¹Sælir eru þeir sem breyta grandvarlega, þeir er fram ganga í lögmáli Drottins.

¹கர்த்தருடைய வேதத்தின்படி நடக்கிற உத்தம மார்க்கத்தார் பாக்கியவான்கள்.

²Sælir eru þeir er halda reglur hans, þeir er leita hans af öllu hjarta

²அவருடைய சாட்சிகளைக் கைக்கொண்டு, அவரை முழு இருதயத்தோடும் தேடுகிறவர்கள் பாக்கியவான்கள்.

³og eigi fremja ranglæti, en ganga á vegum hans.

³அவர்கள் அநியாயம் செய்வதில்லை; அவருடைய வழிகளில் நடக்கிறார்கள்.

⁴Þú hefir gefið skipanir þínar, til þess að menn skuli halda þær vandlega.

⁴உமது கட்டளைகளை நாங்கள் கருத்தாய்க் கைக்கொள்ளும்படி நீர் கற்பித்தீர்.

⁵Ó að breytni mín mætti vera staðföst, svo að ég varðveiti lög þín.

⁵உமது பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளும்படி, என் நடைகள் ஸ்திரப்பட்டால் நலமாயிருக்கும்.

⁶Þá mun ég eigi til skammar verða, er ég gef gaum að öllum boðum þínum.

⁶நான் உம்முடைய கற்பனைகளையெல்லாம் கண்ணோக்கும்போது, வெட்கப்பட்டுப்போவதில்லை.

⁷Ég skal þakka þér af einlægu hjarta, er ég hefi numið þín réttlátu ákvæði.

⁷உம்முடைய நீதிநியாயங்களை நான் கற்றுக்கொள்ளும்போது, செம்மையான இருதயத்தால் உம்மைத் துதிப்பேன்.

⁸Ég vil gæta laga þinna, þá munt þú alls ekki yfirgefa mig.

⁸உமது பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன்; முற்றிலும் என்னைக் கைவிடாதேயும்.

⁹Með hverju getur ungur maður haldið vegi sínum hreinum? Með því að gefa gaum að orði þínu.

⁹வாலிபன் தன் வழியை எதினால் சுத்தம்பண்ணுவான்? உமது வசனத்தின்படி தன்னைக் காத்துக்கொள்ளுகிறதினால்தானே.

¹⁰Ég leita þín af öllu hjarta, lát mig eigi villast frá boðum þínum.

¹⁰என் முழு இருதயத்தோடும் உம்மைத் தேடுகிறேன், என்னை உமது கற்பனைகளைவிட்டு வழிதப்பவிடாதேயும்.

¹¹Ég geymi orð þín í hjarta mínu, til þess að ég skuli eigi syndga gegn þér.

¹¹நான் உமக்கு விரோதமாய்ப் பாவஞ்செய்யாதபடிக்கு, உமது வாக்கை என்னிருதயத்தில் வைத்து வைத்தேன்.

¹²Lofaður sért þú, Drottinn, kenn mér lög þín.

¹²கர்த்தாவே, நீர் ஸ்தோத்திரிக்கப்பட்டவர்; உம்முடைய பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.

¹³Með vörum mínum tel ég upp öll ákvæði munns þíns.

¹³உம்முடைய வாக்கின் நியாயத்தீர்ப்புகளையெல்லாம் என் உதடுகளால் விவரித்திருக்கிறேன்.

¹⁴Yfir vegi vitnisburða þinna gleðst ég eins og yfir alls konar auði.

¹⁴திரளான செல்வத்தில் களிகூருவதுபோல, நான் உமது சாட்சிகளின் வழியில் களிகூருகிறேன்.

¹⁵Fyrirmæli þín vil ég íhuga og skoða vegu þína.

¹⁵உமது கட்டளைகளைத் தியானித்து, உமது வழிகளைக் கண்ணோக்குகிறேன்.

¹⁶Ég leita unaðar í lögum þínum, gleymi eigi orði þínu.

¹⁶உமது பிரமாணங்களில் மனமகிழ்ச்சியாயிருக்கிறேன்; உமது வசனத்தை மறவேன்.

¹⁷Veit þjóni þínum að lifa, að ég megi halda orð þín.

¹⁷உமது அடியேனுக்கு அனுகூலமாயிரும்; அப்பொழுது நான் பிழைத்து, உமது வசனத்தைக் கைக்கொள்ளுவேன்.

¹⁸Ljúk upp augum mínum, að ég megi skoða dásemdirnar í lögmáli þínu.

¹⁸உமது வேதத்திலுள்ள அதிசயங்களை நான் பார்க்கும்படிக்கு, என் கண்களைத் திறந்தருளும்.

¹⁹Ég er útlendingur á jörðunni, dyl eigi boð þín fyrir mér.

¹⁹பூமியிலே நான் பரதேசி; உமது கற்பனைகளை எனக்கு மறையாதேயும்.

²⁰Sál mín er kvalin af þrá eftir ákvæðum þínum alla tíma.

²⁰உமது நியாயங்கள்மேல் என் ஆத்துமா எக்காலமும் வைத்திருக்கிற வாஞ்சையினால் தொய்ந்து போகிறது.

²¹Þú hefir ógnað ofstopamönnunum, bölvaðir eru þeir, sem víkja frá boðum þínum.

²¹உமது கற்பனைகளை விட்டு வழிவிலகின சபிக்கப்பட்ட அகங்காரிகளை நீர் கடிந்துகொள்ளுகிறீர்.

²²Velt þú af mér háðung og skömm, því að ég hefi haldið reglur þínar.

²²நிந்தையையும் அவமானத்தையும் என்னை விட்டகற்றும்; நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் கைக்கொள்ளுகிறேன்.

²³Þótt þjóðhöfðingjar sitji og taki saman ráð sín gegn mér, þá íhugar þjónn þinn lög þín.

²³பிரபுக்களும் உட்கார்ந்து எனக்கு விரோதமாய்ப் பேசிக்கொள்ளுகிறார்கள்; உமது அடியேனோ, உமது பிரமாணங்களைத் தியானிக்கிறேன்.

²⁴Og reglur þínar eru unun mín, boð þín eru ráðgjafar mínir.

²⁴உம்முடைய சாட்சிகள் எனக்கு இன்பமும், என் ஆலோசனைக்காரருமாயிருக்கிறது.

