¹Salómon konungur var konungur yfir öllum Ísrael, og

¹King Solomon was king over all Israel.

²þessir voru æðstu embættismenn hans: Asarja Sadóksson var prestur,

²These were the princes whom he had: Azariah the son of Zadok, the priest;

³Elíhóref og Ahía Sísasynir voru kanslarar, Jósafat Ahílúðsson var ríkisritari,

³Elihoreph and Ahijah, the sons of Shisha, scribes; Jehoshaphat the son of Ahilud, the recorder;

⁴Benaja Jójadason var yfir hernum, Sadók og Abjatar voru prestar,

⁴and Benaiah the son of Jehoiada was over the army; and Zadok and Abiathar were priests;

⁵Asarja Natansson var yfir fógetunum, Sabúð Natansson var prestur og vinur konungs.

⁵and Azariah the son of Nathan was over the officers; and Zabud the son of Nathan was chief minister, the king’s friend;

⁶Ahísar var stallari, Adóníram Abdason var yfir kvaðarmönnum.

⁶and Ahishar was over the household; and Adoniram the son of Abda was over the men subject to forced labor.

⁷Salómon hafði tólf fógeta yfir öllum Ísrael. Skyldu þeir birgja konung og hirð hans að vistum sinn mánuðinn hver á ári hverju.

⁷Solomon had twelve officers over all Israel, who provided food for the king and his household: each man had to make provision for a month in the year.

⁸Og þetta eru nöfn þeirra: Ben Húr á Efraímfjöllum,

⁸These are their names: Ben Hur, in the hill country of Ephraim;

⁹Ben Deker í Makas og í Saalbím og Bet Semes og Elon, allt að Bet Hanan.

⁹Ben Deker, in Makaz, and in Shaalbim, and Beth Shemesh, and Elon Beth Hanan;

¹⁰Ben Heseð í Arúbbót, honum tilheyrði Sókó og allt Heferland,

¹⁰Ben Hesed, in Arubboth (to him belonged Socoh, and all the land of Hepher);

¹¹Ben Abínadab hafði allt Dórhálendi, átti hann Tafat, dóttur Salómons fyrir konu.

¹¹Ben Abinadab, in all the height of Dor (he had Taphath the daughter of Solomon as wife);

¹²Baana Ahílúðsson: Taanak og Megiddó og allt Bet Sean, sem liggur hjá Saretan fyrir neðan Jesreel, frá Bet Sean til Abel Mehóla, allt vestur fyrir Jokmeam,

¹²Baana the son of Ahilud, in Taanach and Megiddo, and all Beth Shean which is beside Zarethan, beneath Jezreel, from Beth Shean to Abel Meholah, as far as beyond Jokmeam;

¹³Ben Geber í Ramót í Gíleað, honum tilheyrðu þorp Jaírs Manassesonar í Gíleað og landsspildan Argób í Basan, sextíu stórar borgir, með múrveggjum og slagbröndum af eiri,

¹³Ben Geber, in Ramoth Gilead (to him belonged the towns of Jair the son of Manasseh, which are in Gilead; to him belonged the region of Argob, which is in Bashan, sixty great cities with walls and bronze bars);

¹⁴Ahínadab Íddóson í Mahanaím,

¹⁴Ahinadab the son of Iddo, in Mahanaim;

¹⁵Akímaas í Naftalí, hann hafði og gengið að eiga Basmat, dóttur Salómons.

¹⁵Ahimaaz, in Naphtali (he also took Basemath the daughter of Solomon as wife);

¹⁶Baana Húsaíson í Asser og Bealót,

¹⁶Baana the son of Hushai, in Asher and Bealoth;

¹⁷Jósafat Parúason í Íssakar,

¹⁷Jehoshaphat the son of Paruah, in Issachar;

¹⁸Símeí Elason í Benjamín,

¹⁸Shimei the son of Ela, in Benjamin;

¹⁹Geber Úríson í Gíleaðlandi, landi Síhons Amorítakonungs og Ógs, konungs í Basan. Og einn fógeti var í Júda.

¹⁹Geber the son of Uri, in the land of Gilead, the country of Sihon king of the Amorites and of Og king of Bashan; and he was the only officer who was in the land.

²⁰Júda og Ísrael voru fjölmennir, sem sandur á sjávarströndu, þeir átu og drukku og voru glaðir.

