¹Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

¹Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:

²,,Þú mannsson, vilt þú dæma, vilt þú dæma hina blóðseku borg? Leið henni þá fyrir sjónir allar svívirðingar hennar

²—At ralal cuînk, lâat tâteneb li raylal aßin saß xbêneb li tenamit aßin li junes camsînc nequeßxbânu. Tâye resil reheb li raylal li tâchâlk saß xbêneb xban li mâusilal nequeßxbânu.

³og seg: Svo segir Drottinn Guð: Ó borg, sem úthellti blóði innan borgarveggja sinna, til þess að tími hennar kæmi, og gjörði sér skurðgoð til þess að saurga sig.

³Tâye reheb: Joßcaßin naxye li nimajcual Dios. Cuulac re xkßehil nak têcßul li raylal xban nak xecamsiheb lê rech tenamitil ut xemux êrib nak xeyîb li jalanil dios.

⁴Fyrir blóðið, sem þú hefir úthellt, ert þú sek orðin, og fyrir skurðgoðin, sem þú gjörðir, ert þú óhrein orðin. Þú hefir flýtt fyrir degi þínum, og ævilok þín eru komin. Þess vegna gjöri ég þig að háðung meðal þjóðanna og að athlægi allra landa.

⁴Xban nak lâex xecamsiheb lê ras êrîtzßin, joßcan nak tâsêbânk chi châlc li raylal saß êbên. Ut muxbil chic êru xban nak xeyîb lê jalanil dios. Xmâc aßan tex-osokß. Texhobekß ut texseßêk xbaneb chixjunileb li xnînkal ru tenamit.

⁵Þeir sem eru nálægt þér og þeir sem eru langt frá þér munu hæða þig, þú borg með flekkað mannorð, full af róstum.

⁵Texhobekß xban lê mâusilal xbaneb li tenamit li cuanqueb chi najt joß eb ajcuiß li cuanqueb chi nachß. Lâex li tenamit naßno êru xban li mâusilal nequebânu nak nequelokßoniheb li jalanil dios.

⁶Sjá, höfðingjar Ísraels, sem í þér búa, úthella blóði, hver sem betur getur.

⁶Eb li nequeßtaklan saß êyânk lâex aj Israel nequeßxbânu li cßaßru nequeßraj xjuneseb xban nak cuanqueb saß xcuanquil. Joßcan nak nequeßxcamsi ras rîtzßineb.

⁷Hjá þér eru faðir og móðir fyrirlitin, við útlendinga beita menn kúgun í þér, munaðarleysingja og ekkjur undiroka menn hjá þér.

⁷Eb aßan incßaß nequeßxra xnaß xyucuaßeb. Nequeßxrahobtesiheb li jalan xtenamiteb. Ut nequeßxbânu raylal reheb li mâcßaß xnaß xyucuaßeb joß eb ajcuiß li xmâlcaßan.

⁸Þú fyrirlítur helgidóma mína og vanhelgar hvíldardaga mína.

⁸Xetzßektânaheb li naßajej li niquinêlokßoni cuiß ut nequemux ru li hilobâl cutan.

⁹Hjá þér eru bakmælgismenn, sem koma manndrápum til leiðar, hjá þér eta menn fórnarkjöt á fjöllunum, menn fremja saurlifnað í þér miðri.

⁹Saß êyânk cuanqueb li nequeßyôban ticßtiß chirixeb li ras rîtzßin re nak teßcamsîk. Cuanqueb li nequeßxcuaß li tzacaêmk li quimayejâc chiruheb li jalanil dios saß eb li tzûl. Ut nequeßxbânu li mâusilal.

¹⁰Hjá þér bera menn blygðan föður síns, hjá þér nauðga menn konum, sem óhreinar eru vegna tíða.

¹⁰Cuanqueb li nequeßxchßic rib riqßuin li rixakil lix yucuaßeb, ut cuanqueb cuînk nequeßxchßic rib riqßuineb li ixk nak yôqueb chixcßulbal lix yajel re li po.

¹¹Einn fremur svívirðu með konu náunga síns, annar flekkar tengdadóttur sína með saurlifnaði og enn annar nauðgar hjá þér systur sinni, dóttur föður síns.

¹¹Cuanqueb li cuînk nequeßxmakß rixakil li ras rîtzßin. Ut cuanqueb li cuînk nequeßxchßic rib riqßuineb li ralib. Ut cuanqueb ajcuiß li nequeßxchßic rib riqßuin lix rabin li xcab xyucuaß.

¹²Menn þiggja mútur hjá þér til þess að úthella blóði. Þú hefir tekið fjárleigu og vexti og haft af náunga þínum með ofríki, en mér hefir þú gleymt, _ segir Drottinn Guð.