²⁵Sál mín loðir við duftið, lát mig lífi halda eftir orði þínu.

²⁵என் ஆத்துமா மண்ணோடு ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறது; உமது வசனத்தின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.

²⁶Ég hefi talið upp málefni mín, og þú bænheyrðir mig, kenn mér lög þín.

²⁶என் வழிகளை நான் உமக்கு விவரித்துக் காட்டினபோது எனக்குச் செவிகொடுத்தீர்; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.

²⁷Lát mig skilja veg fyrirmæla þinna, að ég megi íhuga dásemdir þínar.

²⁷உமது கட்டளைகளின் வழியை எனக்கு உணர்த்தியருளும்; அப்பொழுது உமது அதிசயங்களைத் தியானிப்பேன்.

²⁸Sál mín tárast af trega, reis mig upp eftir orði þínu.

²⁸சஞ்சலத்தால் என் ஆத்துமா கரைந்து போகிறது; உமது வசனத்தின்படி என்னை எடுத்து நிறுத்தும்.

²⁹Lát veg lyginnar vera fjarri mér og veit mér náðarsamlega lögmál þitt.

²⁹பொய்வழியை என்னைவிட்டு விலக்கி, உம்முடைய வேதத்தை எனக்கு அருள்செய்யும்.

³⁰Ég hefi útvalið veg sannleikans, sett mér ákvæði þín fyrir sjónir.

³⁰மெய்வழியை நான் தெரிந்துகொண்டு, உம்முடைய நியாயங்களை எனக்கு முன்பாக நிறுத்தினேன்.

³¹Ég held fast við reglur þínar, Drottinn, lát mig eigi verða til skammar.

³¹உமது சாட்சிகள்மேல் பற்றுதலாயிருக்கிறேன்; கர்த்தாவே, என்னை வெட்கத்திற்குட்படப்பண்ணாதேயும்.

³²Ég vil skunda veg boða þinna, því að þú hefir gjört mér létt um hjartað.

³²நீர் என் இருதயத்தை விசாலமாக்கும்போது, நான் உமது கற்பனைகளின் வழியாக ஓடுவேன்.

³³Kenn mér, Drottinn, veg laga þinna, að ég megi halda þau allt til enda.

³³கர்த்தாவே, உமது பிரமாணங்களின் வழியை எனக்குப் போதியும்; முடிவுபரியந்தம் நான் அதைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.

³⁴Veit mér skyn, að ég megi halda lögmál þitt og varðveita það af öllu hjarta.

³⁴எனக்கு உணர்வைத் தாரும்; அப்பொழுது நான் உமது வேதத்தைப் பற்றிக்கொண்டு, என் முழு இருதயத்தோடும் அதைக் கைக்கொள்ளுவேன்.

³⁵Leið mig götu boða þinna, því að af henni hefi ég yndi.

³⁵உமது கற்பனைகளின் பாதையில் என்னை நடத்தும்; நான் அதில் பிரியமாயிருக்கிறேன்.

³⁶Beyg hjarta mitt að reglum þínum, en eigi að ranglátum ávinningi.

³⁶என் இருதயம் பொருளாசையைச் சாராமல், உமது சாட்சிகளைச் சாரும்படி செய்யும்.

³⁷Snú augum mínum frá því að horfa á hégóma, lífga mig á vegum þínum.

³⁷மாயையைப் பாராதபடி நீர் என் கண்களை விலக்கி, உமது வழிகளில் என்னை உயிர்ப்பியும்.

³⁸Staðfest fyrirheit þitt fyrir þjóni þínum, sem gefið er þeim er þig óttast.

³⁸உமக்குப் பயப்படுகிறதற்கு ஏற்ற உமது வாக்கை உமது அடியேனுக்கு உறுதிப்படுத்தும்.

³⁹Nem burt háðungina, sem ég er hræddur við, því að ákvæði þín eru góð.

³⁹நான் அஞ்சுகிற நிந்தையை விலக்கியருளும்; உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகள் நல்லவைகள்.

⁴⁰Sjá, ég þrái fyrirmæli þín, lífga mig með réttlæti þínu.

⁴⁰இதோ, உம்முடைய கட்டளைகள்மேல் வாஞ்சையாயிருக்கிறேன்; உமது நீதியால் என்னை உயிர்ப்பியும்.

⁴¹Lát náð þína koma yfir mig, Drottinn, hjálpræði þitt, samkvæmt fyrirheiti þínu,

⁴¹கர்த்தாவே, உம்முடைய வாக்கின்படி, உமது தயவும் உமது இரட்சிப்பும் எனக்கு வருவதாக.

⁴²að ég fái andsvör veitt þeim er smána mig, því að þínu orði treysti ég.

⁴²அப்பொழுது என்னை நிந்திக்கிறவனுக்கு உத்தரவு சொல்லுவேன்; உம்முடைய வசனத்தை நம்பியிருக்கிறேன்.

⁴³Og tak aldrei sannleikans orð burt úr munni mínum, því að ég bíð dóma þinna.

⁴³சத்திய வசனம் முற்றிலும் என் வாயினின்று நீங்கவிடாதேயும்; உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குக் காத்திருக்கிறேன்.

⁴⁴Ég vil stöðugt varðveita lögmál þitt, um aldur og ævi,

⁴⁴நான் எப்பொழுதும் என்றைக்கும் உமது வேதத்தைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.

⁴⁵þá mun ég ganga um víðlendi, því að ég leita fyrirmæla þinna,

⁴⁵நான் உம்முடைய கட்டளைகளை ஆராய்கிறபடியால், விசாலத்திலே நடப்பேன்.

⁴⁶þá mun ég tala um reglur þínar frammi fyrir konungum, og eigi skammast mín,

⁴⁶நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் குறித்து, ராஜாக்களுக்கு முன்பாகவும் வெட்கப்படாமல் பேசுவேன்.

⁴⁷og leita unaðar í boðum þínum, þeim er ég elska,

⁴⁷நான் பிரியப்படுகிற உமது கற்பனைகளின்பேரில் மனமகிழ்ச்சியாயிருப்பேன்.

⁴⁸og rétta út hendurnar eftir boðum þínum, þeim er ég elska, og íhuga lög þín.

