¹Drottinn, mun þú Davíð allar þrautir hans,

¹Pieśó stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

²hann sem sór Drottni, gjörði heit hinum volduga Jakobs Guði:

²Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

³,,Ég vil eigi ganga inn í tjaldhús mitt, eigi stíga í hvílurúm mitt,

³Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

⁴eigi unna augum mínum svefns né augnalokum mínum blunds,

⁴I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

⁵fyrr en ég hefi fundið stað fyrir Drottin, bústað fyrir hinn volduga Jakobs Guð.``

⁵Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

⁶Sjá, vér höfum heyrt um hann í Efrata, fundið hann á Jaarmörk.

⁶Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

⁷Látum oss ganga til bústaðar Guðs, falla fram á fótskör hans.

⁷Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

⁸Tak þig upp, Drottinn, og far á hvíldarstað þinn, þú og örk máttar þíns.

⁸Powstaóże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

⁹Prestar þínir íklæðist réttlæti og dýrkendur þínir fagni.

⁹Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

¹⁰Sakir Davíðs þjóns þíns vísa þú þínum smurða eigi frá.

¹⁰Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazaóca twego.

¹¹Drottinn hefir svarið Davíð óbrigðulan eið, er hann eigi mun rjúfa: ,,Af ávexti kviðar þíns mun ég setja mann í hásæti þitt.

¹¹Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

¹²Ef synir þínir varðveita sáttmála minn og reglur mínar, þær er ég kenni þeim, þá skulu og þeirra synir um aldur sitja í hásæti þínu.``

¹²Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

¹³Því að Drottinn hefir útvalið Síon, þráð hana sér til bústaðar:

¹³Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

¹⁴,,Þetta er hvíldarstaður minn um aldur, hér vil ég búa, því að hann hefi ég þráð.

¹⁴Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

¹⁵Vistir hans vil ég vissulega blessa, og fátæklinga hans vil ég seðja með brauði,

¹⁵Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

¹⁶presta hans vil ég íklæða hjálpræði, hinir guðhræddu er þar búa skulu kveða fagnaðarópi.

¹⁶Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

¹⁷Þar vil ég láta Davíð horn vaxa, þar hefi ég búið lampa mínum smurða.Óvini hans vil ég íklæða skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.``

¹⁷Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazaócowi memu.

¹⁸Óvini hans vil ég íklæða skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.``

¹⁸Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.