¹²Cuanqueb cuînk nequeßtuminâc ru re teßxcamsi ras rîtzßin. Cuanqueb li nequeßxpatzß nabal li ral li tumin li nequeßxqßue chi toß. Cuanqueb li nequeßxsicß lix biomaleb riqßuin xmakßbal xtumineb li ras rîtzßin. Incßaß chic niquineßxcßoxla lâin. Lâin li Kâcuaß Dios ninyehoc re aßin.

¹³En sjá: Ég slæ höndum saman yfir því rangfengna fé, sem þú hefir dregið þér, og yfir blóðskuld þeirri, sem í þér er.

¹³Relic chi yâl nak lâex xechikß injoskßil xban nak xesicß lê biomal riqßuin xbânunquil li mâusilal ut xecamsiheb lê ras êrîtzßin.

¹⁴Mun kjarkur þinn standast og hendur þínar haldast styrkar, þegar þeir dagarnir koma, er ég tek þig fyrir? Ég, Drottinn, tala það og mun framkvæma það.

¹⁴¿Ma toj cauhak ta biß êchßôl ut ma toj cauhak ta biß êrib saß li cutan nak lâin texinqßue chixtojbal rix lê mâc? Lâin li Kâcuaß Dios xinyehoc re nak texinqßue chixtojbal rix lê mâc ut lâin tinbânu li cßaßru xinye.

¹⁵Og ég mun tvístra þér meðal þjóðanna og dreifa þér út um löndin og gjörsamlega uppræta óhreinleik þinn úr þér,

¹⁵Lâin texinjeqßui yalak bar saß ruchichßochß saß xyânkeb li jalan tenamit. Ut incßaß chic târûk têbânu li mâusilal.

¹⁶og þú skalt vanhelguð verða í augsýn heiðingjanna, og þá skalt þú viðurkenna, að ég er Drottinn.``

¹⁶Xicß chic tex-ilekß ut textzßektânâk xbaneb li xnînkal ru tenamit. Riqßuin aßin têqßue retal nak lâin li Kâcuaß Dios.—

¹⁷Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

¹⁷Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:

¹⁸,,Mannsson, Ísraelsmenn eru orðnir fyrir mér eins og sori. Þeir eru allir eins og eir og tin og járn og blý í bræðsluofni, þeir eru orðnir sorasilfur.

¹⁸—At ralal cuînk, eb laj Israel mâcßaß nequeßoc cuiß chicuu lâin. Chanchaneb li chßîchß cobre. Ut chanchaneb li cacuil chßîchß hierro ut plomo li na-elaßan nak ac xcßateß saß xam li châbil plata re risinquil lix tzßajnil.

¹⁹Fyrir því segir Drottinn Guð svo: Af því að þér eruð allir orðnir að sora, þá vil ég safna yður saman í Jerúsalem.

¹⁹Joßcan nak lâin li nimajcual Dios ninye: Xban nak mâcßaß chic nequex-oc cuiß, joßcan nak lâin texinchßutub aran Jerusalén.

²⁰Eins og silfur og eir og járn og blý og tin er látið saman inn í bræðsluofn til þess að blása eldi að því og bræða það, þannig mun ég safna yður saman í reiði minni og gremi, láta yður þar inn og bræða yður.

²⁰Xban nak yô injoskßil saß êbên, joßcan nak lâin texinchßutub ut tinrakok âtin saß êbên. Chanchan nak nequeßxchßutub li plata, li cobre, li hierro ut li plomo joß ajcuiß li kßan chßîchß ut nequeßxqßue saß li tikcual xam re nak tâhaßokß.

²¹Og ég mun stefna yður saman og blása að yður eldi gremi minnar, svo að þér skuluð bráðna þar.

²¹Xban nak yô injoskßil saß êbên, lâin texinchßutub ut tinrakok âtin saß êbên. Chanchan nak texcuapu riqßuin tikcual xam re nak tex-osokß.

²²Eins og silfrið er brætt í bræðsluofninum, svo skuluð þér bráðna í borginni og þá munuð þér viðurkenna, að ég, Drottinn, hefi úthellt reiði minni yfir yður.``

²²Lâex li cuanquex Jerusalén, târakekß âtin saß êbên re nak tâêlk li incßaß us saß êyânk, joß nak nahaßoß li plata saß li xam. Riqßuin aßin têqßue retal nak lâin li nimajcual Dios xinqßuehoc êre chixtojbal rix êmâc xban nak yô injoskßil saß êbên.—

²³Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

²³Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:

²⁴,,Þú mannsson, seg við hana: Þú ert eins og land, sem ekki rigndi á, sem eigi var vökvað á degi reiðinnar,

²⁴—At ralal cuînk, ye reheb laj Israel nak yô injoskßil saß xbêneb ut tebinqßue chixtojbal rix lix mâqueb. Chanchaneb li chßochß li incßaß akßinbil. Chanchaneb li chßochß li incßaß naxqßue hab saß xbên.

