1Dauðar flugur valda ódaun með því að hleypa ólgu í olíu smyrslarans. Ofurlítill aulaskapur er þyngri á metunum heldur en viska, heldur en sómi.
1As moscas mortas fazem com que o ungüento do perfumista emita mau cheiro; assim um pouco de estultícia pesa mais do que a sabedoria e a honra.
2Hjarta viturs manns stefnir á heillabraut, en hjarta heimskingjans leiðir hann í ógæfu.
2O coração do sábio o inclina para a direita, mas o coração do tolo o inclina para a esquerda.
3Og þegar aulinn er kominn út á veginn, brestur og á vitið, og hann segir við hvern mann, að hann sé auli.
3E, até quando o tolo vai pelo caminho, falta-lhe o entendimento, e ele diz a todos que é tolo.
4Ef reiði drottnarans rís í gegn þér, þá yfirgef ekki stöðu þína, því að stilling afstýrir stórum glappaskotum.
4Se se levantar contra ti o espírito do governador, não deixes o teu lugar; porque a deferência desfaz grandes ofensas.
5Til er böl, sem ég hefi séð undir sólinni, nokkurs konar yfirsjón af hálfu valdhafans:
5Há um mal que vi debaixo do sol, semelhante a um erro que procede do governador:
6Heimskan er sett í háu stöðurnar, en göfugmennin sitja í niðurlægingu.
6a estultícia está posta em grande dignidade, e os ricos estão assentados em lugar humilde.
7Ég sá þræla ríðandi hestum og höfðingja fótgangandi eins og þræla.
7Tenho visto servos montados a cavalo, e príncipes andando a pé como servos.
8Sá sem grefur gröf, getur fallið í hana, og þann sem rífur niður vegg, getur höggormur bitið.
8Aquele que abrir uma cova, nela cairá; e quem romper um muro, uma cobra o morderá.
9Sá sem sprengir steina, getur meitt sig á þeim, sá sem klýfur við, getur með því stofnað sér í hættu.
9Aquele que tira pedras é maltratado por elas, e o que racha lenha corre perigo nisso.
10Ef öxin er orðin sljó og eggin er ekki brýnd, þá verður maðurinn að neyta því meiri orku. Það er ávinningur að undirbúa sérhvað með hagsýni.
10Se estiver embotado o ferro, e não se afiar o corte, então se deve pôr mais força; mas a sabedoria é proveitosa para dar prosperidade.
11Ef höggormurinn bítur, af því að særingar hafa verið vanræktar, þá kemur særingamaðurinn að engu liði.
11Se a cobra morder antes de estar encantada, não há vantagem no encantador.
12Orð af munni viturs manns eru yndisleg, en varir heimskingjans vinna honum tjón.
12As palavras da boca do sábio são cheias de graça, mas os lábios do tolo o devoram.
13Fyrstu orðin fram úr honum eru heimska, og endir ræðu hans er ill flónska.
13O princípio das palavras da sua boca é estultícia, e o fim do seu discurso é loucura perversa.
14Heimskinginn talar mörg orð. Og þó veit maðurinn ekki, hvað verða muni. Og hvað verða muni eftir hans dag _ hver segir honum það?
14O tolo multiplica as palavras, todavia nenhum homem sabe o que há de ser; e quem lhe poderá declarar o que será depois dele?
15Amstur heimskingjans þreytir hann, hann ratar ekki veginn inn í borgina.
15O trabalho do tolo o fatiga, de sorte que não sabe ir � cidade.
16Vei þér, land, sem hefir dreng að konungi og höfðingjar þínir setjast að áti að morgni dags!
16Ai de ti, ó terra, quando o teu rei é criança, e quando os teus príncipes banqueteiam de manhã!
17Sælt ert þú, land, sem hefir eðalborinn mann að konungi og höfðingjar þínir eta á réttum tíma, sér til styrkingar, en ekki til þess að verða drukknir.
17Bem-aventurada tu, ó terra, quando o teu rei é filho de nobres, e quando os teus príncipes comem a tempo, para refazerem as forças, e não para bebedice!
18Fyrir leti síga bjálkarnir niður, og vegna iðjulausra handa lekur húsið.
18Pela preguiça se enfraquece o teto, e pela frouxidão das mãos a casa tem goteiras.
19Til gleðskapar búa menn máltíðir, og vín gjörir lífið skemmtilegt og peningarnir veita allt.Formæl ekki konunginum, jafnvel ekki í huga þínum, og formæl ekki ríkum manni í svefnherbergjum þínum, því að fuglar loftsins kynnu að bera burt hljóðið og hinir vængjuðu að hafa orðin eftir.
19Para rir é que se dá banquete, e o vinho alegra a vida; e por tudo o dinheiro responde.
20Formæl ekki konunginum, jafnvel ekki í huga þínum, og formæl ekki ríkum manni í svefnherbergjum þínum, því að fuglar loftsins kynnu að bera burt hljóðið og hinir vængjuðu að hafa orðin eftir.
20Nem ainda no teu pensamento amaldições o rei; nem tampouco na tua recâmara amaldiçoes o rico; porque as aves dos céus levarão a voz, e uma criatura alada dará notícia da palavra.