1Já, yfir þessu titrar hjarta mitt og hrökkur upp úr stað sínum.
1Nak nacuil li câk-sut-ikß, cßajoß nak ninxucuac. Li cuâm na-ecßan. Chanchan ac êlc re saß xnaßaj.
2Heyrið, heyrið drunur raddar hans og hvininn, sem út fer af munni hans.
2Cherabihak. Li Dios oc re chi âtinac. Chanchan li câk.
3Undir öllum himninum lætur hann eldinguna þjóta og leiftur sitt út á jaðra jarðarinnar.
3Oc re chixqßuebal chi repoc li câk saß chixjunil li choxa ut saß chixjunil li ruchichßochß.
4Á eftir því kemur öskrandi skrugga, hann þrumar með sinni tignarlegu raust og heldur eldingunum ekki aftur, þá er raust hans lætur til sín heyra.
4Nak naâtinac li Kâcuaß riqßuin xnimal xcuanquil, chanchan nak namok li câk. Incßaß naxcanab repoc li rakß li câk nak yô chi ecßânc.
5Guð þrumar undursamlega með raust sinni, hann sem gjörir mikla hluti, er vér eigi skiljum.
5Yal riqßuin râtin li Dios naxbânu xsachba chßôlej. Mâ ani naru nataßoc ru li sachba chßôlej li naxbânu riqßuin xnimal xcuanquil.
6Því að hann segir við snjóinn: ,,Fall þú á jörðina,`` og eins við hellirigninguna og hennar dynjandi helliskúrir.
6Aßan nataklan re li nieve saß ruchichßochß. Ut aßan ajcuiß nataklan re li musmus hab joß ajcuiß li cacuil hab saß ruchichßochß,
7Hann innsiglar hönd sérhvers manns, til þess að allir menn viðurkenni verk hans.
7re nak eb li cuînk incßaß teßêlk saß li rochocheb ut re ajcuiß nak teßxqßue retal li cßaßru naxbânu.
8Þá fara villidýrin í fylgsni sín og hvílast í bælum sínum.
8Eb li xul nequeßxic saß eb lix jul chixcolbal ribeb chiru li hab.
9Stormurinn kemur úr forðabúrinu og kuldinn af norðanvindunum.
9Saß li sur nachal chak li câk-sut-ikß. Ut saß li norte nachal chak li que.
10Fyrir andgust Guðs verður ísinn til, og víð vötnin eru lögð í læðing.
10Ut xban li que li naxtakla, li haß nasukßi hielo.
11Hann hleður skýin vætu, tvístrar leifturskýi sínu víðsvegar.
11Aßan nayîban re li chok re nak tixqßue li hab. Ut yal riqßuin râtin namok li câk saß li chok.
12En það snýst í allar áttir, eftir því sem hann leiðir það, til þess að það framkvæmi allt það er hann býður því, á yfirborði allrar jarðarinnar.
12Eb aßan nequeßnumeß chiru choxa ut saß chixjunil li ruchichßochß joß nequeßtaklâc cuiß xban li Dios.
13Hann lætur því ljósta niður, hvort sem það er til hirtingar eða til að vökva jörðina eða til að blessa hana.
13Cuan nak li Dios naxtakla chak li hab ut li ikß re xtßakresinquil li ruchichßochß ut re xbânunquil usilal reheb li cuanqueb saß ruchichßochß. Ut cuan nak naxtakla chak li hab ut li ikß re xkßusbaleb li tenamit.
14Hlýð þú á þetta, Job, stattu kyrr og gef gaum að dásemdum Guðs.
14At Job, chacuabi, ¿ma nacaqßue retal li sachba chßôlej naxbânu li Dios?
15Skilur þú, hvernig Guð felur þeim hlutverk þeirra og lætur leiftur skýja sinna skína?
15¿Ma nacanau chanru nak naxbânu chixjunil aßin li Dios? ¿Ma nacanau chanru nak naxqßue chi repoc li câk saß li chok?
16Skilur þú, hvernig skýin svífa, dásemdir hans, sem fullkominn er að vísdómi,
16¿Ma nacanau chanru nak naxqßue chi bêc li chok saß li ikß? ¿Ma mâcuaß ta biß aßin nacßutuc re li sachba chßôlej naxbânu li Dios riqßuin lix naßleb?
17þú, sem fötin hitna á, þá er jörðin mókir í sunnanmollu?
17¿Ma nacaqßue retal cßaßru xyâlal nak cßajoß li tik nacacuecßa nak li Dios naxtakla chak li ikß li nachal saß li sur?
18Þenur þú út með honum heiðhimininn, sem fastur er eins og steyptur spegill?
18¿Ma xatenkßa ta biß li Dios chixyîbanquil li choxa? Ut, ¿ma xatenkßa ta biß chixyîbanquil chi chßinaßus joß li chßîchß li nalemtzßun?
19Kenn oss, hvað vér eigum að segja við hann! Vér megnum ekkert fram að færa fyrir myrkri.
19Cui lâat nacanau, ye ke cßaßru takaye re li Dios xban nak lâo incßaß nakatau ru. Chanchan cuanco saß kßojyîn.
20Á að segja honum, að ég ætli að tala? Eða hefir nokkur sagt, að hann óski að verða gjöreyddur?
20Lâin mâ jokße tincuaj âtinac chi tzßakal riqßuin li Dios xban nak cui tinbânu, mâre tixsach cuu.
21Og nú sjá menn að sönnu ekki ljósið, sem skín skært að skýjabaki, en vindurinn þýtur áfram og sópar skýjunum burt.
21Nak li Dios naxtakla li ikß chirisinquil li chok chiru li sakße, cßajoß nak nalemtzßun. Mâ ani nacuyuc re rilbal.
22Gullið kemur úr norðri, um Guð lykur ógurlegur ljómi.
22Nak yô chak chi cßutûnc li cutan, li choxa saß li norte chanchan li châbil oro, ut nakaqßue retal lix lokßal li Dios.
23Vér náum eigi til hins Almáttka, til hans, sem er mikill að mætti. En réttinn og hið fulla réttlæti vanrækir hann ekki.Fyrir því óttast mennirnir hann, en hann lítur ekki við neinum sjálfbirgingum.
23Lâo incßaß nakatau ru li cßaßru naxbânu li nimajcual Dios. Aßan kßaxal cau rib ut tîc xchßôl. Ut xban nak tîc xchßôl, mâ ani naxbânu raylal re.Joßcan nak eb li cristian, tento nak teßxxucua ru. Chiru aßan mâcßaß nequeßoc cuiß li cuanqueb xnaßleb, chan laj Eliú.
24Fyrir því óttast mennirnir hann, en hann lítur ekki við neinum sjálfbirgingum.
24Joßcan nak eb li cristian, tento nak teßxxucua ru. Chiru aßan mâcßaß nequeßoc cuiß li cuanqueb xnaßleb, chan laj Eliú.