¹Því brýni ég yður, bræður, að þér, vegna miskunnar Guðs, bjóðið fram sjálfa yður að lifandi, heilagri, Guði þóknanlegri fórn. Það er sönn og rétt guðsdýrkun af yðar hendi.

¹Jeg formaner eder altså, brødre, ved Guds miskunn at I fremstiller eders legemer som et levende, hellig, Gud velbehagelig offer - dette er eders åndelige gudstjeneste -

²Hegðið yður eigi eftir öld þessari, heldur takið háttaskipti með endurnýjung hugarfarsins, svo að þér fáið að reyna, hver sé vilji Guðs, hið góða, fagra og fullkomna.

²og skikk eder ikke like med denne verden, men bli forvandlet ved fornyelsen av eders sinn, så I kan prøve hvad som er Guds vilje: det gode og velbehagelige og fullkomne!

³Fyrir þá náð, sem mér er gefin, segi ég yður hverjum og einum að hugsa ekki hærra um sig en hugsa ber, heldur í réttu hófi, og halda sér hver og einn við þann mæli trúar, sem Guð hefur úthlutað honum.

³For ved den nåde som er mig gitt, sier jeg til enhver iblandt eder at han ikke skal tenke høiere enn han bør tenke, men tenke så at han tenker sindig, alt efter som Gud har tilmålt enhver hans mål av tro.

⁴Vér höfum á einum líkama marga limi, en limirnir hafa ekki allir sama starfa.

⁴For likesom vi har mange lemmer på ett legeme, men ikke alle lemmene har samme gjerning,

⁵Eins erum vér, þótt margir séum, einn líkami í Kristi, en hver um sig annars limir.

⁵således er vi mange ett legeme i Kristus, men hver for sig er vi hverandres lemmer.

⁶Vér höfum margvíslegar náðargjafir, eftir þeirri náð, sem oss er gefin. Sé það spádómsgáfa, þá notum hana í hlutfalli við trúna.

⁶Og da vi har ulike nådegaver, alt efter den nåde som er oss gitt, så la oss, om vi har profetisk gave, bruke den efter som vi har tro til,

⁷Sé það þjónusta, skulum vér þjóna. Sá sem kennir, hann kenni,

⁷eller om vi har en tjeneste, ta vare på tjenesten, eller om en er lærer, på lærdommen,

⁸sá sem áminnir, hann áminni. Sá sem útbýtir gjöfum, gjöri það í einlægni. Sá sem veitir forstöðu, sé kostgæfinn og sá sem iðkar miskunnsemi, gjöri það með gleði.

⁸eller om en skal formane, på formaningen; den som utdeler, gjøre det med ærlig hu; den som er forstander, være det med iver; den som gjør barmhjertighet, gjøre det med glede!

⁹Elskan sé flærðarlaus. Hafið andstyggð á hinu vonda, en haldið fast við hið góða.

⁹Kjærligheten være uten skrømt; avsky det onde, hold fast ved det gode!

¹⁰Sýnið hver öðrum bróðurkærleika og ástúð, og verið hver yðar fyrri til að veita öðrum virðing.

¹⁰Vær ømhjertede mot hverandre i broderkjærlighet; kappes om å hedre hverandre!

¹¹Verið ekki hálfvolgir í áhuganum, verið brennandi í andanum. Þjónið Drottni.

¹¹Vær ikke lunkne i eders iver; vær brennende i ånden; tjen Herren!

¹²Verið glaðir í voninni, þolinmóðir í þjáningunni og staðfastir í bæninni.

¹²Vær glade i håpet, tålmodige i trengselen, vedholdende i bønnen.

¹³Takið þátt í þörfum heilagra, stundið gestrisni.

¹³Ta eder av de hellige i deres trang; legg vinn på gjestfrihet!

¹⁴Blessið þá, er ofsækja yður, blessið þá, en bölvið þeim ekki.

¹⁴Velsign dem som forfølger eder; velsign, og forbann ikke!

¹⁵Fagnið með fagnendum, grátið með grátendum.

¹⁵Gled eder med de glade, og gråt med de gråtende!

¹⁶Berið sama hug til allra, hreykið yður ekki, en haldið yður að hinum lítilmótlegu. Ætlið yður ekki hyggna með sjálfum yður.

¹⁶Ha ett sinnelag mot hverandre; attrå ikke det høie, men hold eder gjerne til det lave; vær ikke selvkloke!

¹⁷Gjaldið engum illt fyrir illt. Stundið það sem fagurt er fyrir sjónum allra manna.

¹⁷Gjengjeld ikke nogen ondt med ondt; legg vinn på det som godt er, for alle menneskers åsyn!

¹⁸Hafið frið við alla menn að því leyti sem það er unnt og á yðar valdi.

¹⁸Såfremt det er mulig, da hold I på eders side fred med alle mennesker!

¹⁹Hefnið yðar ekki sjálfir, þér elskaðir, heldur lofið hinni refsandi reiði Guðs að komast að, því að ritað er: ,,Mín er hefndin, ég mun endurgjalda, segir Drottinn.``

¹⁹Hevn eder ikke selv, mine elskede, men gi vreden rum! for det er skrevet: Mig hører hevnen til, jeg vil gjengjelde, sier Herren.

²⁰En ,,ef óvin þinn hungrar, þá gef honum að eta, ef hann þyrstir, þá gef honum að drekka. Með því að gjöra þetta, safnar þú glóðum elds á höfuð honum.``Lát ekki hið vonda yfirbuga þig, heldur sigra þú illt með góðu.

²⁰Om da din fiende hungrer, så gi ham å ete; om han tørster, gi ham å drikke! for når du gjør dette, sanker du gloende kull på hans hode.

²¹Lát ekki hið vonda yfirbuga þig, heldur sigra þú illt með góðu.

²¹La dig ikke overvinne av det onde, men overvinn det onde med det gode!