⁴⁸நான் பிரியப்படுகிற உமது கற்பனைகளுக்குக் கையெடுப்பேன், உமது பிரமாணங்களைத் தியானிப்பேன்.

⁴⁹Minnst þú þess orðs við þjón þinn, sem þú lést mig vona á.

⁴⁹நீர் என்னை நம்பப்பண்ணின வசனத்தை உமது அடியேனுக்காக நினைத்தருளும்.

⁵⁰Þetta er huggun mín í eymd minni, að orð þitt lætur mig lífi halda.

⁵⁰அதுவே என் சிறுமையில் எனக்கு ஆறுதல், உம்முடைய வாக்கு என்னை உயிர்ப்பித்தது.

⁵¹Ofstopamenn spotta mig ákaflega, en ég vík eigi frá lögmáli þínu.

⁵¹அகந்தைக்காரர் என்னை மிகவும் பரியாசம்பண்ணியும், நான் உமது வேதத்தைவிட்டு விலகினதில்லை.

⁵²Ég minnist dóma þinna frá öndverðu, Drottinn, og læt huggast.

⁵²கர்த்தாவே, ஆதிமுதலான உமது நியாயத்தீர்ப்புகளை நான் நினைத்து என்னைத் தேற்றுகிறேன்.

⁵³Heiftarreiði við óguðlega hrífur mig, við þá er yfirgefa lögmál þitt.

⁵³உமது வேதத்தை விட்டு விலகுகிற துன்மார்க்கர்நிமித்தம் நடுக்கம் என்னைப் பிடித்தது.

⁵⁴Lög þín eru efni ljóða minna á þessum stað, þar sem ég er gestur.

⁵⁴நான் பரதேசியாய்த் தங்கும் வீட்டிலே உமது பிரமாணங்கள் எனக்குக் கீதங்களாயின.

⁵⁵Um nætur minnist ég nafns þíns, Drottinn, og geymi laga þinna.

⁵⁵கர்த்தாவே, இராக்காலத்தில் உமது நாமத்தை நினைத்து, உமது வேதத்தைக் கைக்கொள்ளுகிறேன்.

⁵⁶Þetta er orðin hlutdeild mín, að halda fyrirmæli þín.

⁵⁶நான் உமது கட்டளைகளைக் கைக்கொண்டபடியினால், இது எனக்குக் கிடைத்தது.

⁵⁷Drottinn er hlutskipti mitt, ég hefi ákveðið að varðveita orð þín.

⁵⁷கர்த்தாவே, நீரே என் பங்கு; நான் உமது வசனங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன் என்றேன்.

⁵⁸Ég hefi leitað hylli þinnar af öllu hjarta, ver mér náðugur samkvæmt fyrirheiti þínu.

⁵⁸முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய தயவுக்காகக் கெஞ்சுகிறேன்; உமது வாக்கின்படி எனக்கு இரங்கும்.

⁵⁹Ég hefi athugað vegu mína og snúið fótum mínum að reglum þínum.

⁵⁹என் வழிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டு, என் கால்களை உம்முடைய சாட்சிகளுக்கு நேராகத் திருப்பினேன்.

⁶⁰Ég hefi flýtt mér og eigi tafið að varðveita boð þín.

⁶⁰உமது கற்பனைகளைக் கைக்கொள்ளும்படி, நான் தாமதியாமல் தீவிரித்தேன்.

⁶¹Snörur óguðlegra lykja um mig, en lögmáli þínu hefi ég eigi gleymt.

⁶¹துன்மார்க்கரின் கூட்டங்கள் என்னைக் கொள்ளையிட்டும், உம்முடைய வேதத்தை நான் மறக்கவில்லை.

⁶²Um miðnætti rís ég upp til þess að þakka þér þín réttlátu ákvæði.

⁶²உமது நீதியான நியாயத்தீர்ப்புகளினிமித்தம், உம்மைத் துதிக்கும்படி பாதிராத்திரியில் எழுந்திருப்பேன்.

⁶³Ég er félagi allra þeirra er óttast þig og varðveita fyrirmæli þín.

⁶³உமக்குப் பயந்து, உமது கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுகிற அனைவருக்கும் நான் தோழன்.

⁶⁴Jörðin er full af miskunn þinni, Drottinn, kenn mér lög þín.

⁶⁴கர்த்தாவே, பூமி உமது கிருபையினால் நிறைந்திருக்கிறது; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.

⁶⁵Þú hefir gjört vel til þjóns þíns eftir orði þínu, Drottinn.

⁶⁵கர்த்தாவே, உமது வசனத்தின்படி உமது அடியேனை நன்றாய் நடத்தினீர்.

⁶⁶Kenn mér góð hyggindi og þekkingu, því að ég trúi á boð þín.

⁶⁶உத்தம நிதானிப்பையும் அறிவையும் எனக்குப் போதித்தருளும், உம்முடைய கற்பனைகளின்பேரில் விசுவாசமாயிருக்கிறேன்.

⁶⁷Áður en ég var beygður, villtist ég, en nú varðveiti ég orð þitt.

⁶⁷நான் உபத்திரவப்படுவதற்கு முன் வழிதப்பி நடந்தேன்; இப்பொழுதோ உம்முடைய வார்த்தையைக் காத்து நடக்கிறேன்.

⁶⁸Þú ert góður og gjörir vel, kenn mér lög þín.

⁶⁸தேவரீர் நல்லவரும், நன்மை செய்கிறவருமாயிருக்கிறீர்; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.

⁶⁹Ofstopamenn spinna upp lygar gegn mér, en ég held fyrirmæli þín af öllu hjarta.

⁶⁹அகங்காரிகள் எனக்கு விரோதமாய்ப் பொய்களைப் பிணைக்கிறார்கள்; நானோ, முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுவேன்.

⁷⁰Hjarta þeirra er tilfinningarlaust sem mör væri, en ég leita unaðar í lögmáli þínu.

⁷⁰அவர்கள் இருதயம் நிணந்துன்னிக் கொழுத்திருக்கிறது; நானோ, உம்முடைய வேதத்தில் மனமகிழ்ச்சியாயிருக்கிறேன்.

⁷¹Það varð mér til góðs, að ég var beygður, til þess að ég mætti læra lög þín.

⁷¹நான் உபத்திரவப்பட்டது எனக்கு நல்லது; அதினால் உமது பிரமாணங்களைக் கற்றுக்கொள்ளுகிறேன்.

