1Ég er maðurinn, sem eymd hefi reynt undir sprota reiði hans.
1Eu sînt omul care a văzut suferinţa supt nuiaua urgiei Lui.
2Mig hefir hann rekið og fært út í myrkur og niðdimmu.
2El m'a dus, m'a mînat în întunerec, şi nu în lumină.
3Já, gegn mér snýr hann æ að nýju hendi sinni allan daginn.
3Numai împotriva mea îşi întinde şi îşi întoarce mîna, toată ziua.
4Hann hefir tálgað af mér hold mitt og hörund, brotið sundur bein mín,
4Mi -a prăpădit carnea şi pielea, şi mi -a zdrobit oasele.
5hlaðið hringinn í kringum mig fári og mæðu,
5A făcut zid împrejurul meu, şi m'a înconjurat cu otravă şi durere.
6hneppt mig í myrkur eins og þá sem dánir eru fyrir löngu.
6Mă aşează în întunerec, ca pe cei morţi pentru totdeauna.
7Hann hefir girt fyrir mig, svo að ég kemst ekki út, gjört fjötra mína þunga.
7M'a înconjurat cu un zid, ca să nu ies; m'a pus în lanţuri grele.
8Þótt ég hrópi og kalli, hnekkir hann bæn minni.
8Să tot strig şi să tot cer ajutor, căci El tot nu-mi primeşte rugăciunea.
9Hann girti fyrir vegu mína með höggnum steinum, gjörði stigu mína ófæra.
9Mi -a astupat calea cu pietre cioplite, şi mi -a strîmbat cărările.
10Hann var mér eins og björn, sem situr um bráð, eins og ljón í launsátri.
10Mă pîndeşte ca un urs şi ca un leu într'un loc ascuns.
11Hann hefir leitt mig afleiðis og tætt mig sundur, hann hefir látið mig eyddan,
11Mi -a abătut căile, şi apoi s'a aruncat pe mine, şi m'a pustiit.
12hann hefir bent boga sinn og reist mig að skotspæni fyrir örina,
12Şi -a încordat arcul, şi m'a pus ţintă săgeţii Lui.
13hefir sent í nýru mín sonu örvamælis síns.
13În rărunchi mi -a înfipt săgeţile din tolba Lui.
14Ég varð öllum þjóðum að athlægi, þeim að háðkvæði liðlangan daginn.
14Am ajuns de rîsul poporului meu, şi toată ziua sînt pus în cîntece de batjocură de ei.
15Hann mettaði mig á beiskum jurtum, drykkjaði mig á malurt
15M'a săturat de amărăciune, m'a îmbătat cu pelin.
16og lét tennur mínar myljast sundur á malarsteinum, lét mig velta mér í ösku.
16Mi -a sfărîmat dinţii cu pietre, m'a acoperit cu cenuşă.
17Þú sviptir sálu mína friði, ég gleymdi því góða
17Mi-ai luat pacea, şi nu mai cunosc fericirea.
18og sagði: ,,Horfinn er lífskraftur minn, von mín fjarri Drottni.``
18Şi am zis: ,,S'a dus puterea mea de viaţă, şi nu mai am nici o nădejde în Domnul.``
19Minnstu eymdar minnar og mæðu, malurtarinnar og eitursins.
19,,Gîndeşte-Te la necazul şi suferinţa mea, la pelin şi la otravă!``
20Sál mín hugsar stöðugt um þetta og er döpur í brjósti mér.
20Cînd îşi aduce aminte sufletul meu de ele, este mîhnit în mine.
21Þetta vil ég hugfesta, þess vegna vil ég vona:
21Iată ce mai gîndesc în inima mea, şi iată ce mă face să mai trag nădejde:
22Náð Drottins er ekki þrotin, miskunn hans ekki á enda,
22Bunătăţile Domnului nu s'au sfîrşit, îndurările Lui nu sînt la capăt,
23hún er ný á hverjum morgni, mikil er trúfesti þín!
