1Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:
1Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:
2,,Mannsson, seg tignarmönnunum í Týrus: Svo segir Drottinn Guð: Af því að hjarta þitt var hrokafullt, svo að þú sagðir: ,Ég er guð, ég sit í guðasæti mitt úti í hafi!` _ þar sem þú ert þó maður og enginn guð, en leist á þig eins og guð, _
2—At ralal cuînk, tâye re lix reyeb laj Tiro nak lâin li nimajcual Dios ninye chi joßcaßin: Xban nak kßaxal nacanimobresi âcuib, nacaye saß âchßôl “Lâin diosin”. Nacaye nak lâat cßojcßôcat saß xcßojaribâl li Dios xban nak lâ tenamit sutsu xban li palau. Abanan lâat moco diosat ta. Yal cuînkat usta nacacßoxla nak cuan ânaßleb joß Dios.
3já, þú varst vitrari en Daníel, ekkert hulið var þér of myrkt,
3¿Ma lâat ta biß kßaxal cuan ânaßleb chiru laj Daniel? ¿Ma mâcßaß cßaßak re ru mukmu châcuu?
4með speki þinni og hyggindum aflaðir þú þér auðæfa og safnaðir gulli og silfri í féhirslur þínar . . .
4Xban nak cuan ânaßleb ut nacatau ru lix yâlal xaxoc nabal lâ biomal. Cuan nabal lâ oro ut lâ plata saß xnaßaj li cßaßru âcue.
5Með viskugnótt þinni, með verslun þinni jókst þú auðæfi þín, og hjarta þitt varð hrokafullt af auðæfunum _
5Xban nak cuan ânaßleb nacanau lokßoc ut nacanau cßayînc. Joßcan nak kßaxal nabal lâ biomal. Ut xban lâ biomal xakßetkßeti âcuib.
6fyrir því segir Drottinn Guð svo: Af því að þú leist á sjálfa þig eins og guð,
6Joßcan nak lâin li nimajcual Dios ninye aßin: Lâat nacajuntakßêta âcuib cuiqßuin ut nacacßoxla nak cuan ânaßleb âjunes.
7sjá, fyrir því læt ég útlenda menn yfir þig koma, hinar grimmustu þjóðir, þeir skulu bregða sverðum sínum gegn snilldarfegurð þinni og vanhelga prýði þína.
7Joßcan nak lâin tintaklaheb li xnînkal ru tenamit li kßaxal joskßeb chi pletic âcuiqßuin. Teßchâlk riqßuin xchßîchßeb chixsachbal lâ biomal ut lâ chßinaßusal ut teßrisi ajcuiß lâ lokßal.
8Þeir munu steypa sér niður í gröfina og þú munt deyja dauða hins vopnbitna úti í hafi.
8Lâat tatcâmk saß li palau. Kßaxal ra tâcßul nak tat-osokß saß li palau.
9Hvort munt þú þá segja: ,Ég er guð!` frammi fyrir banamanni þínum, þar sem þú ert þó maður og enginn guð á valdi veganda þíns?
9Nak teßchâlk châcamsinquil, ¿ma toj tâye ta biß nak lâat dios? Lâat moco diosat ta. Yal cuînkat saß rukßeb li teßcamsînk âcue.
10Þú skalt deyja dauða óumskorinna manna fyrir hendi útlendinga, því að ég hefi talað það, _ segir Drottinn Guð.``
10Lâat tatcâmk saß rukßeb li jalaneb xtenamit joß nak nequeßcam li incßaß nequeßpâban cue lâin li tzßakal Dios. Lâin li nimajcual Dios ninyehoc re aßin.—
11Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:
11Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:
12,,Mannsson, hef upp harmljóð yfir konunginum í Týrus og seg við hann: Svo segir Drottinn Guð: Þú varst ímynd innsiglishrings, fullur af speki og fullkominn að fegurð!
12—At ralal cuînk, bicha li bich aßin re rahil chßôlej chirix lix reyeb laj Tiro ut tâye: Li nimajcual Dios xye chi joßcaßin: Junxil lâat tzßakal âcue âcuu. Cßajoß lâ naßleb ut cßajoß lâ chßinaßusal.