⁷²Lögmálið af munni þínum er mér mætara en þúsundir af gulli og silfri.

⁷²அநேகமாயிரம் பொன் வெள்ளியைப்பார்க்கிலும், நீர் விளம்பின வேதமே எனக்கு நலம்.

⁷³Hendur þínar hafa gjört mig og skapað, veit mér skyn, að ég megi læra boð þín.

⁷³உம்முடைய கரங்கள் என்னை உண்டாக்கி, என்னை உருவாக்கிற்று; உம்முடைய கற்பனைகளைக் கற்றுக்கொள்ள என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.

⁷⁴Þeir er óttast þig sjá mig og gleðjast, því að ég vona á orð þitt.

⁷⁴நான் உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறபடியால், உமக்குப் பயந்தவர்கள் என்னைக் கண்டு சந்தோஷப்படுவார்கள்.

⁷⁵Ég veit, Drottinn, að dómar þínir eru réttlátir og að þú hefir lægt mig í trúfesti þinni.

⁷⁵கர்த்தாவே, உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் நீதியுள்ளதென்றும், உண்மையின்படி என்னை உபத்திரவப்படுத்தினீரென்றும் அறிவேன்.

⁷⁶Lát miskunn þína verða mér til huggunar, eins og þú hefir heitið þjóni þínum.

⁷⁶நீர் உமது அடியேனுக்குக் கொடுத்த உமது வாக்கின்படி, உமது கிருபை என்னைத் தேற்றுவதாக.

⁷⁷Lát miskunn þína koma yfir mig, að ég megi lifa, því að lögmál þitt er unun mín.

⁷⁷நான் பிழைத்திருக்கும்படிக்கு உமது இரக்கங்கள் எனக்குக் கிடைப்பதாக; உம்முடைய வேதம் என் மனமகிழ்ச்சி.

⁷⁸Lát ofstopamennina verða til skammar, af því að þeir kúga mig með rangsleitni, en ég íhuga fyrirmæli þín.

⁷⁸அகங்காரிகள் என்னைப் பொய்களினால் கெடுக்கப் பார்த்தபடியால் வெட்கப்பட்டுப்போவார்களாக; நானோ உமது கட்டளைகளைத் தியானிப்பேன்.

⁷⁹Til mín snúi sér þeir er óttast þig og þeir er þekkja reglur þínar.

⁷⁹உமக்குப் பயந்து, உமது சாட்சிகளை அறிந்திருக்கிறவர்கள் என்னண்டைக்குத் திரும்புவார்களாக.

⁸⁰Hjarta mitt sé grandvart í lögum þínum, svo að ég verði eigi til skammar.

⁸⁰நான் வெட்கப்பட்டுப் போகாதபடிக்கு, என் இருதயம் உமது பிரமாணங்களில் உத்தமமாயிருக்கக்கடவது.

⁸¹Sál mín tærist af þrá eftir hjálpræði þínu, ég bíð eftir orði þínu.

⁸¹உம்முடைய இரட்சிப்புக்கு என் ஆத்துமா தவிக்கிறது; உம்முடைய வசனத்துக்குக் காத்திருக்கிறேன்.

⁸²Augu mín tærast af þrá eftir fyrirheiti þínu: Hvenær munt þú hugga mig?

⁸²எப்பொழுது என்னைத் தேற்றுவீர் என்று, உம்முடைய வாக்கின்மேல் நோக்கமாய் என் கண்கள் பூத்துப்போகிறது.

⁸³Því að ég er orðinn eins og belgur í reykhúsi, en lögum þínum hefi ég eigi gleymt.

⁸³புகையிலுள்ள துருத்தியைப் போலானேன்; உமது பிரமாணங்களையோ மறவேன்.

⁸⁴Hversu margir eru dagar þjóns þíns? Hvenær munt þú heyja dóm á ofsækjendum mínum?

⁸⁴உமது அடியேனுடைய நாட்கள் எம்மாத்திரம்? என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களுக்கு நீர் எப்பொழுது நியாயத்தீர்ப்பு செய்வீர்?

⁸⁵Ofstopamenn hafa grafið mér grafir, menn, er eigi hlýða lögmáli þínu.

⁸⁵உம்முடைய வேதத்துக்கு விரோதமாய் அகங்காரிகள் எனக்குக் குழிகளை வெட்டினார்கள்.

⁸⁶Öll boð þín eru trúfesti. Menn ofsækja mig með lygum, veit þú mér lið.

⁸⁶உம்முடைய கற்பனைகளெல்லாம் உண்மையாயிருக்கிறது; அநியாயமாய் என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறார்கள்; நீர் எனக்குச் சகாயம்பண்ணும்.

⁸⁷Nærri lá, að þeir gjörðu út af við mig á jörðunni, og þó hafði ég eigi yfirgefið fyrirmæli þín.

⁸⁷அவர்கள் என்னைப் பூமியிலிராமல் நீக்கிவிடச் சற்றே தப்பிற்று; ஆனாலும் நான் உமது கட்டளைகளை விட்டுவிடவில்லை.

⁸⁸Lát mig lífi halda sakir miskunnar þinnar, að ég megi varðveita reglurnar af munni þínum.

⁸⁸உமது கிருபையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய வாக்கின் சாட்சியைக் காத்து நடப்பேன்.

⁸⁹Orð þitt, Drottinn, varir að eilífu, það stendur stöðugt á himnum.

⁸⁹கர்த்தாவே, உமது வசனம் என்றென்றைக்கும் வானங்களில் நிலைத்திருக்கிறது.

⁹⁰Frá kyni til kyns varir trúfesti þín, þú hefir grundvallað jörðina, og hún stendur.

⁹⁰உம்முடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்; பூமியை உறுதிப்படுத்தினீர், அது நிலைத்திருக்கிறது.

⁹¹Eftir ákvæðum þínum stendur hún enn í dag, því að allt lýtur þér.

⁹¹உம்முடைய பிரமாணங்களை நிறைவேற்றும்படி அவைகள் இந்நாள்வரைக்கும் நிற்கிறது; சமஸ்தமும் உம்மைச் சேவிக்கும்.

⁹²Ef lögmál þitt hefði eigi verið unun mín, þá hefði ég farist í eymd minni.

