¹Drottinn, Guð hefndarinnar, Guð hefndarinnar, birst þú í geisladýrð!

¹Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

²Rís þú upp, dómari jarðar, endurgjald ofstopamönnunum það er þeir hafa aðhafst!

²Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

³Hversu lengi, Drottinn, eiga illir menn, hversu lengi, Drottinn, eiga illir menn að fagna?

³Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

⁴Þeir ausa úr sér drambyrðum, allir illvirkjarnir rembast.

⁴Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

⁵Þeir kremja lýð þinn, Drottinn, þjá arfleifð þína,

⁵Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

⁶drepa ekkjur og aðkomandi og myrða föðurlausa

⁶Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

⁷og segja: ,,Drottinn sér það ekki, Jakobs Guð tekur eigi eftir því.``

⁷Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

⁸Takið eftir, þér hinir fíflsku meðal lýðsins, og þér fáráðlingar, hvenær ætlið þér að verða hyggnir?

⁸Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

⁹Mun sá eigi heyra, sem eyrað hefir plantað, mun sá eigi sjá, sem augað hefir til búið?

⁹Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

¹⁰Skyldi sá er agar þjóðirnar eigi hegna, hann sem kennir mönnunum þekkingu?

¹⁰Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

¹¹Drottinn þekkir hugsanir mannsins, að þær eru einber hégómi.

¹¹Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

¹²Sæll er sá maður, er þú agar, Drottinn, og fræðir í lögmáli þínu,

¹²Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

¹³til þess að hlífa honum við mótlætisdögunum, uns gröf er grafin fyrir óguðlega.

¹³Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

¹⁴Því að Drottinn hrindir eigi burt lýð sínum og yfirgefur eigi arfleifð sína,

¹⁴Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

¹⁵heldur mun rétturinn hverfa aftur til hins réttláta, og honum munu allir hjartahreinir fylgja.

¹⁵Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

¹⁶Hver rís upp mér til hjálpar gegn illvirkjunum, hver gengur fram fyrir mig gegn illgjörðamönnunum?

¹⁶Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

¹⁷Ef Drottinn veitti mér eigi fulltingi, þá mundi sál mín brátt hvíla í dauðaþögn.

¹⁷By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

¹⁸Þegar ég hugsaði: ,,Mér skriðnar fótur,`` þá studdi mig miskunn þín, Drottinn.

¹⁸Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

¹⁹Þegar miklar áhyggjur lögðust á hjarta mitt, hressti huggun þín sálu mína.

¹⁹W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

²⁰Mun dómstóll spillingarinnar vera í bandalagi við þig, hann sem býr öðrum tjón undir yfirskini réttarins?

²⁰Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

²¹Þeir ráðast á líf hins réttláta og sakfella saklaust blóð.

²¹Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

²²En Drottinn er mér háborg og Guð minn klettur mér til hælis.Hann geldur þeim misgjörð þeirra og afmáir þá í illsku þeirra, Drottinn, Guð vor, afmáir þá.

²²Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

²³Hann geldur þeim misgjörð þeirra og afmáir þá í illsku þeirra, Drottinn, Guð vor, afmáir þá.

²³Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.