²⁵en þjóðhöfðingjar þess voru í því sem öskrandi ljón, er rífur sundur bráð sína. Mannslífum hafa þeir eytt, eignir og dýrgripi hafa þeir tekið og fjölgað ekkjum í landinu.

²⁵Eb li nequeßcßamoc be chanchaneb li cakcoj li yôqueb chixjapbal re saß xbên lix tib. Nequeßxcamsiheb li rech tenamitil ut nequeßxmakß chiruheb li cßaßru reheb. Nabaleb li xmâlcaßan xban nak queßcamsîc lix li bêlomeb.

²⁶Prestar hennar hafa brjálað lögmáli mínu og vanhelgað helgidóma mína. Þeir hafa engan mun gjört á því, sem heilagt er og óheilagt, og eigi frætt menn um muninn á óhreinu og hreinu, og þeir hafa lokað augum sínum fyrir hvíldardögum mínum, svo að ég vanhelgaðist meðal þeirra.

²⁶Eb laj tij queßxkßet lin chakßrab ut queßxmux ru lin santil naßaj. Incßaß nequeßxqßue retal bar cuan li santobresinbil ut bar cuan li muxbil ru, chi moco nequeßxcßut chiru li tenamit li cßaßru santobresinbil ut li cßaßru muxbil ru, chi moco nequeßxqßue xlokßal li hilobâl cutan. Ut lâin tzßektânanbilin xbaneb.

²⁷Yfirmenn hennar voru í henni eins og sundurrífandi vargar og hugsuðu ekki um annað en að úthella blóði og eyða mannslífum til þess að afla sér rangfengins gróða.

²⁷Eb li nequeßtaklan saß li tenamit chanchaneb chic laj xoj li yôqueb chixtßupbal lix tibeb. Nequeßxcamsiheb li ras rîtzßin xban xsicßbal xbiomaleb.

²⁸En spámenn hennar riðu á kalki fyrir þá með því að boða þeim hégómasýnir og flytja þeim lygispádóma og segja: ,Svo segir Drottinn Guð!` þótt Drottinn hafi ekki talað.

²⁸Ut eb li profetas nequeßxmuk lix mâqueb. Chanchaneb li cuînk li nequeßxbon li tzßac re xmukbal li tzßaj cuan chiru. Aßaneb aj balakß ut nequeßbalakßic riqßuin xyebal nak li cßaßru nequeßxye, aßan cßutbil chiruheb inban lâin. Abanan lâin incßaß xinâtinac riqßuineb.

²⁹Landslýðurinn hefir haft kúgun og rán í frammi, þeir hafa undirokað volaða og snauða og kúgað útlendinga án nokkurs réttar.

²⁹Eb li tenamit junes rahobtesînc nequeßxcßoxla xbânunquil. Ut aj êlkßeb. Nequeßxbânu raylal reheb li nebaß ut reheb li tenkßâc teßraj. Nequeßxrahobtesiheb ajcuiß li jalan xtenamiteb li incßaß xcßulubeb rahobtesîc.

³⁰Og ég leitaði að einhverjum meðal þeirra, er hlaða vildi garð eða skipa sér í skarðið móti mér, landinu til varnar, til þess að ég legði það ekki í eyði, en ég fann engan.Þá úthellti ég reiði minni yfir þá, gjöreyddi þeim með eldi gremi minnar, ég lét athæfi þeirra þeim í koll koma, _ segir Drottinn Guð.``

³⁰Lâin xinsicß jun saß xyânkeb re nak tixcoleb chicuu. Xinsicß jun naru tixchßolob lix yâlal chiruheb re nak incßaß tinsacheb lin tenamit. Abanan mâ jun châbil xintau.Joßcan nak lâin tincuisi lin joskßil saß xbêneb. Chanchanakin li xam nak tinsach ruheb. Aßaneb ajcuiß teßtojok re li mâusilal xeßxbânu. Lâin li nimajcual Dios ninyehoc re aßin.—

³¹Þá úthellti ég reiði minni yfir þá, gjöreyddi þeim með eldi gremi minnar, ég lét athæfi þeirra þeim í koll koma, _ segir Drottinn Guð.``

³¹Joßcan nak lâin tincuisi lin joskßil saß xbêneb. Chanchanakin li xam nak tinsach ruheb. Aßaneb ajcuiß teßtojok re li mâusilal xeßxbânu. Lâin li nimajcual Dios ninyehoc re aßin.—