23ci se înoiesc în fiecare dimineaţă. Şi credincioşia Ta este atît de mare!
24Drottinn er hlutdeild mín, segir sál mín, þess vegna vil ég vona á hann.
24,,Domnul este partea mea de moştenire,`` zice sufletul meu; de aceea nădăjduiesc în El.
25Góður er Drottinn þeim er á hann vona, og þeirri sál er til hans leitar.
25Domnul este bun cu cine nădăjduieşte în El, cu sufletul care -L caută.
26Gott er að bíða hljóður eftir hjálp Drottins.
26Bine este să aştepţi în tăcere ajutorul Domnului.
27Gott er fyrir manninn að bera ok í æsku.
27Este bine pentru om să poarte un jug în tinereţa lui.
28Hann sitji einmana og hljóður, af því að Hann hefir lagt það á hann.
28Să stea singur şi să tacă, pentrucă Domnul i l -a pus pe grumaz;
29Hann beygi munninn ofan að jörðu, vera má að enn sé von,
29să-şi umple gura cu ţărînă, şi să nu-şi peardă nădejdea;
30hann bjóði þeim kinnina sem slær hann, láti metta sig með smán.
30să dea obrazul celui ce -l loveşte, şi să se sature de ocări.
31Því að ekki útskúfar Drottinn um alla eilífð,
31Căci Domnul nu leapădă pentru totdeauna.
32heldur miskunnar hann aftur, þegar hann hrellir, eftir sinni miklu náð.
32Ci, cînd mîhneşte pe cineva, Se îndură iarăş de el, după îndurarea Lui cea mare:
33Því að ekki langar hann til að þjá né hrella mannanna börn.
33căci El nu necăjeşte cu plăcere, nici nu mîhneşte bucuros pe copiii oamenilor.
34Að menn troða undir fótum alla bandingja landsins,
34Cînd se calcă în picioarele toţi prinşii de război ai unei ţări,
35að menn halla rétti manns fyrir augliti hins Hæsta,
35cînd se calcă dreptatea omenească în faţa Celui Prea Înalt,
36að menn beita mann ranglæti í máli hans, _ skyldi Drottinn ekki sjá það?
36cînd este nedreptăţit un om în pricina lui, nu vede Domnul?
37Hver er sá er talaði, og það varð, án þess að Drottinn hafi boðið það?
37Cine a spus şi s'a întîmplat ceva fără porunca Domnului?
38Fram gengur ekki af munni hins Hæsta bæði hamingja og óhamingja?
38Nu iese din gura Celui Prea Înalt răul şi binele?
39Hví andvarpar maðurinn alla ævi? Hver andvarpi yfir eigin syndum!
39De ce să se plîngă omul cît trăieşte? Ficare să se plîngă mai bine de păcatele lui!
40Rannsökum breytni vora og prófum og snúum oss til Drottins.
40Să luăm seama la umbletele noastre, să le cercetăm, şi să ne întoarcem la Domnul.
41Fórnum hjarta voru og höndum til Guðs í himninum.
41Să ne înălţăm şi inimile cu mînile spre Dumnezeu din cer, zicînd:
42Vér höfum syndgað og verið óhlýðnir, þú hefir ekki fyrirgefið,
42,,Am păcătuit, am fost îndărătnici, şi nu ne-ai iertat!``
43þú hefir hulið þig í reiði og ofsótt oss, myrt vægðarlaust,
43În mînia Ta, Te-ai ascuns, şi ne-ai urmărit, ai ucis fără milă.
44þú hefir hulið þig í skýi, svo að engin bæn kemst í gegn.
44Te-ai învăluit într'un nor, ca să nu străbată la Tine rugăciunea noastră.
45Þú gjörðir oss að afhraki og viðbjóð mitt á meðal þjóðanna.
45Ne-ai făcut de batjocură şi de ocară printre popoare.
