¹Lögmálið geymir aðeins skugga hins góða, sem er í vændum, ekki skýra mynd þess. Ár eftir ár eru bornar fram sömu fórnir, sem geta aldrei gjört þá fullkomna til frambúðar, sem ganga fram fyrir Guð.

¹Kutsal Yasada gelecek iyi şeylerin aslı yoktur, sadece gölgesi vardır. Bu nedenle Yasa, her yıl sürekli aynı kurbanları sunarak Tanrıya yaklaşanları asla yetkinliğe erdiremez.

²Annars hefðu þeir hætt að bera þær fram. Dýrkendurnir hefðu þá ekki framar verið sér meðvitandi um synd, ef þeir hefðu í eitt skipti fyrir öll orðið hreinir.

²Erdirebilseydi, kurban sunmaya son verilmez miydi? Çünkü tapınanlar bir kez günahlarından arındıktan sonra artık günahlılık duygusu kalmazdı.

³En með þessum fórnum er minnt á syndirnar ár hvert.

³Ancak o kurbanlar insanlara yıldan yıla günahlarını anımsatıyor.

⁴Því að blóð nauta og hafra getur með engu móti numið burt syndir.

⁴Çünkü boğalarla tekelerin kanı günahları ortadan kaldıramaz.

⁵Því er það, að Kristur segir, þegar hann kemur í heiminn: Fórn og gjafir hefur þú eigi viljað, en líkama hefur þú búið mér.

⁵Bunun için Mesih dünyaya gelirken şöyle diyor: ‹‹Kurban ve sunu istemedin, Ama bana bir beden hazırladın.

⁶Brennifórnir og syndafórnir geðjuðust þér ekki.

⁶Yakmalık sunudan ve günah sunusundan Hoşnut olmadın.

⁷Þá sagði ég: ,,Sjá, ég er kominn _ í bókinni er það ritað um mig _ ég er kominn til að gjöra þinn vilja, Guð minn!``

⁷O zaman şöyle dedim: ‹Kutsal Yazı tomarında Benim için yazıldığı gibi, Senin isteğini yapmak üzere, Ey Tanrı, işte geldim.› ››

⁸Fyrst segir hann: ,,Fórnir og gjafir og brennifórnir og syndafórnir hefur þú eigi viljað, og eigi geðjaðist þér að þeim.`` En það eru einmitt þær, sem fram eru bornar samkvæmt lögmálinu.

⁸Mesih ilkin, ‹‹Kurban, sunu, yakmalık sunu, günah sunusu istemedin ve bunlardan hoşnut olmadın›› dedi. Oysa bunlar Yasanın bir gereği olarak sunulur.

⁹Síðan segir hann: ,,Sjá, ég er kominn til að gjöra vilja þinn.`` Hann tekur burt hið fyrra til þess að staðfesta hið síðara.

⁹Sonra, ‹‹Senin isteğini yapmak üzere işte geldim›› dedi. Yani ikinciyi geçerli kılmak için birinciyi ortadan kaldırıyor.

¹⁰Og samkvæmt þessum vilja erum vér helgaðir með því, að líkama Jesú Krists var fórnað í eitt skipti fyrir öll.

¹⁰Tanrının bu isteği uyarınca, İsa Mesihin bedeninin ilk ve son kez sunulmasıyla kutsal kılındık.

¹¹Og svo er því farið um hvern prest, að hann er dag hvern bundinn við helgiþjónustu sína og ber fram margsinnis hinar sömu fórnir, þær sem þó geta aldrei afmáð syndir.

¹¹Her kâhin her gün ayakta durup görevini yapar ve günahları asla ortadan kaldıramayan aynı kurbanları tekrar tekrar sunar.

¹²En Jesús bar fram eina fórn fyrir syndirnar og settist um aldur við hægri hönd Guðs

¹²Oysa Mesih günahlar için sonsuza dek geçerli tek bir kurban sunduktan sonra Tanrının sağında oturdu.

¹³og bíður þess síðan, að óvinir hans verði gjörðir að fótskör hans.

¹³O zamandan beri düşmanlarının, kendi ayaklarının altına serilmesini bekliyor.

¹⁴Því að með einni fórn hefur hann um aldur fullkomnað þá, er helgaðir verða.

¹⁴Çünkü kutsal kılınanları tek bir sunuyla sonsuza dek yetkinliğe erdirmiştir.

¹⁵Og einnig heilagur andi vitnar fyrir oss. Fyrst segir hann:

¹⁵Kutsal Ruh da bu konuda bize tanıklık ediyor. Önce diyor ki,

¹⁶Þetta er sáttmálinn, er ég mun gjöra við þá eftir þá daga, segir Drottinn. Lög mín vil ég leggja í hjörtu þeirra, og í hugskot þeirra vil ég rita þau.

¹⁶‹‹Rab, ‹O günlerden sonra Onlarla yapacağım antlaşma şudur: Yasalarımı yüreklerine koyacağım, Zihinlerine yazacağım› diyor.››

¹⁷Síðan segir hann: Ég mun aldrei framar minnast synda þeirra eða lögmálsbrota.

¹⁷Sonra şunu ekliyor: ‹‹Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım.››

¹⁸En þar sem syndirnar eru fyrirgefnar, þar þarf ekki framar fórn fyrir synd.

¹⁸Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.

¹⁹Vér megum nú, bræður, fyrir Jesú blóð með djörfung ganga inn í hið heilaga,

¹⁹Bu nedenle, ey kardeşler, İsanın kanı sayesinde perdede, yani kendi bedeninde bize açtığı yeni ve diri yoldan kutsal yere girmeye cesaretimiz vardır.

