Icelandic

Korean

Matthew

22

1Þá tók Jesús enn að tala við þá í dæmisögum og mælti:
1예수께서 다시 비유로 대답하여 가라사대
2,,Líkt er um himnaríki og konung einn, sem gjörði brúðkaup sonar síns.
2천국은 마치 자기 아들을 위하여 혼인 잔치를 베푼 어떤 임금과 같으니
3Hann sendi þjóna sína að kalla til brúðkaupsins þá, sem boðnir voru, en þeir vildu ekki koma.
3그 종들을 보내어 그 청한 사람들을 혼인 잔치에 오라 하였더니 오기를 싫어하거늘
4Aftur sendi hann aðra þjóna og mælti: ,Segið þeim, sem boðnir voru: Veislu mína hef ég búið, uxum mínum og alifé er slátrað, og allt er tilbúið, komið í brúðkaupið.`
4다시 다른 종들을 보내며 가로되 청한 사람들에게 이르기를 내가 오찬을 준비하되 나의 소와 살진 짐승을 잡고 모든 것을 갖추었으니 혼인 잔치에 오소서 하라 하였더니
5En þeir skeyttu því ekki. Einn fór á akur sinn, annar til kaupskapar síns,
5저희가 돌아보지도 않고 하나는 자기 밭으로 하나는 자기 상업차로 가고
6en hinir tóku þjóna hans, misþyrmdu þeim og drápu.
6그 남은 자들은 종들을 잡아 능욕하고 죽이니
7Konungur reiddist, sendi út her sinn og lét tortíma morðingjum þessum og brenna borg þeirra.
7임금이 노하여 군대를 보내어 그 살인한 자들을 진멸하고 그 동네를 불사르고
8Síðan segir hann við þjóna sína: ,Brúðkaupsveislan er tilbúin, en hinir boðnu voru ekki verðugir.
8이에 종들에게 이르되 혼인 잔치는 예비되었으나 청한 사람들은 합당치 아니하니
9Farið því út á vegamót, og bjóðið í brúðkaupið hverjum þeim sem þér finnið.`
9사거리 길에 가서 사람을 만나는대로 혼인 잔치에 청하여 오너라 한대
10Þjónarnir fóru út á vegina og söfnuðu öllum, sem þeir fundu, vondum og góðum, svo að brúðkaupssalurinn varð alskipaður gestum.
10종들이 길에 나가 악한 자나 선한 자나 만나는대로 모두 데려오니 혼인 자리에 손이 가득한지라
11Konungur gekk þá inn að sjá gestina og leit þar mann, sem var ekki búinn brúðkaupsklæðum.
11임금이 손을 보러 들어올새 거기서 예복을 입지 않은 한사람을 보고
12Hann segir við hann: ,Vinur, hvernig ert þú hér kominn og ert ekki í brúðkaupsklæðum?` Maðurinn gat engu svarað.
12가로되 친구여 어찌하여 예복을 입지 않고 여기 들어왔느냐 하니 저가 유구무언이어늘
13Konungur sagði þá við þjóna sína: ,Bindið hann á höndum og fótum og varpið honum í ystu myrkur. Þar verður grátur og gnístran tanna.`
13임금이 사환들에게 말하되 그 수족을 결박하여 바깥 어두움에 내어 던지라 거기서 슬피 울며 이를 갊이 있으리라 하니라
14Því að margir eru kallaðir, en fáir útvaldir.``
14청함을 받은 자는 많되 택함을 입은 자는 적으니라
15Þá gengu farísearnir burt og tóku saman ráð sín, hvernig þeir gætu flækt hann í orðum.
15이에 바리새인들이 가서 어떻게 하여 예수로 말의 올무에 걸리게 할까 상론하고
16Þeir senda til hans lærisveina sína ásamt Heródesarsinnum, og þeir segja: ,,Meistari, vér vitum, að þú ert sannorður og kennir Guðs veg í sannleika, þú hirðir ekki um álit neins, enda gjörir þú þér engan mannamun.
16자기 제자들을 헤롯 당원들과 함께 예수께 보내어 말하되 `선생님이여 우리가 아노니 당신은 참되시고 참으로써 하나님의 도를 가르치시며 아무라도 꺼리는 일이 없으시니 이는 사람을 외모로 보지 아니하심이니이다
17Seg oss því, hvað þér líst? Leyfist að gjalda keisaranum skatt eða ekki?``
17그러면 당신의 생각에는 어떠한지 우리에게 이르소서 가이사에게 세를 바치는 것이 가하니이까 불가하니이까' 한대
18Jesús þekkti illsku þeirra og sagði: ,,Hví freistið þér mín, hræsnarar?
18예수께서 저희의 악함을 아시고 가라사대 외식하는 자들아 어찌하여 나를 시험하느냐 ?
19Sýnið mér peninginn, sem goldinn er í skatt.`` Þeir fengu honum denar.
19셋돈을 내게 보이라 하시니 데나리온 하나를 가져 왔거늘
20Hann spyr: ,,Hvers mynd og yfirskrift er þetta?``
20예수께서 말씀하시되 이 형상과 이 글이 뉘 것이냐 ?
21Þeir svara: ,,Keisarans.`` Hann segir: ,,Gjaldið þá keisaranum það, sem keisarans er, og Guði það, sem Guðs er.``
21가로되 `가이사의 것이니이다` 이에 가라사대 그런즉 가이사의 것은 가이사에게 하나님의 것은 하나님께 바치라 하시니
