¹Hversu fagrir eru fætur þínir í ilskónum, þú höfðingjadóttir! Ávali mjaðma þinna er eins og hálsmen, handaverk listasmiðs,

¹Quão formosos são os teus pés nas sandálias, ó filha de príncipe! Os contornos das tuas coxas são como jóias, obra das mãos de artista.

²skaut þitt kringlótt skál, er eigi má skorta vínblönduna, kviður þinn hveitibingur, kringsettur liljum,

²O teu umbigo como uma taça redonda, a que não falta bebida; o teu ventre como montão de trigo, cercado de lírios.

³brjóst þín eins og tveir rádýrskálfar, skóggeitar-tvíburar.

³Os teus seios são como dois filhos gêmeos da gazela.

⁴Háls þinn er eins og fílabeinsturn, augu þín sem tjarnir hjá Hesbon, við hlið Batrabbím, nef þitt eins og Líbanonsturninn, sem veit að Damaskus.

⁴O teu pescoço como a torre de marfim; os teus olhos como as piscinas de Hesbom, junto � porta de Bate-Rabim; o teu nariz é como torre do Líbano, que olha para Damasco.

⁵Höfuðið á þér er eins og Karmel og höfuðhár þitt sem purpuri, konungurinn er fjötraður af lokkunum.

⁵A tua cabeça sobre ti é como o monte Carmelo, e os cabelos da tua cabeça como a púrpura; o rei está preso pelas tuas tranças.

⁶Hversu fögur ertu og hversu yndisleg ertu, ástin mín, í yndisnautnunum.

⁶Quão formosa, e quão aprazível és, ó amor em delícias!

⁷Vöxtur þinn líkist pálmavið og brjóst þín vínberjum.

⁷Essa tua estatura é semelhante � palmeira, e os teus seios aos cachos de uvas.

⁸Ég hugsa: Ég verð að fara upp í pálmann, grípa í greinar hans. Ó, að brjóst þín mættu líkjast berjum vínviðarins og ilmurinn úr nefi þínu eplum,

⁸Disse eu: Subirei � palmeira, pegarei em seus ramos; então sejam os teus seios como os cachos da vide, e o cheiro do teu fôlego como o das maçãs,

⁹og gómur þinn góðu víni, sem unnusta mínum rennur liðugt niður, líðandi yfir varir og tennur.

⁹e os teus beijos como o bom vinho para o meu amado, que se bebe suavemente, e se escoa pelos lábios e dentes.

¹⁰Ég heyri unnusta mínum, og til mín er löngun hans.

¹⁰Eu sou do meu amado, e o seu amor é por mim.

¹¹Kom, unnusti minn, við skulum fara út á víðan vang, hafast við meðal kypurblómanna.

¹¹Vem, ó amado meu, saiamos ao campo, passemos as noites nas aldeias.

¹²Við skulum fara snemma upp í víngarðana, sjá, hvort vínviðurinn er farinn að bruma, hvort blómin eru farin að ljúkast upp, hvort granateplatrén eru farin að blómgast. Þar vil ég gefa þér ást mína.Ástareplin anga og yfir dyrum okkar eru alls konar dýrir ávextir, nýir og gamlir, unnusti minn, ég hefi geymt þér þá.

¹²Levantemo-nos de manhã para ir �s vinhas, vejamos se florescem as vides, se estão abertas as suas flores, e se as romanzeiras já estão em flor; ali te darei o meu amor.

¹³Ástareplin anga og yfir dyrum okkar eru alls konar dýrir ávextir, nýir og gamlir, unnusti minn, ég hefi geymt þér þá.

¹³As mandrágoras exalam perfume, e �s nossas portas há toda sorte de excelentes frutos, novos e velhos; eu os guardei para ti, ó meu amado.