⁹²உமது வேதம் என் மனமகிழ்ச்சியாயிராதிருந்தால், என் துக்கத்திலே அழிந்துபோயிருப்பேன்.

⁹³Ég skal eigi gleyma fyrirmælum þínum að eilífu, því að með þeim hefir þú látið mig lífi halda.

⁹³நான் ஒருபோதும் உம்முடைய கட்டளைகளை மறக்கமாட்டேன்; அவைகளால் நீர் என்னை உயிர்ப்பித்தீர்.

⁹⁴Þinn er ég, hjálpa þú mér, því að ég leita fyrirmæla þinna.

⁹⁴நான் உம்முடையவன், என்னை இரட்சியும்; உம்முடைய கட்டளைகளை ஆராய்கிறேன்.

⁹⁵Óguðlegir bíða mín til þess að tortíma mér, en ég gef gætur að reglum þínum.

⁹⁵துன்மார்க்கர் என்னை அழிக்கக் காத்திருக்கிறார்கள்; நான் உமது சாட்சிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.

⁹⁶Á allri fullkomnun hefi ég séð endi, en þín boð eiga sér engin takmörk.

⁹⁶சகல சம்பூரணத்திற்கும் எல்லையைக் கண்டேன்; உம்முடைய கற்பனையோ மகா விஸ்தாரம்.

⁹⁷Hve mjög elska ég lögmál þitt, allan liðlangan daginn íhuga ég það.

⁹⁷உமது வேதத்தில் நான் எவ்வளவு பிரியமாயிருக்கிறேன்! நாள் முழுவதும் அது என் தியானம்.

⁹⁸Boð þín hafa gjört mig vitrari en óvinir mínir eru, því að þau heyra mér til um eilífð.

⁹⁸நீர் உம்முடைய கற்பனைகளைக் கொண்டு என்னை என் சத்துருக்களிலும் அதிக ஞானமுள்ளவனாக்குகிறீர்; அவைகள் என்றைக்கும் என்னுடனே இருக்கிறது.

⁹⁹Ég er hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar.

⁹⁹உம்முடைய சாட்சிகள் என் தியானமாயிருக்கிறபடியால், எனக்குப் போதித்தவர்களெல்லாரிலும் அறிவுள்ளவனாயிருக்கிறேன்.

¹⁰⁰Ég er skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.

¹⁰⁰உம்முடைய கட்டளைகளை நான் கைக்கொண்டிருக்கிறபடியால், முதியோர்களைப்பார்க்கிலும் ஞானமுள்ளவனாயிருக்கிறேன்.

¹⁰¹Ég held fæti mínum frá hverjum vondum vegi til þess að gæta orðs þíns.

¹⁰¹உம்முடைய வசனத்தை நான் காத்து நடக்கும்படிக்கு, சகல பொல்லாத வழிகளுக்கும் என் கால்களை விலக்குகிறேன்.

¹⁰²Frá ákvæðum þínum hefi ég eigi vikið, því að þú hefir frætt mig.

¹⁰²நீர் எனக்குப் போதித்திருக்கிறபடியால், நான் உம்முடைய நியாயங்களை விட்டு விலகேன்.

¹⁰³Hversu sæt eru fyrirheit þín gómi mínum, hunangi betri munni mínum.

¹⁰³உம்முடைய வார்த்தைகள் என் நாவுக்கு எவ்வளவு இனிமையானவைகள்; என் வாய்க்கு அவைகள் தேனிலும் மதுரமாயிருக்கும்.

¹⁰⁴Af fyrirmælum þínum er ég skynsamur orðinn, fyrir því hata ég sérhvern lygaveg.

¹⁰⁴உமது கட்டளைகளால் உணர்வடைந்தேன், ஆதலால் எல்லாப் பொய்வழிகளையும் வெறுக்கிறேன்.

¹⁰⁵Þitt orð er lampi fóta minna og ljós á vegum mínum.

¹⁰⁵உம்முடைய வசனம் என் கால்களுக்குத் தீபமும், என் பாதைக்கு வெளிச்சமுமாயிருக்கிறது.

¹⁰⁶Ég hefi svarið og haldið það að varðveita þín réttlátu ákvæði.

¹⁰⁶உம்முடைய நீதி நியாயங்களைக் காத்து நடப்பேன் என்று ஆணையிட்டேன்; அதை நிறைவேற்றுவேன்.

¹⁰⁷Ég er mjög beygður, Drottinn, lát mig lífi halda eftir orði þínu.

¹⁰⁷நான் மிகவும் உபத்திரவப்படுகிறேன்; கர்த்தாவே, உம்முடைய வசனத்தின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்.

¹⁰⁸Haf þóknun á sjálfviljafórnum munns míns, Drottinn, og kenn mér ákvæði þín.

¹⁰⁸கர்த்தாவே, என் வாயின் உற்சாகபலிகளை நீர் அங்கீகரித்து, உமது நியாயங்களை எனக்குப் போதித்தருளும்.

¹⁰⁹Líf mitt er ætíð í hættu, en þínu lögmáli hefi ég eigi gleymt.

¹⁰⁹என் பிராணன் எப்பொழுதும் என் கையில் இருக்கிறது; ஆனாலும் உம்முடைய வேதத்தை மறவேன்.

¹¹⁰Óguðlegir hafa lagt snöru fyrir mig, en ég hefi eigi villst frá fyrirmælum þínum.

¹¹⁰துன்மார்க்கர் எனக்குக் கண்ணிவைக்கிறார்கள்; ஆனாலும் நான் உம்முடைய கட்டளைகளை விட்டு வழிதவறேன்.

¹¹¹Reglur þínar eru eign mín um aldur, því að þær eru yndi hjarta míns.

¹¹¹உம்முடைய சாட்சிகளை நித்திய சுதந்தரமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறேன், அவைகளே என் இருதயத்தின் மகிழ்ச்சி.

¹¹²Ég hneigi hjarta mitt að því að breyta eftir lögum þínum, um aldur og allt til enda.

¹¹²முடிவுபரியந்தம் இடைவிடாமல் உம்முடைய பிரமாணங்களின்படி செய்ய என் இருதயத்தைச் சாய்த்தேன்.

¹¹³Ég hata þá, er haltra til beggja hliða, en lögmál þitt elska ég.

