¹Ljóðaljóðin, eftir Salómon.

¹Pieśó najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.

²Hann kyssi mig kossi munns síns, því að ást þín er betri en vín.

²Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.

³Yndislegur ilmur er af smyrslum þínum, nafn þitt eins og úthellt olía, þess vegna elska meyjarnar þig.

³Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.

⁴Drag mig á eftir þér! Við skulum flýta okkur! Konungurinn leiði mig í herbergi sín! Fögnum og gleðjumst yfir þér, vegsömum ást þína meir en vín _ með réttu elska þær þig!

⁴Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.

⁵Svört er ég, og þó yndisleg, þér Jerúsalemdætur, sem tjöld Kedars, sem tjalddúkar Salómons.

⁵Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.

⁶Takið ekki til þess, að ég er svartleit, því að sólin hefir brennt mig. Synir móður minnar reiddust mér, þeir settu mig til að gæta víngarða _ míns eigin víngarðs hefi ég eigi gætt.

⁶Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce.Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.

⁷Seg mér, þú sem sál mín elskar, hvar heldur þú hjörð þinni til haga, hvar bælir þú um hádegið? Því að hví skal ég vera eins og villuráfandi hjá hjörðum félaga þinna?

⁷Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?

⁸Ef þú veist það eigi, þú hin fegursta meðal kvenna, þá far þú og rek för hjarðarinnar og hald kiðum þínum til haga hjá kofum hirðanna.

⁸Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.

⁹Við hryssurnar fyrir vagni Faraós líki ég þér, vina mín.

⁹Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.

¹⁰Yndislegar eru kinnar þínar fléttum prýddar, háls þinn undir perluböndum.

¹⁰Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łaócuchami.

¹¹Gullfestar viljum vér gjöra þér, settar silfurhnöppum.

¹¹Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.

¹²Meðan konungurinn hvíldi á legubekk sínum, lagði ilminn af nardussmyrslum mínum.

¹²Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.

¹³Unnusti minn er sem myrrubelgur, sem hvílist milli brjósta mér.

¹³Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.

¹⁴Kypur-ber er unnusti minn mér, úr víngörðunum í Engedí.

¹⁴Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.

¹⁵Hversu fögur ertu, vina mín, hversu fögur ertu! Augu þín eru dúfuaugu.

¹⁵O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.

¹⁶Hversu fagur ertu, unnusti minn, já indæll. Já, iðgræn er hvíla okkar.Bjálkarnir í húsi okkar eru sedrusviðir, þiljur okkar kýprestré.

¹⁶O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.

¹⁷Bjálkarnir í húsi okkar eru sedrusviðir, þiljur okkar kýprestré.

¹⁷Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.