²⁰Judah and Israel were many as the sand which is by the sea in multitude, eating and drinking and making merry.

²¹Salómon drottnaði yfir öllum konungaríkjum frá Efrat til Filistalands og til landamæra Egyptalands. Færðu þeir Salómon skatt og voru þegnskyldir honum alla ævi hans.

²¹Solomon ruled over all the kingdoms from the River to the land of the Philistines, and to the border of Egypt: they brought tribute, and served Solomon all the days of his life.

²²Og Salómon þurfti daglega til matar þrjátíu kór af hveiti og sextíu kór af mjöli,

²²Solomon’s provision for one day was thirty measures of fine flour, and sixty measures of meal,

²³tíu alda uxa og tuttugu uxa haggenga og hundrað sauði, auk hjarta, skógargeita, dáhjarta og alifugla.

²³ten head of fat cattle, and twenty head of cattle out of the pastures, and one hundred sheep, besides harts, and gazelles, and roebucks, and fattened fowl.

²⁴Því að hann réð yfir öllu landi fyrir vestan Efrat, frá Tífsa til Gasa, yfir öllum konungum fyrir vestan Efrat, og hafði frið á allar hliðar hringinn í kring,

²⁴For he had dominion over all on this side the River, from Tiphsah even to Gaza, over all the kings on this side the River: and he had peace on all sides around him.

²⁵svo að Júda og Ísrael bjuggu öruggir, hver maður undir sínu víntré og fíkjutré, frá Dan til Beerseba, alla ævi Salómons.

²⁵Judah and Israel lived safely, every man under his vine and under his fig tree, from Dan even to Beersheba, all the days of Solomon.

²⁶Og Salómon hafði fjörutíu þúsund vagnhesta og tólf þúsund ríðandi menn.

²⁶Solomon had forty thousand stalls of horses for his chariots, and twelve thousand horsemen.

²⁷Og fógetar þessir birgðu Salómon konung að vistum og alla þá, er komu að borði Salómons konungs, sinn mánuðinn hver. Létu þeir ekkert skorta.

²⁷Those officers provided food for king Solomon, and for all who came to king Solomon’s table, every man in his month; they let nothing be lacking.

²⁸Og bygg og hey handa akhestunum og gæðingunum fluttu þeir þangað, er hann var, hver eftir því sem honum bar.

²⁸Barley also and straw for the horses and swift steeds brought they to the place where the officers were, every man according to his duty.

²⁹Og Guð veitti Salómon afar mikla speki og visku og djúpsæi andans, sem sandur er margur á sjávarströnd,

²⁹God gave Solomon wisdom and understanding exceeding much, and very great understanding, even as the sand that is on the seashore.

³⁰og speki Salómons var meiri en speki allra austurbyggja og öll speki Egyptalands.

³⁰Solomon’s wisdom excelled the wisdom of all the children of the east, and all the wisdom of Egypt.

³¹Og hann var allra manna vitrastur, vitrari en Etan Esrahíti og Heman og Kalkól og Darda Mahólssynir, og hann var nafnfrægur með öllum þjóðum umhverfis.

³¹For he was wiser than all men; than Ethan the Ezrahite, and Heman, and Calcol, and Darda, the sons of Mahol: and his fame was in all the nations all around.

³²Hann mælti þrjú þúsund orðskviðu, og ljóð hans voru eitt þúsund og fimm að tölu.

³²He spoke three thousand proverbs; and his songs were one thousand five.

³³Og hann talaði um trén, allt frá sedrustrjánum á Líbanon til ísópsins, sem sprettur á múrveggnum. Og hann talaði um fénað og fugla, orma og fiska,og menn komu af öllum þjóðum til þess að heyra speki Salómons, frá öllum konungum jarðarinnar, er heyrðu speki hans getið.

³³He spoke of trees, from the cedar that is in Lebanon even to the hyssop that springs out of the wall; he spoke also of animals, and of birds, and of creeping things, and of fish.

³⁴og menn komu af öllum þjóðum til þess að heyra speki Salómons, frá öllum konungum jarðarinnar, er heyrðu speki hans getið.

³⁴There came of all peoples to hear the wisdom of Solomon, from all kings of the earth, who had heard of his wisdom.