¹¹³வீண் சிந்தனைகளை நான் வெறுத்து, உமது வேதத்தில் பிரியப்படுகிறேன்.

¹¹⁴Þú ert skjól mitt og skjöldur, ég vona á orð þitt.

¹¹⁴என் மறைவிடமும் என் கேடகமும் நீரே; உம்முடைய வசனத்துக்குக் காத்திருக்கிறேன்.

¹¹⁵Burt frá mér, þér illgjörðamenn, að ég megi halda boð Guðs míns.

¹¹⁵பொல்லாதவர்களே, என்னைவிட்டு அகன்றுபோங்கள்; என் தேவனுடைய கற்பனைகளை நான் கைக்கொள்ளுவேன்.

¹¹⁶Styð mig samkvæmt fyrirheiti þínu, að ég megi lifa, og lát mig eigi til skammar verða í von minni.

¹¹⁶நான் பிழைத்திருப்பதற்கு உமது வார்த்தையின்படி என்னை ஆதரித்தருளும்; என் நம்பிக்கை விருதாவாய்ப்போக என்னை வெட்கத்திற்கு உட்படுத்தாதேயும்.

¹¹⁷Styð þú mig, að ég megi frelsast og ætíð líta til laga þinna.

¹¹⁷என்னை ஆதரித்தருளும்; அப்பொழுது நான் இரட்சிக்கப்பட்டு, எக்காலமும் உம்முடைய பிரமாணங்களின்பேரில் நோக்கமாயிருப்பேன்.

¹¹⁸Þú hafnar öllum þeim, er villast frá lögum þínum, því að svik þeirra eru til einskis.

¹¹⁸உமது பிரமாணங்களைவிட்டு வழிவிலகுகிற யாவரையும் மிதித்துப் போடுகிறீர்; அவர்களுடைய உபாயம் வெறும் பொய்யே.

¹¹⁹Sem sora metur þú alla óguðlega á jörðu, þess vegna elska ég reglur þínar.

¹¹⁹பூமியிலுள்ள துன்மார்க்கர் யாவரையும் களிம்பைப்போல அகற்றிவிடுகிறீர்; ஆகையால் உமது சாட்சிகளில் பிரியப்படுகிறேன்.

¹²⁰Hold mitt nötrar af hræðslu fyrir þér, og dóma þína óttast ég.

¹²⁰உமக்குப் பயப்படும் பயத்தால் என் உடம்பு சிலிர்க்கிறது; உமது நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குப் பயப்படுகிறேன்.

¹²¹Ég hefi iðkað rétt og réttlæti, sel mig eigi í hendur kúgurum mínum.

¹²¹நியாயமும் நீதியும் செய்கிறேன்; என்னை ஒடுக்குகிறவர்களுக்கு என்னை ஒப்புக்கொடாதேயும்.

¹²²Gakk í ábyrgð fyrir þjón þinn, honum til heilla, lát eigi ofstopamennina kúga mig.

¹²²உமது அடியேனுக்கு நன்மையாகத் துணைநில்லும்; அகங்காரிகள் என்னையொடுக்கவொட்டாதேயும்.

¹²³Augu mín tærast af þrá eftir hjálpræði þínu og eftir þínu réttláta fyrirheiti.

¹²³உமது இரட்சிப்புக்கும் உமது நீதியின் வார்த்தைக்கும் காத்திருக்கிறதினால் என் கண்கள் பூத்துப்போகிறது.

¹²⁴Far með þjón þinn eftir miskunn þinni og kenn mér lög þín.

¹²⁴உமது அடியேனை உமது கிருபையின்படியே நடத்தி, உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.

¹²⁵Ég er þjónn þinn, veit mér skyn, að ég megi þekkja reglur þínar.

¹²⁵நான் உமது அடியேன்; உம்முடைய சாட்சிகளை நான் அறியும்படி என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.

¹²⁶Tími er kominn fyrir Drottin að taka í taumana, þeir hafa rofið lögmál þitt.

¹²⁶நீதியைச்செய்யக் கர்த்தருக்கு வேளைவந்தது; அவர்கள் உம்முடைய நியாயப்பிராணத்தை மீறினார்கள்.

¹²⁷Þess vegna elska ég boð þín framar en gull og skíragull.

¹²⁷ஆதலால் நான் பொன்னிலும் பசும்பொன்னிலும் அதிகமாய் உமது கற்பனைகளில் பிரியப்படுகிறேன்.

¹²⁸Þess vegna held ég beina leið eftir öllum fyrirmælum þínum, ég hata sérhvern lygaveg.

¹²⁸எல்லாவற்றைப்பற்றியும் நீர் அருளின எல்லாக் கட்டளைகளும் செம்மையென்று எண்ணி, சகல பொய்வழிகளையும் வெறுக்கிறேன்.

¹²⁹Reglur þínar eru dásamlegar, þess vegna heldur sál mín þær.

¹²⁹உம்முடைய சாட்சிகள் அதிசயமானவைகள்; ஆகையால் என் ஆத்துமா அவைகளைக் கைக்கொள்ளும்.

¹³⁰Útskýring orðs þíns upplýsir, gjörir fávísa vitra.

¹³⁰உம்முடைய வசனத்தின் பிரசித்தம் வெளிச்சம் தந்து, பேதைகளை உணர்வுள்ளவர்களாக்கும்.

¹³¹Ég opna munninn af ílöngun, því ég þrái boð þín.

¹³¹உம்முடைய கற்பனைகளை நான் வாஞ்சிக்கிறபடியால், என் வாயை ஆவென்று திறந்து அவைகளுக்கு ஏங்குகிறேன்.

¹³²Snú þér til mín og ver mér náðugur, eins og ákveðið er þeim er elska nafn þitt.

¹³²உம்முடைய நாமத்தை நேசிக்கிறவர்களுக்கு வழங்கும் நியாயத்தின்படியே என்னை நோக்கிப்பார்த்து, எனக்கு இரங்கும்.

¹³³Gjör skref mín örugg með fyrirheiti þínu og lát ekkert ranglæti drottna yfir mér.

¹³³உம்முடைய வார்த்தையிலே என் காலடிகளை நிலைப்படுத்தி, ஒரு அநியாயமும் என்னை ஆளவொட்டாதேயும்.

¹³⁴Leys mig undan kúgun manna, að ég megi varðveita fyrirmæli þín.

