¹Ó að þér vilduð umbera dálitla fávisku hjá mér! Jú, vissulega umberið þér mig.

¹I wish that you would bear with me in a little foolishness, but indeed you do bear with me.

²Ég vakti yfir yður með afbrýði Guðs, því að ég hef fastnað yður einum manni, Kristi, og vil leiða fram fyrir hann hreina mey.

²For I am jealous over you with a godly jealousy. For I married you to one husband, that I might present you as a pure virgin to Christ.

³En ég er hræddur um, að eins og höggormurinn tældi Evu með flærð sinni, svo kunni og hugsanir yðar að spillast og leiðast burt frá einlægri og hreinni tryggð við Krist.

³But I am afraid that somehow, as the serpent deceived Eve in his craftiness, so your minds might be corrupted from the simplicity that is in Christ.

⁴Því að ef einhver kemur og prédikar annan Jesú en vér höfum prédikað, eða þér fáið annan anda en þér hafið fengið, eða annað fagnaðarerindi en þér hafið tekið á móti, þá umberið þér það mætavel.

⁴For if he who comes preaches another Jesus, whom we did not preach, or if you receive a different spirit, which you did not receive, or a different “good news”, which you did not accept, you put up with that well enough.

⁵Ég álít mig þó ekki í neinu standa hinum stórmiklu postulum að baki.

⁵For I reckon that I am not at all behind the very best apostles.

⁶Þótt mig bresti mælsku, brestur mig samt ekki þekkingu og vér höfum á allan hátt birt yður hana í öllum greinum.

⁶But though I am unskilled in speech, yet I am not unskilled in knowledge. No, in every way we have been revealed to you in all things.

⁷Eða drýgði ég synd, er ég lítillækkaði sjálfan mig til þess að þér mættuð upphafnir verða og boðaði yður ókeypis fagnaðarerindi Guðs?

⁷Or did I commit a sin in humbling myself that you might be exalted, because I preached to you God’s Good News free of charge?

⁸Aðra söfnuði rúði ég og tók mála af þeim til þess að geta þjónað yður, og er ég var hjá yður og leið þröng, varð ég þó ekki neinum til byrði,

⁸I robbed other assemblies, taking wages from them that I might serve you.

⁹því að úr skorti mínum bættu bræðurnir, er komu frá Makedóníu. Og í öllu varaðist ég að verða yður til þyngsla og mun varast.

⁹When I was present with you and was in need, I wasn’t a burden on anyone, for the brothers, when they came from Macedonia, supplied the measure of my need. In everything I kept myself from being burdensome to you, and I will continue to do so.

¹⁰Svo sannarlega sem sannleiki Krists er í mér, skal þessi hrósun um mig ekki verða þögguð niður í héruðum Akkeu.

¹⁰As the truth of Christ is in me, no one will stop me from this boasting in the regions of Achaia.

¹¹Hvers vegna? Er það af því að ég elska yður ekki? Nei, Guð veit að ég gjöri það.

¹¹Why? Because I don’t love you? God knows.

¹²En það, sem ég gjöri, mun ég og gjöra til þess að svipta þá tækifærinu, sem færis leita til þess að vera jafnokar vorir í því, sem þeir stæra sig af.

¹²But what I do, that I will do, that I may cut off occasion from them that desire an occasion, that in which they boast, they may be found even as we.

¹³Því að slíkir menn eru falspostular, svikulir verkamenn, er taka á sig mynd postula Krists.

¹³For such men are false apostles, deceitful workers, masquerading as Christ’s apostles.

¹⁴Og ekki er það undur, því að Satan sjálfur tekur á sig ljósengilsmynd.

¹⁴And no wonder, for even Satan masquerades as an angel of light.

¹⁵Það er því ekki mikið, þótt þjónar hans taki á sig mynd réttlætisþjóna. Afdrif þeirra munu verða samkvæmt verkum þeirra.

¹⁵It is no great thing therefore if his servants also masquerade as servants of righteousness, whose end will be according to their works.

¹⁶Enn segi ég: Ekki álíti neinn mig fávísan. En þó svo væri, þá takið samt við mér sem fávísum, til þess að ég geti líka hrósað mér dálítið.

¹⁶I say again, let no one think me foolish. But if so, yet receive me as foolish, that I also may boast a little.

