¹,,Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem kemur ekki um dyrnar inn í sauðabyrgið, heldur fer yfir annars staðar, hann er þjófur og ræningi,

¹Sannelig, sannelig sier jeg eder: Den som ikke går inn i fårestien gjennem døren, men stiger over annensteds, han er en tyv og en røver;

²en sá sem kemur inn um dyrnar, er hirðir sauðanna.

²men den som går inn gjennem døren, han er fårenes hyrde.

³Dyravörðurinn lýkur upp fyrir honum, og sauðirnir heyra raust hans, og hann kallar á sína sauði með nafni og leiðir þá út.

³For ham lukker dørvokteren op, og fårene hører hans røst, og han kaller sine får ved navn og fører dem ut.

⁴Þegar hann hefur látið út alla sauði sína, fer hann á undan þeim, og þeir fylgja honum, af því að þeir þekkja raust hans.

⁴Når han har fått alle sine får ut, går han foran dem, og fårene følger ham, fordi de kjenner hans røst;

⁵En ókunnugum fylgja þeir ekki, heldur flýja frá honum, því þeir þekkja ekki raust ókunnugra.``

⁵men en fremmed følger de ikke, de flyr fra ham, fordi de ikke kjenner de fremmedes røst.

⁶Þessa líkingu sagði Jesús þeim. En þeir skildu ekki hvað það þýddi, sem hann var að tala við þá.

⁶Denne lignelse sa Jesus til dem; men de skjønte ikke hvad det var han talte til dem.

⁷Því sagði Jesús aftur: ,,Sannlega, sannlega segi ég yður: Ég er dyr sauðanna.

⁷Jesus sa da atter til dem: Sannelig, sannelig sier jeg eder: Jeg er døren til fårene.

⁸Allir þeir, sem á undan mér komu, eru þjófar og ræningjar, enda hlýddu sauðirnir þeim ekki.

⁸Alle de som er kommet før mig, er tyver og røvere; men fårene har ikke hørt dem.

⁹Ég er dyrnar. Sá sem kemur inn um mig, mun frelsast, og hann mun ganga inn og út og finna haga.

⁹Jeg er døren; den som går inn gjennem mig, han blir frelst, og han skal gå inn og gå ut og finne føde.

¹⁰Þjófurinn kemur ekki nema til að stela og slátra og eyða. Ég er kominn til þess, að þeir hafi líf, líf í fullri gnægð.

¹⁰Tyven kommer bare for å stjele og myrde og ødelegge; jeg er kommet forat de skal ha liv og ha overflod.

¹¹Ég er góði hirðirinn. Góði hirðirinn leggur líf sitt í sölurnar fyrir sauðina.

¹¹Jeg er den gode hyrde; den gode hyrde setter sitt liv til for fårene.

¹²Leiguliðinn, sem hvorki er hirðir né sjálfur á sauðina, sér úlfinn koma og yfirgefur sauðina og flýr, og úlfurinn hremmir þá og tvístrar þeim.

¹²Men den som er leiesvenn og ikke hyrde, den som ikke eier fårene, han ser ulven komme, og forlater fårene og flyr, og ulven røver dem og jager dem fra hverandre;

¹³Enda er hann leiguliði og lætur sér ekki annt um sauðina.

¹³for han er en leiesvenn, og fårene ligger ham ikke på hjerte.

¹⁴Ég er góði hirðirinn og þekki mína, og mínir þekkja mig,

¹⁴Jeg er den gode hyrde, og jeg kjenner mine og kjennes av mine,

¹⁵eins og faðirinn þekkir mig og ég þekki föðurinn. Ég legg líf mitt í sölurnar fyrir sauðina.

¹⁵likesom Faderen kjenner mig, og jeg kjenner Faderen; og jeg setter mitt liv til for fårene.

¹⁶Ég á líka aðra sauði, sem eru ekki úr þessu sauðabyrgi. Þá ber mér einnig að leiða, þeir munu heyra raust mína. Og það verður ein hjörð, einn hirðir.

¹⁶Jeg har også andre får, som ikke hører til denne sti; også dem skal jeg føre frem, og de skal høre min røst, og det skal bli én hjord, én hyrde.

¹⁷Fyrir því elskar faðirinn mig, að ég legg líf mitt í sölurnar, svo að ég fái það aftur.

¹⁷Derfor elsker Faderen mig, fordi jeg setter mitt liv til for å ta det igjen.

¹⁸Enginn tekur það frá mér, heldur legg ég það sjálfur í sölurnar. Ég hef vald til að leggja það í sölurnar og vald til að taka það aftur. Þessa skipan fékk ég frá föður mínum.``

¹⁸Ingen tar det fra mig, men jeg setter det til av mig selv. Jeg har makt til å sette det til, og jeg har makt til å ta det igjen; dette bud fikk jeg av min Fader.

¹⁹Aftur varð ágreiningur með Gyðingum út af þessum orðum.

¹⁹Det blev atter splid iblandt jødene på grunn av disse ord,

²⁰Margir þeirra sögðu: ,,Hann hefur illan anda og er genginn af vitinu. Hvað eruð þér að hlusta á hann?``

²⁰og mange av dem sa: Han er besatt og gal; hvorfor hører I på ham?