¹³⁴மனுஷர் செய்யும் இடுக்கத்துக்கு என்னை விலக்கி விடுவித்தருளும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய கட்டளைகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.

¹³⁵Lát ásjónu þína lýsa yfir þjón þinn og kenn mér lög þín.

¹³⁵உமது அடியேன்மேல் உமது முகத்தைப் பிரகாசிக்கப்பண்ணி, உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.

¹³⁶Augu mín fljóta í tárum, af því að menn varðveita eigi lögmál þitt.

¹³⁶உம்முடைய வேதத்தை மனுஷர் காத்துநடவாதபடியால், என் கண்களிலிருந்து நீர்த்தாரைகள் ஓடுகிறது.

¹³⁷Réttlátur ert þú, Drottinn, og réttvísir dómar þínir.

¹³⁷கர்த்தாவே, நீர் நீதிபரர், உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் செம்மையானவைகள்.

¹³⁸Þú hefir skipað fyrir reglur þínar með réttlæti og mikilli trúfesti.

¹³⁸நீர் கட்டளையிட்ட சாட்சிகள் நீதியும், மகா உண்மையுமானவைகள்.

¹³⁹Ákefð mín eyðir mér, því að fjendur mínir hafa gleymt orðum þínum.

¹³⁹என் சத்துருக்கள் உம்முடைய வசனங்களை மறந்தபடியால், என் பக்திவைராக்கியம் என்னைப் பட்சிக்கிறது.

¹⁴⁰Orð þitt er mjög hreint, og þjónn þinn elskar það.

¹⁴⁰உமது வார்த்தை மிகவும் புடமிடப்பட்டது, உமது அடியேன் அதில் பிரியப்படுகிறேன்.

¹⁴¹Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn, en fyrirmælum þínum hefi ég eigi gleymt.

¹⁴¹நான் சிறியவனும் அசட்டைபண்ணப்பட்டவனுமாயிருக்கிறேன்; ஆனாலும் உமது கட்டளைகளை மறவேன்.

¹⁴²Réttlæti þitt er eilíft réttlæti og lögmál þitt trúfesti.

¹⁴²உம்முடைய நீதி நித்திய நீதி, உம்முடைய வேதம் சத்தியம்.

¹⁴³Neyð og hörmung hafa mér að höndum borið, en boð þín eru unun mín.

¹⁴³இக்கட்டும் நெருக்கமும் என்னைப் பிடித்தது; ஆனாலும் உம்முடைய கற்பனைகள் என் மனமகிழ்ச்சி.

¹⁴⁴Reglur þínar eru réttlæti um eilífð, veit mér skyn, að ég megi lifa.

¹⁴⁴உம்முடைய சாட்சிகளின் நீதி என்றைக்கும் நிற்கும்; என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும், அப்பொழுது நான் பிழைத்திருப்பேன்.

¹⁴⁵Ég kalla af öllu hjarta, bænheyr mig, Drottinn, ég vil halda lög þín.

¹⁴⁵முழு இருதயத்தோடும் கூப்பிட்டேன், கர்த்தாவே, என் ஜெபத்தைக் கேளும்; உம்முடைய பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன்.

¹⁴⁶Ég ákalla þig, hjálpa þú mér, að ég megi varðveita reglur þínar.

¹⁴⁶உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன், என்னை இரட்சியும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.

¹⁴⁷Ég er á ferli fyrir dögun og hrópa og bíð orða þinna.

¹⁴⁷அதிகாலையில் நான் எழுந்து சத்தமிட்டேன்; உம்முடைய வசனத்துக்குக் காத்திருக்கிறேன்.

¹⁴⁸Fyrr en vakan hefst eru augu mín vökul til þess að íhuga orð þitt.

¹⁴⁸உமது வசனத்தைத் தியானிக்கும்படி, குறித்த ஜாமங்களுக்கு முன்னே என் கண்கள் விழித்துக்கொள்ளும்.

¹⁴⁹Hlýð á raust mína eftir miskunn þinni, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir ákvæðum þínum.

¹⁴⁹உம்முடைய கிருபையின்படி என் சத்தத்தைக் கேளும்; கர்த்தாவே, உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.

¹⁵⁰Þeir eru nærri, er ofsækja mig af fláræði, þeir eru langt burtu frá lögmáli þínu.

¹⁵⁰தீவினையைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் சமீபிக்கிறார்கள்; அவர்கள் உம்முடைய வேதத்துக்குத் தூரமாயிருக்கிறார்கள்.

¹⁵¹Þú ert nálægur, Drottinn, og öll boð þín eru trúfesti.

¹⁵¹கர்த்தாவே, நீர் சமீபமாயிருக்கிறீர்; உமது கற்பனைகளெல்லாம் உண்மை.

¹⁵²Fyrir löngu hefi ég vitað um reglur þínar, að þú hefir grundvallað þær um eilífð.

¹⁵²நீர் உம்முடைய சாட்சிகளை என்றென்றைக்கும் நிற்க ஸ்தாபித்தீர் என்பதை, அவைகளால் நான் நெடுநாளாய் அறிந்திருக்கிறேன்.

¹⁵³Sjá þú eymd mína og frelsa mig, því að ég hefi eigi gleymt lögmáli þínu.

¹⁵³என் உபத்திரவத்தைப் பார்த்து, என்னை விடுவியும்; உமது வேதத்தை மறவேன்.

¹⁵⁴Flyt þú mál mitt og leys mig, lát mig lífi halda samkvæmt fyrirheiti þínu.

¹⁵⁴எனக்காக நீர் வழக்காடி என்னை மீட்டுக்கொள்ளும், உம்முடைய வார்த்தையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்.

¹⁵⁵Hjálpræðið er fjarri óguðlegum, því að þeir leita eigi fyrirmæla þinna.

¹⁵⁵இரட்சிப்பு துன்மார்க்கருக்குத் தூரமாயிருக்கிறது, அவர்கள் உமது பிரமாணங்களைத் தேடார்கள்.

¹⁵⁶Mikil er miskunn þín, Drottinn, lát mig lífi halda eftir ákvæðum þínum.

¹⁵⁶கர்த்தாவே, உம்முடைய இரக்கங்கள் மிகுதியாயிருக்கிறது; உமது நியாயங்களின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.

