1Og orð Drottins kom til mín níunda árið, tíunda dag hins tíunda mánaðar, svohljóðandi:
1Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin saß li lajêb xbe li xlaje po re li xbele chihab kacßambal Babilonia ut quixye cue:
2,,Mannsson, skrifa þú upp hjá þér þennan dag, _ einmitt þennan dag. Einmitt í dag hefir Babelkonungur ráðist á Jerúsalem.
2—At ralal cuînk, tzßîba retalil li cutan aßin xban nak saß li cutan aßin lix reyeb laj Babilonia quixtakla xsutbal li tenamit Jerusalén re teßoc chi pletic riqßuineb.
3Flyt því hinni þverúðugu kynslóð líking og seg við þá: Svo segir Drottinn Guð: Set þú upp pottinn, set hann upp, og hell vatni í hann.
3Tat-âtinak riqßuineb laj Israel laj kßetoleb âtin. Tâye reheb li jaljôquil ru âtin aßin. Joßcaßin xye li nimajcual Dios: Qßuehomak li ucßal saß xam ut qßuehomak haß chi saß.
4Lát kjötstykkin í hann, öll bestu stykkin, lærin og bógana, fyll hann úrvalsbeinbitum.
4Têsicß li châbil tib joß xtzßejcual li raß ut li tzßej ut têqßue saß li ucßal. Ut têqßue ajcuiß li châbil bak.
5Tak þau af úrvalskindum og legg einnig skíð undir pottinn. Lát sjóða á kjötstykkjunum, beinbitarnir soðna þegar í honum.
5Têsicß ru lix tibel li carner, li kßaxal châbil. Têtus li siß rubel li ucßal. Ut têcanab chi cuokxînc li haß. Têchik li tib ut li bak saß li ucßal.
6Fyrir því segir Drottinn Guð svo: Vei hinni blóðseku borg, pottinum með ryðflekkjunum, sem ryðflekkirnir gengu ekki af. Allt hefir verið fært upp úr honum, hvert stykkið eftir annað, án þess að varpa hlutum um þau.
6Aßan aßin li naxye li nimajcual Dios: Raylal châlc re saß xbên lix tenamiteb laj camsinel. Li tenamit chanchaneb jun li ucßal moß xsaß. Tâisîk li tib li cuan chi saß chixjunjûnkaleb. Ut incßaß texbûlik chirix nak têrisi.
7Því að blóðið, sem hún hefir úthellt, er enn í henni. Hún hefir látið það renna á bera klettana, ekki hellt því á jörðina til þess að hylja það moldu.
7Nabal li camsînc qui-uxman saß li tenamit ut lix quiqßueleb li queßcamsîc quihoyeß saß xbên li pec. Incßaß quihoyeß saß chßochß re nak incßaß tâsachk saß li poks.
8Til þess að sýna heift og koma fram hefnd, hefi ég látið blóðið, sem hún hefir úthellt, renna á bera klettana, til þess að það skuli eigi hulið verða.
8Lâin xincanab lix quiqßueleb chiru li pec bar tâcßutûnk cuiß. Aran yôk chi kßokônc ut yôk chixtzßâmanquil nak teßqßuehekß chixtojbal xmâqueb li queßcamsin reheb.
9Fyrir því segir Drottinn Guð svo: Vei hinni blóðseku borg! Já, ég vil gjöra eldgrófina stóra.
9Joßcan nak lâin li nimajcual Dios ninye: Raylal châlc re saß xbên li tenamit aßin xban nak aj camsineleb. Joßcan nak lâin tintzßab jun li xam.
10Drag saman mikinn við, kveik upp eldinn, sjóð kjötið vandlega, lát súpuna sjóða, svo að beinin brenni.
10Tinqßue nabal li siß ut tinloch xxamlel. Tinchik chi us li tib ut tinqßue xbanol. Tinchik li bak chi us toj retal teßcßatk.
