¹Orð Lemúels konungs í Massa, er móðir hans kenndi honum.

¹As palavras do rei Lemuel, rei de Massá, que lhe ensinou sua mãe.

²Hvað á ég að segja þér, sonur minn? og hvað, sonur kviðar míns? og hvað, sonur áheita minna?

²Que te direi, filho meu? e que te direi, ó filho do meu ventre? e que te direi, ó filho dos meus votos?

³Gef ekki konum kraft þinn, né ástarhót þín þeim er spilla konungum.

³Não dês �s mulheres a tua força, nem os teus caminhos �s que destroem os reis.

⁴Ekki sæmir konungum, Lemúel, ekki sæmir konungum að drekka vín, né höfðingjum áfengur drykkur.

⁴Não é dos reis, ó Lemuel, não é dos reis beber vinho, nem dos príncipes desejar bebida forte;

⁵Þeir kynnu að drekka og gleyma lögunum og rangfæra málefni allra aumra manna.

⁵para que não bebam, e se esqueçam da lei, e pervertam o direito de quem anda aflito.

⁶Gefið áfengan drykk þeim, sem kominn er í örþrot, og vín þeim, sem sorgbitnir eru.

⁶Dai bebida forte ao que está para perecer, e o vinho ao que está em amargura de espírito.

⁷Drekki hann og gleymi fátækt sinni og minnist ekki framar mæðu sinnar.

⁷Bebam e se esqueçam da sua pobreza, e da sua miséria não se lembrem mais.

⁸Ljúk þú upp munni þínum fyrir hinn mállausa, fyrir málefni allra þeirra manna, sem eru að örmagnast.

⁸Abre a tua boca a favor do mudo, a favor do direito de todos os desamparados.

⁹Ljúk þú upp munni þínum, dæm með réttvísi og rétt þú hlut hinna voluðu og snauðu.

⁹Abre a tua boca; julga retamente, e faze justiça aos pobres e aos necessitados.

¹⁰Væna konu, hver hlýtur hana? hún er miklu meira virði en perlur.

¹⁰Álefe. Mulher virtuosa, quem a pode achar? Pois o seu valor muito excede ao de jóias preciosas.

¹¹Hjarta manns hennar treystir henni, og ekki vantar að honum fénist.

¹¹Bete. O coração do seu marido confia nela, e não lhe haverá falta de lucro.

¹²Hún gjörir honum gott og ekkert illt alla ævidaga sína.

¹²Guímel. Ela lhe faz bem, e não mal, todos os dias da sua vida.

¹³Hún sér um ull og hör og vinnur fúslega með höndum sínum.

¹³Dálete. Ela busca lã e linho, e trabalha de boa vontade com as mãos.

¹⁴Hún er eins og kaupförin, sækir björgina langt að.

¹⁴Hê. É como os navios do negociante; de longe traz o seu pão.

¹⁵Hún fer á fætur fyrir dag, skammtar heimilisfólki sínu og segir þernum sínum fyrir verkum.

¹⁵Vave. E quando ainda está escuro, ela se levanta, e dá mantimento � sua casa, e a tarefa �s suas servas.

¹⁶Hún hefir augastað á akri og kaupir hann, af ávexti handa sinna plantar hún víngarð.

¹⁶Zaine. Considera um campo, e compra-o; planta uma vinha com o fruto de suas maos.

¹⁷Hún gyrðir lendar sínar krafti og tekur sterklega til armleggjunum.

¹⁷Hete. Cinge os seus lombos de força, e fortalece os seus braços.

¹⁸Hún finnur, að atvinna hennar er arðsöm, á lampa hennar slokknar eigi um nætur.

¹⁸Tete. Prova e vê que é boa a sua mercadoria; e a sua lâmpada não se apaga de noite.

¹⁹Hún réttir út hendurnar eftir rokknum, og fingur hennar grípa snælduna.

¹⁹Iode. Estende as mãos ao fuso, e as suas mãos pegam na roca.

²⁰Hún breiðir út lófann móti hinum bágstadda og réttir út hendurnar móti hinum snauða.

²⁰Cafe. Abre a mão para o pobre; sim, ao necessitado estende as suas mãos.

²¹Hún er ekki hrædd um heimilisfólk sitt, þótt snjói, því að allt heimilisfólk hennar er klætt skarlati.

²¹Lâmede. Não tem medo da neve pela sua família; pois todos os da sua casa estão vestidos de escarlate.

²²Hún býr sér til ábreiður, klæðnaður hennar er úr baðmull og purpura.

²²Meme. Faz para si cobertas; de linho fino e de púrpura é o seu vestido.

²³Maður hennar er mikils metinn í borgarhliðunum, þá er hann situr með öldungum landsins.

²³Nune. Conhece-se o seu marido nas portas, quando se assenta entre os anciãos da terra.

²⁴Hún býr til skyrtur og selur þær, og kaupmanninum fær hún belti.

²⁴Sâmerue. Faz vestidos de linho, e vende-os, e entrega cintas aos mercadores.

²⁵Kraftur og tign er klæðnaður hennar, og hún hlær að komandi degi.

²⁵Aine. A força e a dignidade são os seus vestidos; e ri-se do tempo vindouro.

²⁶Hún opnar munninn með speki, og ástúðleg fræðsla er á tungu hennar.

²⁶Pê. Abre a sua boca com sabedoria, e o ensino da benevolência está na sua língua.

²⁷Hún vakir yfir því, sem fram fer á heimili hennar, og etur ekki letinnar brauð.

²⁷Tsadê. Olha pelo governo de sua casa, e não come o pão da preguiça.

²⁸Synir hennar ganga fram og segja hana sæla, maður hennar gengur fram og hrósar henni:

²⁸Côfe. Levantam-se seus filhos, e lhe chamam bem-aventurada, como também seu marido, que a louva, dizendo:

²⁹,,Margar konur hafa sýnt dugnað, en þú tekur þeim öllum fram!``Yndisþokkinn er svikull og fríðleikinn hverfull, en sú kona, sem óttast Drottin, á hrós skilið.

²⁹Reche. Muitas mulheres têm procedido virtuosamente, mas tu a todas sobrepujas.

³⁰Yndisþokkinn er svikull og fríðleikinn hverfull, en sú kona, sem óttast Drottin, á hrós skilið.

³⁰Chine. Enganosa é a graça, e vã é a formosura; mas a mulher que teme ao Senhor, essa será louvada.

³¹Tau. Dai-lhe do fruto das suas mãos, e louvem-na nas portas as suas obras.