¹⁵⁷Margir eru ofsækjendur mínir og fjendur, en frá reglum þínum hefi ég eigi vikið.

¹⁵⁷என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களும் என்னை விரோதிக்கிறவர்களும் அநேகர்; ஆனாலும் உம்முடைய சாட்சிகளை விட்டுவிலகேன்.

¹⁵⁸Ég sé trúrofana og kenni viðbjóðs, þeir varðveita eigi orð þitt.

¹⁵⁸உமது வசனத்தைக் காத்துக்கொள்ளாத துரோகிகளை நான் கண்டபோது, எனக்கு அருவருப்பாயிருந்தது.

¹⁵⁹Sjá, hversu ég elska fyrirmæli þín, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir miskunn þinni.

¹⁵⁹இதோ, உம்முடைய கட்டளைகளை நேசிக்கிறேன்; கர்த்தாவே, உமது கிருபையின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.

¹⁶⁰Allt orð þitt samanlagt er trúfesti, og hvert réttlætisákvæði þitt varir að eilífu.

¹⁶⁰உம்முடைய வசனம் சமூலமும் சத்தியம், உம்முடைய நீதி நியாயமெல்லாம் நித்தியம்.

¹⁶¹Höfðingjar ofsækja mig að ástæðulausu, en hjarta mitt óttast orð þín.

¹⁶¹பிரபுக்கள் காரணமில்லாமல் என்னைத் துன்பப்படுத்தினார்கள், ஆனாலும் என் இருதயம் உமது வசனத்திற்கே பயப்படுகிறது.

¹⁶²Ég gleðst yfir fyrirheiti þínu eins og sá er fær mikið herfang.

¹⁶²மிகுந்த கொள்ளையுடைமையைக் கண்டுபிடிக்கிறவன் மகிழுகிறதுபோல, நான் உமது வார்த்தையின் பேரில் மகிழுகிறேன்.

¹⁶³Ég hata lygi og hefi andstyggð á henni, en þitt lögmál elska ég.

¹⁶³பொய்யைப் பகைத்து அருவருக்கிறேன்; உம்முடைய வேதத்தையோ நேசிக்கிறேன்.

¹⁶⁴Sjö sinnum á dag lofa ég þig sakir þinna réttlátu ákvæða.

¹⁶⁴உமது நீதிநியாயங்களினிமித்தம், ஒருநாளில் ஏழுதரம் உம்மைத் துதிக்கிறேன்.

¹⁶⁵Gnótt friðar hafa þeir er elska lögmál þitt, og þeim er við engri hrösun hætt.

¹⁶⁵உம்முடைய வேதத்தை நேசிக்கிறவர்களுக்கு மிகுந்த சமாதானமுண்டு; அவர்களுக்கு இடறலில்லை.

¹⁶⁶Ég vænti hjálpræðis þíns, Drottinn, og framkvæmi boð þín.

¹⁶⁶கர்த்தாவே, உம்முடைய இரட்சிப்புக்கு நான் காத்திருந்து, உம்முடைய கற்பனைகளின்படி செய்கிறேன்.

¹⁶⁷Sál mín varðveitir reglur þínar, og þær elska ég mjög.

¹⁶⁷என் ஆத்துமா உமது சாட்சிகளைக் காக்கும்; அவைகளை நான் மிகவும் நேசிக்கிறேன்.

¹⁶⁸Ég varðveiti fyrirmæli þín og reglur, allir mínir vegir eru þér augljósir.

¹⁶⁸உமது கட்டளைகளையும் உமது சாட்சிகளையும் காத்து நடக்கிறேன்; என் வழிகளெல்லாம் உமக்கு முன்பாக இருக்கிறது.

¹⁶⁹Ó að hróp mitt mætti nálgast auglit þitt, Drottinn, veit mér að skynja í samræmi við orð þitt.

¹⁶⁹கர்த்தாவே, என் கூப்பிடுதல் உமது சந்நிதியில் வருவதாக; உமது வசனத்தின்படியே என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.

¹⁷⁰Ó að grátbeiðni mín mætti koma fyrir auglit þitt, frelsa mig samkvæmt fyrirheiti þínu.

¹⁷⁰என் விண்ணப்பம் உமது சந்நிதியில் வருவதாக; உமது வார்த்தையின்படி என்னை விடுவித்தருளும்.

¹⁷¹Lof um þig skal streyma mér af vörum, því að þú kennir mér lög þín.

¹⁷¹உம்முடைய பிரமாணங்களை நீர் எனக்குப் போதிக்கும்போது, என் உதடுகள் உமது துதியைப் பிரஸ்தாபப்படுத்தும்.

¹⁷²Tunga mín skal mæra orð þitt, því að öll boðorð þín eru réttlæti.

¹⁷²உமது கற்பனைகளெல்லாம் நீதியுள்ளவைகள்; ஆதலால், என் நாவு உம்முடைய வசனத்தை விவரித்துச் சொல்லும்.

¹⁷³Hönd þín veiti mér lið, því að þín fyrirmæli hefi ég útvalið.

¹⁷³நான் உம்முடைய கட்டளைகளைத் தெரிந்துகொண்டபடியால், உமது கரம் எனக்குத் துணையாயிருப்பதாக.

¹⁷⁴Ég þrái hjálpræði þitt, Drottinn, og lögmál þitt er unun mín.

¹⁷⁴கர்த்தாவே, உம்முடைய இரட்சிப்பின்மேல் ஆவலாயிருக்கிறேன்; உம்முடைய வேதம் என் மனமகிழ்ச்சி.

¹⁷⁵Lát sál mína lifa, að hún megi lofa þig og dómar þínir veiti mér lið.Ég villist sem týndur sauður, leita þú þjóns þíns, því að þínum boðum hefi ég eigi gleymt.

¹⁷⁵என் ஆத்துமா பிழைத்திருந்து உம்மைத் துதிக்கக்கடவது; உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் எனக்கு உதவியாயிருப்பதாக.

¹⁷⁶Ég villist sem týndur sauður, leita þú þjóns þíns, því að þínum boðum hefi ég eigi gleymt.

¹⁷⁶காணாமற்போன ஆட்டைப்போல வழிதப்பிப்போனேன்; உமது அடியேனைத் தேடுவீராக; உமது கற்பனைகளை நான் மறவேன்.