²¹Aðrir sögðu: ,,Þessi orð mælir enginn sá, sem hefur illan anda. Mundi illur andi geta opnað augu blindra?``

²¹Andre sa: Dette er ikke besatt manns tale; kan vel en ond ånd åpne blindes øine?

²²Nú var vígsluhátíðin í Jerúsalem og kominn vetur.

²²Men det var tempelvielsens fest i Jerusalem. Det var vinter,

²³Jesús gekk um í súlnagöngum Salómons í helgidóminum.

²³og Jesus gikk omkring i templet i Salomos buegang.

²⁴Þá söfnuðust Gyðingar um hann og sögðu við hann: ,,Hve lengi lætur þú oss í óvissu? Ef þú ert Kristur, þá seg oss það berum orðum.``

²⁴Jødene flokket sig da om ham og sa til ham: Hvor lenge vil du holde oss i uvisshet? Er du Messias, da si oss det rent ut!

²⁵Jesús svaraði þeim: ,,Ég hef sagt yður það, en þér trúið ekki. Verkin, sem ég gjöri í nafni föður míns, þau vitna um mig,

²⁵Jesus svarte dem: Jeg har sagt eder det, og I tror det ikke; de gjerninger jeg gjør i min Faders navn, de vidner om mig;

²⁶en þér trúið ekki, því að þér eruð ekki úr hópi sauða minna.

²⁶men I tror ikke, fordi I ikke er av mine får.

²⁷Mínir sauðir heyra raust mína, og ég þekki þá, og þeir fylgja mér.

²⁷Mine får hører min røst, og jeg kjenner dem, og de følger mig,

²⁸Ég gef þeim eilíft líf, og þeir skulu aldrei að eilífu glatast, og enginn skal slíta þá úr hendi minni.

²⁸og jeg gir dem evig liv, og de skal aldri i evighet fortapes, og ingen skal rive dem ut av min hånd.

²⁹Faðir minn, sem hefur gefið mér þá, er meiri en allir, og enginn getur slitið þá úr hendi föðurins.

²⁹Min Fader, som har gitt mig dem, er større enn alle, og ingen kan rive dem ut av min Faders hånd;

³⁰Ég og faðirinn erum eitt.``

³⁰jeg og Faderen, vi er ett.

³¹Gyðingar tóku aftur upp steina til að grýta hann.

³¹Jødene tok da atter op stener for å stene ham.

³²Jesús mælti við þá: ,,Ég hef sýnt yður mörg góð verk frá föður mínum. Fyrir hvert þeirra verka viljið þér grýta mig?``

³²Jesus svarte dem: Mange gode gjerninger har jeg vist eder fra min Fader; hvilken av dem er det I stener mig for?

³³Gyðingar svöruðu honum: ,,Vér grýtum þig ekki fyrir góð verk, heldur fyrir guðlast, að þú, sem ert maður, gjörir sjálfan þig að Guði.``

³³Jødene svarte ham: For nogen god gjerning stener vi dig ikke, men for gudsbespottelse, og fordi du som er et menneske, gjør dig selv til Gud.

³⁴Jesús svaraði þeim: ,,Er ekki skrifað í lögmáli yðar: ,Ég hef sagt: Þér eruð guðir`?

³⁴Jesus svarte dem: Står det ikke skrevet i eders lov: Jeg har sagt: I er guder?

³⁵Ef það nefnir þá guði, sem Guðs orð kom til, _ og ritningin verður ekki felld úr gildi, _

³⁵Når da loven kaller dem guder som Guds ord utgikk til - og Skriften kan ikke gjøres ugyldig -

³⁶segið þér þá við mig, sem faðirinn helgaði og sendi í heiminn, að ég guðlasti, af því ég sagði: ,Ég er sonur Guðs`?

³⁶sier da I til ham som Faderen har helliget og sendt til verden: Du spotter Gud, fordi jeg sa: Jeg er Guds Sønn?

³⁷Ef ég vinn ekki verk föður míns, trúið mér þá ekki,

³⁷Gjør jeg ikke min Faders gjerninger, da tro mig ikke;

³⁸en ef ég vinn þau, þá trúið verkunum, þótt þér trúið mér ekki, svo að þér skiljið og vitið, að faðirinn er í mér og ég í föðurnum.``

³⁸men gjør jeg dem, da tro gjerningene, om I ikke tror mig, forat I kan skjønne og forstå at Faderen er i mig og jeg i ham!

³⁹Nú reyndu þeir aftur að grípa hann, en hann gekk úr greipum þeirra.

³⁹De søkte da atter å gripe ham, men han slapp ut av deres hånd.

⁴⁰Hann fór aftur burt yfir um Jórdan, þangað sem Jóhannes hafði fyrrum verið að skíra, og var þar um kyrrt.

⁴⁰Og han drog atter bort til hin side av Jordan, til det sted hvor Johannes først døpte og han blev der.

⁴¹Margir komu til hans. Þeir sögðu: ,,Víst gjörði Jóhannes ekkert tákn, en allt er það satt, sem hann sagði um þennan mann.``Og þarna tóku margir trú á hann.

⁴¹Og mange kom til ham, og de sa: Johannes gjorde vel ikke noget tegn, men alt det som Johannes sa om denne, var sant.

⁴²Og þarna tóku margir trú á hann.

⁴²Og mange trodde på ham der.