46Yfir oss glenntu upp ginið allir óvinir vorir.
46Toţi vrăjmaşii noştri deschid gura împotriva noastră.
47Geigur og gildra urðu hlutskipti vort, eyðing og tortíming.
47De groază şi de groapă am avut parte, de prăpăd şi pustiire.
48Táralækir streyma af augum mér út af tortíming þjóðar minnar.
48Şivoaie de apă îmi curg din ochi din pricina prăpădului fiicei poporului meu.
49Hvíldarlaust fljóta augu mín í tárum, án þess að hlé verði á,
49Mi se topeşte ochiul în lacrămi, necurmat şi fără răgaz,
50uns niður lítur og á horfir Drottinn af himnum.
50pînăce Domnul va privi din cer şi va vedea.
51Auga mitt veldur sál minni kvöl, vegna allra dætra borgar minnar.
51Mă doare ochiul de plîns pentru toate fiicele cetăţii mele.
52Með ákefð eltu mig, eins og fugl, þeir er voru óvinir mínir án saka.
52Cei ce mă urăsc fără temei, m'au gonit ca pe o pasăre.
53Þeir gjörðu því nær út af við mig í gryfju og köstuðu steinum á mig.
53Voiau să-mi nimicească viaţa într'o groapă, şi au aruncat cu pietre în mine.
54Vatn flóði yfir höfuð mitt, ég hugsaði: ,,Ég er frá.``
54Mi-au năvălit apele peste cap şi ziceam: ,,Sînt perdut!``
55Ég hrópaði á nafn þitt, Drottinn, úr hyldýpi gryfjunnar.
55Dar am chemat Numele Tău, Doamne, din fundul gropii.
56Þú heyrðir hróp mitt: ,,Byrg ekki eyra þitt, kom mér til fróunar, kom mér til hjálpar.``
56Tu mi-ai auzit glasul: ,,Nu-Ţi astupa urechea la suspinurile şi strigătele mele.``
57Þú varst nálægur, þá er ég hrópaði til þín, sagðir: ,,Óttastu ekki!``
57În ziua cînd Te-am chemat, Te-ai apropiat, şi ai zis: ,,Nu te teme!``
58Þú varðir, Drottinn, mál mitt, leystir líf mitt.
58Doamne, Tu ai apărat pricina sufletului meu, mi-ai răscumpărat viaţa!
59Þú hefir, Drottinn, séð undirokun mína, rétt þú hluta minn!
59Doamne, ai văzut apăsarea mea: fă-mi dreptate.
60Þú hefir séð alla hefnigirni þeirra, allt ráðabrugg þeirra gegn mér,
60Ai văzut toate răzbunările lor, toate uneltirile lor împotriva mea.
61þú hefir heyrt smánanir þeirra, Drottinn, allt ráðabrugg þeirra í gegn mér,
61Doamne, le-ai auzit ocările, toate uneltirile împotriva mea,
62skraf mótstöðumanna minna og hinar stöðugu ráðagjörðir þeirra gegn mér.
62cuvîntările protivnicilor mei, şi planurile pe cari le urzeau în fiecare zi împotriva mea.
63Lít þú á, hvort sem þeir sitja eða standa, þá er ég háðkvæði þeirra.
63Uită-Te cînd stau ei jos sau cînd se scoală. Eu sînt cîntecul lor de batjocură.
64Þú munt endurgjalda þeim, Drottinn, eins og þeir hafa til unnið.
64Răsplăteşte-le, Doamne, după faptele mînilor lor!
65Þú munt leggja hulu yfir hjarta þeirra, bölvan þín komi yfir þá.Þú munt ofsækja þá í reiði og afmá þá undan himni Drottins.
65Împetreşte-le inima, şi aruncă blestemul Tău împotriva lor!
66Þú munt ofsækja þá í reiði og afmá þá undan himni Drottins.
66Urmăreşte -i, în mînia Ta, şi şterge -i de supt ceruri, Doamne!``