22Þegar þeir heyrðu þetta, undruðust þeir, og þeir yfirgáfu hann og gengu burt.
22저희가 이 말씀을 듣고 기이히 여겨 예수를 떠나가니라
23Sama dag komu til hans saddúkear, en þeir neita því, að upprisa sé til, og sögðu við hann:
23부활이 없다 하는 사두개인들이 그 날에 예수께 와서 물어 가로되
24,,Meistari, Móse segir: ,Deyi maður barnlaus, þá skal bróðir hans ganga að eiga konu bróður síns og vekja honum niðja.`
24`선생님이여 모세가 일렀으되 사람이 만일 자식이 없이 죽으면 그 동생이 그 아내에게 장가들어 형을 위하여 후사를 세울지니라 하였나이다
25Hér voru með oss sjö bræður. Sá fyrsti kvæntist og dó. Hann átti engan niðja og eftirlét því bróður sínum konuna.
25우리 중에 칠 형제가 있었는데 맏이 장가들었다가 죽어 후사가 없으므로 그의 아내를 그 동생에게 끼쳐두고
26Eins varð um næsta og þriðja og þá alla sjö.
26그 둘째와 세째로 일곱째까지 그렇게 하다가
27Síðast allra dó konan.
27최후에 그 여자도 죽었나이다
28Kona hvers þeirra sjö verður hún í upprisunni? Allir höfðu þeir átt hana.``
28그런즉 저희가 다 그를 취하였으니 부활 때에 일곱 중에 뉘 아내가 되리이까 ?'
29En Jesús svaraði þeim: ,,Þér villist, því að þér þekkið ekki ritningarnar né mátt Guðs.
29예수께서 대답하여 가라사대 너희가 성경도 하나님의 능력도 알지 못하는고로 오해하였도다
30Í upprisunni kvænast menn hvorki né giftast. Þeir eru sem englar á himni.
30부활 때에는 장가도 아니가고 시집도 아니가고 하늘에 있는 천사들과 같으니라
31En um upprisu dauðra hafið þér ekki lesið það sem Guð segir við yður:
31죽은 자의 부활을 의논할진대 하나님이 너희에게 말씀하신 바
32,Ég er Guð Abrahams, Guð Ísaks og Guð Jakobs.` Ekki er hann Guð dauðra, heldur lifenda.``
32나는 아브라함의 하나님이요, 이삭의 하나님이요, 야곱의 하나님이로라 하신 것을 읽어 보지 못하였느냐 하나님은 죽은 자의 하나님이 아니요 산자의 하나님이시니라 ! 하시니
33En mannfjöldinn hlýddi á og undraðist mjög kenningu hans.
33무리가 듣고 그의 가르치심에 놀라더라
34Þegar farísear heyrðu, að hann hafði gjört saddúkea orðlausa, komu þeir saman.
34예수께서 사두개인들로 대답할 수 없게 하셨다 함을 바리새인들이 듣고 모였는데
35Og einn þeirra, sem var lögvitringur, vildi freista hans og spurði:
35그 중에 한 율법사가 예수를 시험하여 묻되
36,,Meistari, hvert er hið æðsta boðorð í lögmálinu?``
36`선생님이여 율법 중에 어느 계명이 크니이까 ?'
37Hann svaraði honum: ,,,Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni og öllum huga þínum.`
37예수께서 가라사대 네 마음을 다하고 목숨을 다하고 뜻을 다하여 주 너의 하나님을 사랑하라 하셨으니
38Þetta er hið æðsta og fremsta boðorð.
38이것이 크고 첫째 되는 계명이요
39Annað er þessu líkt: ,Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.`
39둘째는 그와 같으니 네 이웃을 네 몸과 같이 사랑하라 하셨으니
40Á þessum tveimur boðorðum hvílir allt lögmálið og spámennirnir.``
40이 두 계명이 온 율법과 선지자의 강령이니라
41Meðan farísearnir voru saman komnir, spurði Jesús þá:
41바리새인들이 모였을 때에 예수께서 그들에게 물으시되
42,,Hvað virðist yður um Krist? Hvers son er hann?`` Þeir svara: ,,Davíðs.``
42너희는 그리스도에 대하여 어떻게 생각하느냐 ? 뉘 자손이냐 ? 대답하되 `다윗의 자손이니이다'
43Hann segir: ,,Hvernig getur þá Davíð, innblásinn andanum, kallað hann drottin? Hann segir:
43가라사대 그러면 다윗이 성령에 감동하여 어찌 그리스도를 주라 칭하여 말하되
44Drottinn sagði við minn drottin: Set þig mér til hægri handar, þangað til ég gjöri óvini þína að fótskör þinni.
44주께서 내 주께 이르시되 내가 네 원수를 네 발 아래 둘 때까지 내 우편에 앉았으라 하셨도다 하였느냐
45Fyrst Davíð kallar hann drottin, hvernig getur hann þá verið sonur hans?``Enginn gat svarað honum einu orði, og frá þeim degi þorði enginn að spyrja hann neins framar.
45다윗이 그리스도를 주라 칭하였은즉 어찌 그의 자손이 되겠느냐 하시니
46Enginn gat svarað honum einu orði, og frá þeim degi þorði enginn að spyrja hann neins framar.
46한 말도 능히 대답하는 자가 없고 그 날부터 감히 그에게 묻는 자도 없더라