11Set síðan tóman pottinn á glæðurnar, til þess að hann hitni og eirinn í honum verði glóandi og óhreinindin, sem í honum eru, renni af og ryð hans eyðist.
11Chirix aßan tinchunub li ucßal li mâcßaß chic xsaß saß xbên li ru xam toj retal tâcakokß xban xtikcual re nak lix tzßajnil tâcßatekß ut tâêlk lix moßil.
12Alla fyrirhöfn hefir hann að engu gjört, því að hið mikla ryð gekk ekki af honum í eldinum,
12Abanan mâcßaß aj e nak xintacuasi cuib xban nak incßaß ajcuiß qui-el li moß usta xinqßue saß xam re tâêlk lix tzßajnil.
13sökum lauslætissaurugleika þíns. Af því að ég hefi reynt að hreinsa þig, en þú varðst eigi hrein af saurugleik þínum, þá skalt þú ekki framar verða hrein, uns ég hefi svalað heift minni á þér.
13Lâex aj Jerusalén chanchanex li ucßal xban nak xemux êrib. Lâin xinyal risinquil lê mâusilal, abanan incßaß x-el xban nak muxbil êru. Lê mâusilal tâêlk nak lâin tincuisi lin joskßil saß êbên nak texinqßue chixtojbal êmâc.
14Ég, Drottinn, hefi talað það. Það kemur, og ég framkvæmi það, ég læt ekki undan draga, ég vægi ekki og ég læt mig einskis iðra. Eftir breytni þinni og eftir gjörðum þínum dæma menn þig, _ segir Drottinn Guð.``
14Lâin li Kâcuaß xinyehoc re aßin. Xcuulac xkßehil nak texinqßue chixtojbal êmâc. Incßaß tincuy êmâc ut incßaß tincuil xtokßobâl êru. Lâin incßaß tinjal incßaßux. Târakekß âtin saß êbên aß yal chanru lê yehom êbânuhom, chan li nimajcual Dios.
15Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:
15Ut li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:
16,,Mannsson, ég mun taka yndi augna þinna frá þér með skyndilegum dauða, en þú skalt ekki kveina né gráta, og eigi skulu þér tár á augu koma.
16—At ralal cuînk, chi mâcßaß saß âchßôl tincuisi châcuu li kßaxal raro âban. Abanan mirahoß âchßôl. Incßaß tâyotßekß âchßôl chi moco tatyâbak xban, chan.
17Andvarpa þú í hljóði, viðhaf ekkert dánarkvein. Set vefjarhött þinn á þig og lát skó þína á fætur þér. Þú skalt ekki hylja kamp þinn og ekki neyta sorgarbrauðs.``
17Incßaß tâcßut nak ra saß âchßôl. Incßaß tâcuisi li tßicr li nacabacß saß âjolom, chi moco tâcuisi lâ xâb retalil xrahil âchßôl. Incßaß tâtzßap âjolom chi moco tâtzaca li tzacaêmk li nequeßxtzaca li raheb saß xchßôl, chan.
18Og ég talaði til lýðsins um morguninn, en um kveldið dó kona mín, og ég gjörði morguninn eftir eins og mér hafði verið skipað.
18Chiru li ekßela quinâtinac riqßuineb li tenamit. Ut saß ajcuiß li ecuu aßan quicam li cuixakil. Ut joß cuulajak chic quinbânu joß quixye cue li Kâcuaß.
19Þá sagði fólkið við mig: ,,Vilt þú ekki segja oss, hvað þetta á að þýða, að þú hagar þér svo?``
19Ut eb li tenamit queßxpatzß cue: —¿Cßaßru xyâlal li yôcat chixbânunquil? Chßolob xyâlal chiku, chanqueb.
20Ég svaraði þeim: ,,Orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:
20Ut lâin xinye reheb: —Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue chi joßcaßin:
21Seg við Ísraelsmenn: Svo segir Drottinn Guð: Sjá, ég mun vanhelga helgidóm minn, yðar mikla ofdrambsefni, yndi augna yðar og þrá sálar yðar, og synir yðar og dætur, er þér hafið skilið þar eftir, munu falla fyrir sverði.
