjucß li templo. Tâcuecßasi li rokechal toj retal tâtßanekß saß xbêneb li tenamit. Ut eb li incßaß teßcâmk, lâin tinqßuehok reheb chi camsîc riqßuin chßîchß saß li plêt re nak mâ ani chic tâcolekß.

²Þótt þeir brjótist niður í undirheima, þá skal hönd mín sækja þá þangað, þótt þeir stígi upp til himins, þá skal ég steypa þeim ofan þaðan.

²Usta teßxyal chak xmukbal ribeb toj saß xchamal li xbalba, toj aran toxebintau lâin. Ut usta teßxic toj saß choxa chixmukbal ribeb, lâin tebintau aran.

³Þótt þeir feli sig á Karmeltindi, þá skal ég leita þá þar uppi og sækja þá þangað, og þótt þeir vilji leynast fyrir augum mínum á mararbotni, skal ég þar bjóða höggorminum að bíta þá.

³Ut cui ta teßxyal xmukbal ribeb saß xbên li tzûl Carmelo toxebinsicß aran ut tebinchap. Ut cui ta teßxyal xmukbal ribeb saß xchamal li palau, tintakla li nimla xul li cuan saß li haß chixtiubaleb.

⁴Og þótt þeir fari á undan óvinum sínum í útlegð, skal ég þar bjóða sverðinu að deyða þá, og ég vil beina augum mínum á þá, þeim til óhamingju, en ekki til hamingju.

⁴Ut cui ta teßchapekß ut teßcßamekß xbaneb li xicß nequeßiloc reheb, tintakla xcamsinquileb riqßuin chßîchß. Lâin tebinsach ut incßaß tincoleb, chan li Kâcuaß.

⁵Drottinn, Guð allsherjar, hann sem snertir jörðina, svo að hún riðar, og allir þeir, sem á henni búa, verða sorgbitnir, svo að hún hefst upp alls staðar eins og Níl-fljótið og lækkar eins og fljótið á Egyptalandi,

⁵Li Kâcuaß, li nimajcual Dios, aßan li na-ecßasin re li ruchichßochß ut nahaßoß. Ut chixjunileb li tenamit teßyâbak xban xrahil xchßôleb. Nak teßsachekß chanchan nak nasachoc li nimaß Nilo li cuan Egipto nak nabutßin.

⁶hann sem reist hefir á himnum sali sína og grundvallað hvelfing sína á jörðinni, hann sem kallaði á vötn sjávarins og jós þeim yfir jörðina _ Drottinn er nafn hans.

⁶Li Kâcuaß quixyîb lix naßaj saß choxa ut quixyîb ajcuiß lix sahob ru li choxa. Aßan li nachßutuban ru li haß li cuan saß li palau ut riqßuin aßan naxtßakresi li ruchichßochß. Kâcuaß lix cßabaß.

⁷Eruð þér, Ísraelsmenn, mér mætari en Blálendingar? _ segir Drottinn. Hefi ég eigi flutt Ísrael af Egyptalandi og Filista frá Kaftór og Sýrlendinga frá Kír?

⁷Joßcaßin naxye li Kâcuaß reheb laj Israel: —Chicuu lâin, lâex juntakßêtex riqßuineb laj Etiopía. ¿Ma mâcuaß ta biß lâin quin-isin chak êre aran Egipto? Ut, ¿ma mâcuaß ta biß lâin quin-isin reheb laj filisteo saß li naßajej Creta ut eb laj arameo saß li naßajej Kir? chan li Kâcuaß Dios.

⁸Sjá, auga Drottins Guðs hvílir á þessu glæpafulla konungsríki. Ég skal afmá það af jörðinni, _ og þó vil ég ekki með öllu afmá Jakobs niðja _ segir Drottinn.

⁸Lâin yôquin chirilbal li mâusilal li yôqueb chixbânunquil lin tenamit. Lâin tinsach ruheb saß li ruchichßochß. Abanan incßaß tinsacheb chixjunileb li ralal xcßajol laj Jacob.