13Þú varst í Eden, aldingarði Guðs, þú varst þakinn alls konar dýrum steinum: karneól, tópas, jaspis, krýsolít, sjóam, onýx, safír, karbunkul, smaragð, og umgjörðir þínar og útflúr var gjört af gulli. Daginn, sem þú varst skapaður, var það búið til.
13Chanchan cuancat saß li naßajej Edén saß xnaßaj li racuîmk li Dios. Re xqßuebal âchßinaßusal cuan li tertôquil pec joß li cornerina, li topacio, li jaspe, li crisólito, li berilo, li ónice joß ajcuiß li safiro ut li carbunclo, li esmeralda, joß ajcuiß li oro. Ac cauresinbileb li pandero ut li xôlb re li cutan nak cat-oc saß lâ cuanquil.
14Ég hafði skipað þig verndar-kerúb, þú varst á hinu heilaga goðafjalli, þú gekkst innan um glóandi steina.
14Lâin catinxakab chirilbaleb li tenamit joß jun li ángel. Chanchan nak cuancat saß lin santil tzûl. Ut catbêc saß xyânkeb li pec li nalemtzßun.
15Þú varst óaðfinnanlegur í breytni þinni frá þeim degi, er þú varst skapaður, þar til er yfirsjón fannst hjá þér.
15Tzßakal re ru cabânu nak cat-oc saß lâ cuanquil. Abanan catiquib xbânunquil li mâusilal.
16Fyrir þína miklu verslun fylltir þú þig hið innra ofríki og syndgaðir. Þá óhelgaði ég þig og rak þig burt af goðafjallinu og tortímdi þér, þú verndar-kerúb, burt frá hinum glóandi steinum.
16Kßaxal latzß âcuu chi cßayînc ut chi lokßoc ut riqßuin aßan catiquib xbânunquil li mâusilal ut catmâcob chicuu. Joßcan nak lâin catcuisi saß lin santil tzûl saß xyânkeb li pec li nequeßlemtzßun.
17Hjarta þitt varð hrokafullt af fegurð þinni, þú gjörðir speki þína að engu vegna viðhafnarljóma þíns. Ég varpaði þér til jarðar, ofurseldi þig konungum, svo að þeir mættu horfa nægju sína á þig.
17Cakßetkßeti âcuib xban lâ chßinaßusal ut capoß lâ naßleb xban lâ lokßal. Joßcan nak lâin catincut saß chßochß re nak chixjunileb li rey teßril li xutânal li xacßul.
18Með hinum mörgu misgjörðum þínum, með hinni óráðvöndu kaupverslun þinni vanhelgaðir þú helgidóma þína. Þá lét ég eld brjótast út frá þér, hann eyddi þér, og ég gjörði þig að ösku á jörðinni í augsýn allra, er sáu þig.
18Xban nak kßaxal quinumta li mâusilal cabânu ut xban nak incßaß catyacoc saß xyâlal, camux ruheb li naßajej li nequeßlokßonin cuiß. Joßcan nak lâin quinloch xxamlel lâ tenamit re nak tâsachekß ru chiruheb chixjunileb li tenamit. Junes cha chic quicana.
19Allir þeir meðal þjóðanna, er þekktu þig, voru agndofa yfir þér, þú fórst voveiflega og ert eilíflega horfinn.``
19Queßsach xchßôleb chixjunileb li tenamit li queßxnau chanru nak catcuan junxil. Kßaxal ra cacßul. Quisacheß âcuu. Incßaß chic tatcuânk.
20Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:
20Li Kâcuaß quiâtinac cuiqßuin ut quixye cue:
21,,Mannsson, snú þér að Sídon og spá gegn henni
21—At ralal cuînk, ilon cuan cuiß li tenamit Sidón ut tâye resil li raylal li tâchâlk saß xbêneb laj Sidón.
