¹Allir þeir, sem eru ánauðugir þrælar, skulu sýna húsbændum sínum allan skyldugan heiður, til þess að ekki verði lastmælt nafni Guðs og kenningunni.

¹¶ Kiia iho e nga pononga whai rangatira katoa he mea tika mo o ratou rangatira ake nga honore katoa, kei korerotia kinotia te ingoa o te Atua me tana ako.

²En þeir, sem trúaða húsbændur eiga, skulu ekki lítilsvirða þá, vegna þess að þeir eru bræður, heldur þjóni þeim því betur sem þeir eru trúaðir og elskaðir og kappkosta að gjöra góðverk. Kenn þú þetta og áminn um það.

²Kaua era i nga rangatira whakapono e whakahawea ki a ratou, no te mea he teina ratou; engari kia nui rawa te mahi, no te mea e whakapono ana ratou, e arohaina ana, e uru ngatahi ana ki te mahi pai. Me whakaako enei mea e koe, me whakahau atu.

³Ef einhver fer með annarlegar kenningar og fylgir ekki hinum heilnæmu orðum Drottins vors Jesú Krists og því, sem guðrækni vor kennir, þá hefur hann ofmetnast og veit ekki neitt.

³Ki te whakaako ke tetahi, ki te kore e tahuri ki nga kupu ora, ki nga kupu a to tatou Ariki, a Ihu Karaiti, ki te ako ano hoki e rite ai te karakia pai,

⁴Hann er sótttekinn af þrætum og orðastælum. Af þessu fæðist öfund, deilur, lastmæli, vondar hugsanir,

⁴E whakakake ana ia, kahore ona matauranga ki tetahi mea, heoi e hawata ana ki nga uiuinga, ki nga tautohetohenga, no reira nei te hae, te whawhai, nga korero kino, nga whakaaro kino,

⁵þjark og þras hugspilltra manna, sem eru sneyddir sannleikanum, en skoða guðhræðsluna sem gróðaveg.

⁵Nga whakahokihoki kupu a nga tangata ngakau kino, kahore nei he pono i a ratou, e mahara ana ki te karakia pai he huarahi e whiwhi ai ki te taonga.

⁶Já, guðhræðslan samfara nægjusemi er mikill gróðavegur.

⁶¶ He taonga nui ano ia te karakia pai hui tahi ki te ngakau tatu:

⁷Því að ekkert höfum vér inn í heiminn flutt og ekki getum vér heldur flutt neitt út þaðan.

⁷Kahore hoki he mea i mauria mai e tatou ki te ao, e kore hoki e ahei te mau atu e tatou tetahi mea.

⁸Ef vér höfum fæði og klæði, þá látum oss það nægja.

⁸Ki te mea ia he kai ta tatou, he hipoki, ka makona tatou i ena.

⁹En þeir, sem ríkir vilja verða, falla í freistni og snöru og alls kyns óviturlegar og skaðlegar fýsnir, er sökkva mönnunum niður í tortímingu og glötun.

⁹Ko te hunga ia e hiahia ana kia whai taonga, ka taka ratou ki te whakamatautauranga, ki te mahanga, ki te tini o nga hiahia kuware e raru ai, e totohu ai nga tangata ki te whakangaromanga, a huna iho.

¹⁰Fégirndin er rót alls þess, sem illt er. Við þá fíkn hafa nokkrir villst frá trúnni og valdið sjálfum sér mörgum harmkvælum.

¹⁰He putake hoki no nga kino katoa te aroha ki te moni; he minamina ki tenei i kotiti ke ai etahi i te whakapono, a werohia putia iho ratou e nga mamae maha.

¹¹En þú, Guðs maður, forðast þú þetta, en stunda réttlæti, guðhræðslu, trú, kærleika, stöðuglyndi og hógværð.

¹¹Ko koe ia, e ta te Atua tangata, oma atu i enei; whaia te tika, te karakia pai, te whakapono, te aroha, te manawanui, te ngakau mahaki.