21Joßcaßin naxye li Kâcuaß li nimajcual Dios êre lâex aj Israel: Lâin li Kâcuaß tincanab chi muxecß ru lin templo li kßaxal nequera, li cßojcßo cuiß êchßôl ut nacuulac chêru rilbal. Ut eb lê ralal êcßajol li toj cuanqueb Jerusalén teßcamsîk saß li plêt, chan li Kâcuaß êre.
22Þá munuð þér gjöra eins og ég hefi gjört: Þér munuð ekki hylja kamp yðar og ekki neyta sorgarbrauðs.
22Nak têcßul aßan, lâex têbânu joß xinbânu lâin. Incßaß têtzßap êrib joß nequeßxbânu li raheb saß xchßôl, chi moco têtzaca li tzacaêmk li nequeßxtzaca li raheb saß xchßôleb.
23Þér munuð hafa vefjarhöttinn á höfðinu og skóna á fótunum. Þér munuð ekki kveina né gráta, heldur veslast upp vegna misgjörða yðar og andvarpa hver með öðrum.
23Incßaß têrisi li tßicr li nequebacß cuiß lê jolom, chi moco têrisi lê xâb, chi moco texyâbak xban xrahil êchßôl. Têrecßa ban xrahil li mâusilal li xebânu ut têjikß êchßôl chi ribil êrib.—
24Þannig mun Esekíel verða yður til tákns. Með öllu svo sem hann hefir gjört, munuð þér og gjöra, er það ber að höndum, og þá munuð þér viðurkenna, að ég er Drottinn Guð.
24Li Kâcuaß Dios quixye: —Li cßaßru quixcßul laj Ezequiel, aßan retalil li cßaßru têcßul lâex. Nak acak xecßul li cßaßak re ru aßin, lâex têqßue retal nak lâin li Kâcuaß li nimajcual Dios.—
25En þú, mannsson _ vissulega mun þann dag, er ég tek frá þeim varnarvirki þeirra, hinn dýrlega unað þeirra, yndi augna þeirra og þrá sálar þeirra, sonu þeirra og dætur, _
25Ut li Kâcuaß quixye cue: —At ralal cuînk, lâin tinmakß chiruheb lin templo li cßojcßôqueb cuiß xchßôleb ut nacuulac chiruheb rilbal. Tinmakß chiruheb li templo li nequeßxcacuubresi cuiß xchßôleb ut nasahoß cuiß xchßôleb. Kßaxal raro xbaneb. Ut tinmakß chiruheb li ralal xcßajoleb.
26þann dag mun flóttamaður til þín koma, til þess að gjöra það heyrinkunnugt.Á þeim degi mun munnur þinn upp ljúkast, um leið og munnur flóttamannsins, og þá munt þú tala og ekki framar þegja, og þú munt vera þeim til tákns, og þeir munu viðurkenna, að ég er Drottinn.``
26Saß li cutan nak tinbânu aßan tâcuânk junak li tâêlelik. Li jun aßan tâcuulak âcuiqßuin ut tixserakßi âcue li cßaßru quicßulman.Saß li cutan aßan tat-oc chi âtinac. Moco lâatak ta chic mem. Tat-âtinak riqßuin li cuînk. Chi joßcan lâatak jun retalil chiruheb li tenamit. Ut teßxqßue retal nak lâin li nimajcual Dios.—
27Á þeim degi mun munnur þinn upp ljúkast, um leið og munnur flóttamannsins, og þá munt þú tala og ekki framar þegja, og þú munt vera þeim til tákns, og þeir munu viðurkenna, að ég er Drottinn.``
27Saß li cutan aßan tat-oc chi âtinac. Moco lâatak ta chic mem. Tat-âtinak riqßuin li cuînk. Chi joßcan lâatak jun retalil chiruheb li tenamit. Ut teßxqßue retal nak lâin li nimajcual Dios.—