¹⁷Það sem ég tala nú, þegar ég tek upp á að hrósa mér, tala ég ekki að hætti Drottins, heldur eins og í heimsku.

¹⁷That which I speak, I don’t speak according to the Lord, but as in foolishness, in this confidence of boasting.

¹⁸Með því að margir hrósa sér af sínum mannlegu afrekum, vil ég einnig hrósa mér svo,

¹⁸Seeing that many boast after the flesh, I will also boast.

¹⁹því að fúslega umberið þér hina fávísu, svo vitrir sem þér eruð.

¹⁹For you bear with the foolish gladly, being wise.

²⁰Þér umberið það, þótt einhver hneppi yður í ánauð, þótt einhver eti yður upp, þótt einhver hremmi yður, þótt einhver lítilsvirði yður, þótt einhver slái yður í andlitið.

²⁰For you bear with a man, if he brings you into bondage, if he devours you, if he takes you captive, if he exalts himself, if he strikes you on the face.

²¹Ég segi það mér til minnkunar, að í þessu höfum vér sýnt oss veika. En þar sem aðrir láta drýgindalega, _ ég tala fávíslega _, þar gjöri ég það líka.

²¹I speak by way of disparagement, as though we had been weak. Yet however any is bold (I speak in foolishness), I am bold also.

²²Eru þeir Hebrear? Ég líka. Eru þeir Ísraelítar? Ég líka. Eru þeir Abrahams niðjar? Ég líka.

²²Are they Hebrews? So am I. Are they Israelites? So am I. Are they the seed of Abraham? So am I.

²³Eru þeir þjónar Krists? _ Nú tala ég eins og vitfirringur! _ Ég fremur. Meira hef ég unnið, oftar verið í fangelsi, fleiri högg þolað og oft dauðans hættu.

²³Are they servants of Christ? (I speak as one beside himself) I am more so; in labors more abundantly, in prisons more abundantly, in stripes above measure, in deaths often.

²⁴Af Gyðingum hef ég fimm sinnum fengið höggin þrjátíu og níu,

²⁴Five times from the Jews I received forty stripes minus one.

²⁵þrisvar verið húðstrýktur, einu sinni verið grýttur, þrisvar beðið skipbrot, verið sólarhring í sjó.

²⁵Three times I was beaten with rods. Once I was stoned. Three times I suffered shipwreck. I have been a night and a day in the deep.

²⁶Ég hef verið á sífelldum ferðalögum, komist í hann krappan í ám, lent í háska af völdum ræningja, í háska af völdum samlanda og af völdum heiðingja, í háska í borgum og í óbyggðum, á sjó og meðal falsbræðra.

²⁶I have been in travels often, perils of rivers, perils of robbers, perils from my countrymen, perils from the Gentiles, perils in the city, perils in the wilderness, perils in the sea, perils among false brothers;

²⁷Ég hef stritað og erfiðað, átt margar svefnlausar nætur, verið hungraður og þyrstur og iðulega fastað, og ég hef verið kaldur og klæðlaus.

²⁷in labor and travail, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, and in cold and nakedness.

²⁸Og ofan á allt annað bætist það, sem mæðir á mér hvern dag, áhyggjan fyrir öllum söfnuðunum.

²⁸Besides those things that are outside, there is that which presses on me daily, anxiety for all the assemblies.

²⁹Hver er sjúkur, án þess að ég sé sjúkur? Hver hrasar, án þess að ég líði?

²⁹Who is weak, and I am not weak? Who is caused to stumble, and I don’t burn with indignation?

³⁰Ef ég á að hrósa mér, vil ég hrósa mér af veikleika mínum.

³⁰If I must boast, I will boast of the things that concern my weakness.

³¹Guð og faðir Drottins Jesú, hann sem blessaður er að eilífu, veit að ég lýg ekki.

³¹The God and Father of the Lord Jesus Christ, he who is blessed forevermore, knows that I don’t lie.

³²Í Damaskus setti landshöfðingi Areta konungs vörð um borgina til þess að handtaka mig.En gegnum glugga var ég látinn síga út fyrir múrinn í körfu og slapp þannig úr höndum hans.

³²In Damascus the governor under King Aretas guarded the city of the Damascenes desiring to arrest me.

³³En gegnum glugga var ég látinn síga út fyrir múrinn í körfu og slapp þannig úr höndum hans.

³³Through a window I was let down in a basket by the wall, and escaped his hands.