¹²Berstu trúarinnar góðu baráttu, höndla þú eilífa lífið, sem þú varst kallaður til og þú játaðist með góðu játningunni í viðurvist margra votta.

¹²Whawhaitia te whawhai pai o te whakapono, hopukia atu te ora tonu, ko te mea hoki tena i karangatia ai koe, a whakaaetia ana e koe te whakaaetanga pai i te aroaro o nga kaititiro tokomaha.

¹³Ég býð þér fyrir augliti Guðs, sem veitir öllu líf, og fyrir augliti Krists Jesú, er gjörði góðu játninguna frammi fyrir Pontíusi Pílatusi:

¹³¶ Ko taku ako atu tenei ki a koe i te aroaro o te Atua, nana nei nga mea katoa i whai ora ai, o Karaiti Ihu ano hoki, nana nei i whakapuaki te whakaaetanga pai i te aroaro o Ponotio Pirato;

¹⁴Gæt þú boðorðsins lýtalaust, óaðfinnanlega allt til endurkomu Drottins vors Jesú Krists,

¹⁴Puritia tenei ture, kei whai koha, kei whai he, a taea noatia te putanga mai o to tatou Ariki, o Ihu Karaiti:

¹⁵sem hinn blessaði og eini alvaldur mun á sínum tíma birtast láta, konungur konunganna og Drottinn drottnanna.

¹⁵Mana e whakakite mai a ona ake wa, ko ia anake nei hoki te Mea kaha, te Mea koa, te Kingi o nga kingi, te Ariki o nga ariki;

¹⁶Hann einn hefur ódauðleika, hann býr í ljósi, sem enginn fær til komist, hann sem enginn maður leit né litið getur. Honum sé heiður og eilífur máttur. Amen.

¹⁶Ko ia anake e kore e mate, e noho ana ia i te marama e kore e taea atu e tetahi; kahore ia i kitea e tetahi tangata, kahore ano hoki e ahei kia kitea: waiho atu i a ia te honore me te kaha ake ake. Amine.

¹⁷Bjóð ríkismönnum þessarar aldar að hreykja sér ekki né treysta fallvöltum auði, heldur Guði, sem lætur oss allt ríkulega í té til nautnar.

¹⁷Akona te hunga i nga taonga o tenei ao kia kaua e whakakake te ngakau, kia kaua e whakawhirinaki ki nga taonga pahuhu noa, engari ki te Atua ora, ko ia hoki hei homai nui i nga mea pai katoa hei mea ma tatou;

¹⁸Bjóð þeim að gjöra gott, vera ríkir af góðum verkum, örlátir, fúsir að miðla öðrum,

¹⁸Kia mahi ratou i te pai, kia hua a ratou mahi pai, kia tatanga ki te ohaoha, ki te whakawhiwhi i etahi;

¹⁹með því safna þeir handa sjálfum sér fjársjóði sem er góð undirstaða til hins ókomna, og munu geta höndlað hið sanna líf.Þú Tímóteus, varðveit það, sem þér er trúað fyrir, og forðast hinar vanheilögu hégómaræður og mótsagnir hinnar rangnefndu þekkingar,

¹⁹Me te whakatakoto ano he kaupapa pai mo ratou mo nga ra ki mua, kia mau a ringa ai ratou ki te ora, ara ki te ora tuturu.

²⁰Þú Tímóteus, varðveit það, sem þér er trúað fyrir, og forðast hinar vanheilögu hégómaræður og mótsagnir hinnar rangnefndu þekkingar,

²⁰E Timoti, tiakina te mea kua tukua na ki a koe; tahuri ke i nga korero whakarihariha, i nga kupu teka noa, i nga whakaputanga ketanga a te mea e tekaia nei he matauranga:

²¹Kua waiho nei hei tikanga ma etahi, a he ake ratou ki te whakapono. Kia tau te aroha noa ki a koe. Amine.