22og seg: Svo segir Drottinn Guð: Sjá, ég skal finna þig, Sídon, og gjöra mig vegsamlegan í þér miðri, til þess að þeir viðurkenni, að ég er Drottinn, er ég framkvæmi refsidóma í henni og auglýsi heilagleik minn á henni.
22Tâye reheb: Joßcaßin xye li Kâcuaß li nimajcual Dios. Lâin yô injoskßil saß êbên lâex aj Sidón. Riqßuin li tinbânu tâqßuehekß inlokßal. Lâin tinrakok âtin saß êbên lâex aj Sidón ut riqßuin aßan têqßue retal nak lâin li Kâcuaß li nimajcual Dios ut tâcßutûnk lin santilal.
23Og ég mun senda drepsótt í hana og blóðsúthelling á stræti hennar, og menn skulu í henni falla helsærðir fyrir sverði, er alla vega skal yfir hana ganga, til þess að þeir viðurkenni, að ég er Drottinn.
23Lâin tintakla caki yajel saß êbên. Yalak bar saß eb li be telajexcamsîk. Teßchâlk chêjun sutam eb li teßcamsînk êre. Ut teßxqßue retal nak lâin li Kâcuaß Dios.
24En fyrir Ísraelsmenn mun eigi framar vera til neinn kveljandi þyrnir né stingandi þistill af öllum þeim, sem umhverfis þá eru, þeim er óvirtu þá, til þess að þeir viðurkenni, að ég er Drottinn Guð þeirra.
24Incßaß chic teßcßuluk raylal eb laj Israel xbaneb li cuanqueb chixjun sutam. Incßaß chic teßxcßul raylal xbaneb li tenamit aßan, li chanchaneb qßuix. Chi moco teßtzßektânâk chic xbaneb. Ut eb aßan teßxqßue retal nak lâin li Kâcuaß li nimajcual Dios.
25Svo segir Drottinn Guð: Þegar ég safna Ísraelsmönnum saman frá þjóðunum, þangað sem þeim var tvístrað, þá skal ég auglýsa heilagleik minn á þeim í augsýn þjóðanna, og þeir skulu búa í landi sínu, því er ég gaf þjóni mínum Jakob.Og þeir munu búa þar óhultir og reisa hús og planta víngarða og búa óhultir, með því að ég læt refsidóma ganga yfir alla nágranna þeirra, er þá hafa óvirt, til þess að þeir viðurkenni, að ég er Drottinn, Guð þeirra.``
25Li Kâcuaß Dios quixye: —Lâin tinchßutub cuißchic ruheb laj Israel li quinjeqßui ruheb. Ut tincßut lin santilal chiruheb chixjunileb li xnînkal ru tenamit. Eb laj Israel teßcuânk cuißchic saß lix naßajeb li quinqßue re laj Jacob laj cßanjel chicuu.Ut aran teßcuânk laj Israel chi mâcßaßak xcßaßuxeb. Teßcablak cuißchic ut teßrau lix uvas. Ut mâ ani chic tâchßißchßißînk reheb xban nak lâin tinqßueheb chixtojbal lix mâqueb chixjunileb li tenamit li cuanqueb chixjun sutam li queßrahobtesin reheb lin tenamit. Ut eb aßan teßxqßue retal nak lâin li Kâcuaß lix Dioseb.—
26Og þeir munu búa þar óhultir og reisa hús og planta víngarða og búa óhultir, með því að ég læt refsidóma ganga yfir alla nágranna þeirra, er þá hafa óvirt, til þess að þeir viðurkenni, að ég er Drottinn, Guð þeirra.``
26Ut aran teßcuânk laj Israel chi mâcßaßak xcßaßuxeb. Teßcablak cuißchic ut teßrau lix uvas. Ut mâ ani chic tâchßißchßißînk reheb xban nak lâin tinqßueheb chixtojbal lix mâqueb chixjunileb li tenamit li cuanqueb chixjun sutam li queßrahobtesin reheb lin tenamit. Ut eb aßan teßxqßue retal nak lâin li Kâcuaß lix Dioseb.—