²⁰þangað sem hann vígði oss veginn, nýjan veg og lifandi inn í gegnum fortjaldið, það er að segja líkama sinn.

²¹Tanrının evinden sorumlu büyük bir kâhinimiz bulunmaktadır.

²¹Vér höfum mikinn prest yfir húsi Guðs.

²²Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrıya yaklaşalım.

²²Látum oss því ganga fram fyrir Guð með einlægum hjörtum, í öruggu trúartrausti, með hjörtum, sem hreinsuð hafa verið og eru laus við meðvitund um synd, og með líkömum, sem laugaðir hafa verið í hreinu vatni.

²³Açıkça benimsediğimiz umuda sımsıkı tutunalım. Çünkü vaat eden Tanrı güvenilirdir.

²³Höldum fast við játningu vonar vorrar án þess að hvika, því að trúr er sá, sem fyrirheitið hefur gefið.

²⁴Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim.

²⁴Gefum gætur hver að öðrum og hvetjum hver annan til kærleika og góðra verka.

²⁵Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.

²⁵Vanrækið ekki safnaðarsamkomur yðar eins og sumra er siður, heldur uppörvið hver annan, og það því fremur sem þér sjáið að dagurinn færist nær.

²⁶Gerçeği öğrenip benimsedikten sonra, bile bile günah işlemeye devam edersek, günahlar için artık kurban kalmaz; geriye sadece yargının dehşetli beklenişi ve düşmanları yiyip bitirecek kızgın ateş kalır.

²⁶Því að ef vér syndgum af ásettu ráði, eftir að vér höfum öðlast þekkingu sannleikans, þá er úr því enga fórn að fá fyrir syndirnar,

²⁸Musanın Yasasını hiçe sayan, iki ya da üç tanığın sözüyle acımasızca öldürülür.

²⁷heldur er það óttaleg bið eftir dómi og grimmilegur eldur, sem eyða mun andstæðingum Guðs.

²⁹Eğer bir kimse Tanrı Oğlunu ayaklar altına alır, kendisini kutsal kılan antlaşma kanını bayağı sayar ve lütufkâr Ruha hakaret ederse, bundan ne kadar daha ağır bir cezaya layık görülecek sanırsınız?

²⁸Sá, er að engu hefur lögmál Móse, verður vægðarlaust líflátinn, ef tveir eða þrír vottar bera.

³⁰Çünkü, ‹‹Öç benimdir, karşılığını ben vereceğim›› ve yine, ‹‹Rab halkını yargılayacak›› diyeni tanıyoruz.

²⁹Hve miklu þyngri hegning ætlið þér þá ekki að sá muni vera talinn verðskulda, er fótum treður son Guðs og vanhelgar blóð sáttmálans, er hann var helgaður í, og smánar anda náðarinnar?

³¹Diri Tanrının eline düşmek korkunç bir şeydir.

³⁰Vér þekkjum þann, er sagt hefur: ,,Mín er hefndin, ég mun endurgjalda.`` Og á öðrum stað: ,,Drottinn mun dæma lýð sinn.``

³²Sizlerse aydınlandıktan sonra acılarla dolu büyük bir mücadeleye dayandığınız o ilk günleri anımsayın.

³¹Óttalegt er að falla í hendur lifanda Guðs.

³³Bazen sitemlere, sıkıntılara uğrayıp seyirlik oldunuz, bazen de aynı durumda olanlarla dayanışma içine girdiniz.

³²Minnist fyrri daga, er þér höfðuð tekið á móti ljósinu, hvernig þér urðuð að þola mikla raun þjáninga.

³⁴Hem hapistekilerin dertlerine ortak oldunuz, hem de daha iyi ve kalıcı bir malınız olduğunu bilerek mallarınızın yağma edilmesini sevinçle karşıladınız.

³³Það var ýmist, að þér sjálfir, smánaðir og aðþrengdir, voruð hafðir að augnagamni, eða þá hitt, að þér tókuð þátt í kjörum þeirra, er áttu slíku að sæta.

³⁵Onun için cesaretinizi yitirmeyin; bu cesaretin ödülü büyüktür.

³⁴Þér þjáðust með bandingjum, og tókuð því með gleði, er þér voruð rændir eignum yðar, því að þér vissuð, að þér áttuð sjálfir betri eign og varanlega.

³⁶Çünkü Tanrının isteğini yerine getirmek ve vaat edilene kavuşmak için dayanma gücüne ihtiyacınız vardır.

³⁵Varpið því eigi frá yður djörfung yðar. Hún mun hljóta mikla umbun.

³⁷Artık, ‹‹Gelecek olan pek yakında gelecek Ve gecikmeyecek.

³⁶Þolgæðis hafið þér þörf, til þess að þér gjörið Guðs vilja og öðlist fyrirheitið.

³⁸Doğru adamım, imanla yaşayacaktır. Ama geri çekilirse, ondan hoşnut olmayacağım.››

³⁷Því að: Innan harla skamms tíma mun sá koma, sem koma á, og ekki dvelst honum.

³⁹Bizler geri çekilip mahvolanlardan değiliz; iman edip canlarının kurtuluşuna kavuşanlardanız.

³⁸Minn réttláti mun lifa fyrir trúna, en skjóti hann sér undan, þá hefur sála mín ekki velþóknun á honum.En vér skjótum oss ekki undan og glötumst, heldur trúum vér og frelsumst.

³⁹En vér skjótum oss ekki undan og glötumst, heldur trúum vér og frelsumst.