¹Er Samúel var orðinn gamall, setti hann sonu sína dómara yfir Ísrael.

¹It happened, when Samuel was old, that he made his sons judges over Israel.

²Frumgetinn sonur hans hét Jóel, en annar sonur hans Abía. Þeir dæmdu í Beerseba.

²Now the name of his firstborn was Joel; and the name of his second, Abijah: they were judges in Beersheba.

³En synir hans fetuðu ekki í fótspor hans, heldur hneigðust þeir til ágirndar og þágu mútur og hölluðu réttinum.

³His sons didn’t walk in his ways, but turned aside after lucre, and took bribes, and perverted justice.

⁴Þá söfnuðust allir öldungar Ísraels saman og fóru á fund Samúels í Rama

⁴Then all the elders of Israel gathered themselves together, and came to Samuel to Ramah;

⁵og sögðu við hann: ,,Sjá, þú ert nú orðinn gamall og synir þínir feta ekki í fótspor þín. Set oss því konung til að dæma oss, eins og er hjá öllum öðrum þjóðum.``

⁵and they said to him, “Behold, you are old, and your sons don’t walk in your ways: now make us a king to judge us like all the nations.”

⁶En Samúel mislíkaði það, að þeir sögðu: ,,Gef oss konung til þess að dæma oss!`` Og Samúel bað til Drottins.

⁶But the thing displeased Samuel, when they said, “Give us a king to judge us.” Samuel prayed to Yahweh.

⁷Drottinn sagði við Samúel: ,,Lát þú að orðum lýðsins í öllu því, sem þeir biðja þig um, því að þeir hafa ekki hafnað þér, heldur hafa þeir hafnað mér, að ég skuli ekki lengur vera konungur yfir þeim.

⁷Yahweh said to Samuel, “Listen to the voice of the people in all that they tell you; for they have not rejected you, but they have rejected me, that I should not be king over them.

⁸Svona hafa þeir ávallt breytt frá þeim degi, er ég leiddi þá út af Egyptalandi, allt fram á þennan dag. Þeir hafa yfirgefið mig og þjónað öðrum guðum. Öldungis á sama hátt fara þeir nú og með þig.

⁸According to all the works which they have done since the day that I brought them up out of Egypt even to this day, in that they have forsaken me, and served other gods, so do they also to you.

⁹Lát því nú að orðum þeirra. Þó skalt þú vara þá alvarlega við, og segja þeim háttu konungsins, sem ríkja á yfir þeim.``

⁹Now therefore listen to their voice: however you shall protest solemnly to them, and shall show them the way of the king who shall reign over them.”

¹⁰Þá sagði Samúel lýðnum, sem heimti af honum konung, öll orð Drottins

¹⁰Samuel told all the words of Yahweh to the people who asked of him a king.

¹¹og mælti: ,,Þessi mun verða háttur konungsins, sem yfir yður á að ríkja: Sonu yðar mun hann taka og setja þá við vagn sinn og á hesta sína, og þeir munu hlaupa fyrir vagni hans,

¹¹He said, “This will be the way of the king who shall reign over you: he will take your sons, and appoint them to him, for his chariots, and to be his horsemen; and they shall run before his chariots;

¹²og hann mun skipa þá höfuðsmenn yfir þúsund og höfuðsmenn yfir fimmtíu, og setja þá til að plægja akurland sitt og skera upp korn sitt og gjöra hernaðartygi sín og ökutygi.

¹²and he will appoint them to him for captains of thousands, and captains of fifties; and he will assign some to plow his ground, and to reap his harvest, and to make his instruments of war, and the instruments of his chariots.

¹³Og dætur yðar mun hann taka og láta þær búa til smyrsl, elda og baka.

¹³He will take your daughters to be perfumers, and to be cooks, and to be bakers.

¹⁴Og bestu lendur yðar, víngarða og olífugarða mun hann taka og gefa þjónum sínum,

¹⁴He will take your fields, and your vineyards, and your olive groves, even their best, and give them to his servants.

¹⁵og af sáðlöndum yðar og víngörðum mun hann taka tíund og gefa hana geldingum sínum og þjónum sínum.

¹⁵He will take the tenth of your seed, and of your vineyards, and give to his officers, and to his servants.

¹⁶Og þræla yðar og ambáttir og hina bestu uxa yðar og asna yðar mun hann taka og hafa til sinna verka.

¹⁶He will take your male servants, and your female servants, and your best young men, and your donkeys, and put them to his work.

¹⁷Af sauðfénaði yðar mun hann taka tíund, en sjálfir munuð þér verða þrælar hans.

¹⁷He will take the tenth of your flocks: and you shall be his servants.

¹⁸Þá munuð þér hrópa undan konungi yðar, er þér þá hafið kjörið yður, en þá mun Drottinn ekki svara yður.``

¹⁸You shall cry out in that day because of your king whom you shall have chosen you; and Yahweh will not answer you in that day.”

¹⁹En fólkið vildi ekki hlýða fortölum Samúels og sagði: ,,Nei, konungur skal yfir oss vera,

¹⁹But the people refused to listen to the voice of Samuel; and they said, “No; but we will have a king over us,

²⁰svo að vér séum eins og allar aðrar þjóðir, og konungur vor skal dæma oss og vera fyrirliði vor og heyja bardaga vora.``

²⁰that we also may be like all the nations, and that our king may judge us, and go out before us, and fight our battles.”

²¹Samúel hlýddi á öll ummæli lýðsins og tjáði þau fyrir Drottni.En Drottinn sagði við Samúel: ,,Lát þú að orðum þeirra og set yfir þá konung.`` Þá sagði Samúel við Ísraelsmenn: ,,Farið burt, hver til síns heimkynnis.``

²¹Samuel heard all the words of the people, and he rehearsed them in the ears of Yahweh.

²²En Drottinn sagði við Samúel: ,,Lát þú að orðum þeirra og set yfir þá konung.`` Þá sagði Samúel við Ísraelsmenn: ,,Farið burt, hver til síns heimkynnis.``

²²Yahweh said to Samuel, “Listen to their voice, and make them a king.” Samuel said to the men of Israel, “Every man go to his city.”