¹Þá svaraði Job og sagði:

¹யோபு மறுமொழியாக:

²En hvað þú hefir hjálpað hinum þróttlausa, stutt hinn máttvana armlegg!

²திடனில்லாதவனுக்கு நீ எப்படி ஒத்தாசைபண்ணினாய்? பெலனற்ற கையை நீ எப்படி ஆதரித்தாய்?

³En hvað þú hefir ráðið hinum óvitra og kunngjört mikla speki!

³நீ ஞானமில்லாதவனுக்கு எப்படி உசாவுதுணையாயிருந்து, மெய்ப்பொருளைக் குறைவற அறிவித்தாய்?

⁴Fyrir hverjum hefir þú flutt ræðu þína, og hvers andi var það, sem gekk fram úr þér?

⁴யாருக்கு அறிவைப் போதித்தாய்? உன்னிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட ஆவி யாருடையது?

⁵Andar hinna framliðnu í undirdjúpunum skelfast ásamt vötnunum og íbúum þeirra.

⁵ஜலத்தின் கீழ் மடிந்தவர்களுக்கும், அவர்களோடே தங்குகிறவர்களுக்கும் தத்தளிப்பு உண்டு.

⁶Naktir liggja undirheimar fyrir Guði og undirdjúpin skýlulaus.

⁶அவருக்கு முன்பாகப் பாதாளம் வெளியாய்த் திறந்திருக்கிறது; நரகம் மூடப்படாதிருக்கிறது.

⁷Hann þenur norðrið út yfir auðninni og lætur jörðina svífa í tómum geimnum,

⁷அவர் உத்தரமண்டலத்தை வெட்டவெளியிலே விரித்து, பூமியை அந்தரத்திலே தொங்கவைக்கிறார்.

⁸hann bindur vatnið saman í skýjum sínum, og þó brestur skýflókinn ekki undir því,

⁸அவர் தண்ணீர்களைத் தம்முடைய கார்மேகங்களில் கட்டிவைக்கிறார்; அதின் பாரத்தினால் மேகம் கிழிகிறதில்லை.

⁹hann byrgir fyrir ásjónu hásætis síns með því að breiða ský sitt yfir hana.

⁹அவர் தமது சிங்காசனம் நிற்கும் ஆகாசத்தை ஸ்திரப்படுத்தி, அதின்மேல் தமது மேகத்தை விரிக்கிறார்.

¹⁰Marklínu hefir hann dregið hringinn í kring á haffletinum, þar sem mætast ljós og myrkur.

¹⁰அவர் தண்ணீர்கள்மேல் சக்கரவட்டம் தீர்த்தார்; வெளிச்சமும் இருளும் முடியுமட்டும் அப்படியே இருக்கும்.

¹¹Stoðir himinsins nötra og hræðast ógnun hans.

¹¹அவருடைய கண்டிதத்தால் வானத்தின் தூண்கள் அதிர்ந்து தத்தளிக்கும்.

¹²Með mætti sínum æsir hann hafið, og með hyggindum sínum sundurmolar hann hafdrekann.

¹²அவர் தமது வல்லமையினால் சமுத்திரக் கொந்தளிப்பை அமரப்பண்ணி, தமது ஞானத்தினால் அதின் மூர்க்கத்தை அடக்குகிறார்.

¹³Fyrir andgusti hans verður himinninn heiður, hönd hans leggur í gegn hinn flughraða dreka.Sjá, þetta eru aðeins ystu takmörk vega hans, og hversu lágt hvísl er það, sem vér heyrum! En þrumu máttarverka hans _ hver skilur hana?

¹³தமது ஆவியினால் வானத்தை அலங்கரித்தார்; அவருடைய கரம் நெளிவான சர்ப்ப நட்சத்திரத்தை உருவாக்கிற்று.

¹⁴Sjá, þetta eru aðeins ystu takmörk vega hans, og hversu lágt hvísl er það, sem vér heyrum! En þrumu máttarverka hans _ hver skilur hana?

¹⁴இதோ, இவைகள் அவருடைய கிரியையில் கடைகோடியானவைகள், அவரைக்குறித்து நாங்கள் கேட்டது எவ்வளவு கொஞ்சம்; அவருடைய வல்லமையின் இடிமுழக்கத்தை அறிந்தவன் யார் என்றான்.