⁹Nei, ég skal svo um bjóða, að Ísraels hús verði hrist út á meðal allra þjóða, eins og korn er hrist í sáldi, án þess að nokkur steinvala falli til jarðar.

⁹Tincanabeb laj Israel chi chapecß xbaneb li jalan xtenamit. Chanchan nak nachikßeß li ru li trigo saß li naßajej li natzßilman cuiß ut mâ jun li ru châbil natzßekeß saß chßochß.

¹⁰Allir syndarar þjóðar minnar skulu falla fyrir sverði, þeir sem segja: ,,Ógæfan mun eigi ná oss né yfir oss koma!``

¹⁰Teßcamsîk riqßuin chßîchß chixjunileb laj mâc saß xyânkeb lin tenamit Israel. Teßcamsîk li nequeßxye chi joßcaßin: Mâcßaß takacßul lâo, chi moco toloxtau li raylal toj arin, chanqueb.

¹¹Á þeim degi mun ég endurreisa hina föllnu tjaldbúð Davíðs. Ég mun hlaða upp í veggskörðin og reisa hana úr rústum og gjöra hana upp aftur, eins og hún var fyrr meir,

¹¹Li Kâcuaß naxye: —Tâcuulak xkßehil nak lâin tincuaclesîk cuißchic lix tenamit laj David, li tßanenak anakcuan. Tinyîb cuißchic li tzßac li sutsu cuiß ut tinyîb cuißchic li juqßuinbil. Tinyîb chi chßinaßus joß nak quicuan junxil.

¹²til þess að þeir nái undir sig leifum Edóms og öllum þeim þjóðum, sem nafn mitt hefir verið nefnt yfir _ segir Drottinn, sá er þessu mun til vegar koma.

¹²Ut eb lin tenamit Israel teßnumtâk cuißchic saß xbêneb laj Edom. Ut teßrêchani cuißchic li naßajej li ac qßuebil reheb junxil inban lâin, chan li Kâcuaß. Ut li Kâcuaß li quiyehoc re aßin, aßan li tâbânûnk re.

¹³Sjá, þeir dagar munu koma, _ segir Drottinn _ að erjandinn skal ná kornskurðarmanninum og víntroðslumaðurinn sáðmanninum. Þá munu fjöllin löðra í vínberjalegi og hálsarnir verða í einu flóði.Þá mun ég snúa við högum lýðs míns Ísraels. Þeir munu byggja upp hinar eyddu borgir og búa í þeim, planta víngarða og drekka vín úr þeim, búa til aldingarða og eta ávöxtu þeirra.

¹³Li Kâcuaß naxye chi joßcaßin: —Tâcuulak xkßehil nak li acuîmk tixqßue chi nabal li ru. Mâjißak ajcuiß nequeßrakeß chi kßoloc nak teßoc cuißchic chi âuc. Ut toj mâjißak ajcuiß nequeßrakeß chixyatzßbal li ru li uvas nak teßoc cuißchic chi âuc. Ut li uvas li cuanqueb yalak bar saß eb li tzûl teßûchînk chi us ut nabal li xyaßal tâêlk.

¹⁴Þá mun ég snúa við högum lýðs míns Ísraels. Þeir munu byggja upp hinar eyddu borgir og búa í þeim, planta víngarða og drekka vín úr þeim, búa til aldingarða og eta ávöxtu þeirra.

¹⁴Ut tincßameb cuißchic lin tenamit Israel saß lix naßajeb. Ut teßxyîb cuißchic lix tenamiteb li qui-osoß ut aran teßcuânk. Teßâuk cuißchic uvas ut teßrucß lix yaßal. Teßrau cuißchic li racuîmk ut teßxtzaca li ru li naxqßue.Lâin tinqßueheb cuißchic chi cuânc saß li naßajej li quinqßue reheb junxil ut mâ ani chic tâisînk reheb saß lix naßajeb, chan li Kâcuaß Dios.

¹⁵Lâin tinqßueheb cuißchic chi cuânc saß li naßajej li quinqßue reheb junxil ut mâ ani chic tâisînk reheb saß lix naßajeb, chan li Kâcuaß Dios.