¹Sæll er sá maður, er eigi fer að ráðum óguðlegra, eigi gengur á vegi syndaranna og eigi situr í hópi þeirra, er hafa Guð að háði,

¹Ferice de omul care nu se duce la sfatul celor răi, nu se opreşte pe calea celor păcătoşi, şi nu se aşează pe scaunul celor batjocoritori!

²heldur hefir yndi af lögmáli Drottins og hugleiðir lögmál hans dag og nótt.

²Ci îşi găseşte plăcerea în Legea Domnului, şi zi şi noapte cugetă la Legea Lui!

³Hann er sem tré, gróðursett hjá rennandi lækjum, er ber ávöxt sinn á réttum tíma, og blöð þess visna ekki. Allt er hann gjörir lánast honum.

³El este ca un pom sădit lîngă un izvor de apă, care îşi dă rodul la vremea lui, şi ale cărui frunze nu se veştejesc: tot ce începe, duce la bun sfîrşit.

⁴Svo fer eigi hinum óguðlega, heldur sem sáðum, er vindur feykir.

⁴Nu tot aşa este cu cei răi: ci ei sînt ca pleava, pe care o spulberă vîntul.

⁵Þess vegna munu hinir óguðlegu eigi standast í dóminum og syndugir eigi í söfnuði réttlátra.Því að Drottinn þekkir veg réttlátra, en vegur óguðlegra endar í vegleysu.

⁵Deaceea cei rău nu pot ţinea capul sus în judecăţii, nici păcătoşii în adunarea celor neprihăniţi.

⁶Því að Drottinn þekkir veg réttlátra, en vegur óguðlegra endar í vegleysu.

⁶Căci Domnul cunoaşte calea celor neprihăniţi, dar calea păcătoşilor duce la pieire.