¹Erum vér nú aftur teknir að mæla með sjálfum oss? Eða mundum vér þurfa, eins og sumir, meðmælabréf til yðar eða frá yður?

¹Are we beginning again to commend ourselves? Or do we need, as do some, letters of commendation to you or from you?

²Þér eruð vort bréf, ritað á hjörtu vor, þekkt og lesið af öllum mönnum.

²You are our letter, written in our hearts, known and read by all men;

³Þér sýnið ljóslega, að þér eruð bréf Krists, sem vér höfum unnið að, ekki skrifað með bleki, heldur með anda lifanda Guðs, ekki á steinspjöld, heldur á hjartaspjöld úr holdi.

³being revealed that you are a letter of Christ, served by us, written not with ink, but with the Spirit of the living God; not in tablets of stone, but in tablets that are hearts of flesh.

⁴En þetta traust höfum vér til Guðs fyrir Krist.

⁴Such confidence we have through Christ toward God;

⁵Ekki svo, að vér séum sjálfir hæfir og eitthvað komi frá oss sjálfum, heldur er hæfileiki vor frá Guði,

⁵not that we are sufficient of ourselves, to account anything as from ourselves; but our sufficiency is from God;

⁶sem hefur gjört oss hæfa til að vera þjóna nýs sáttmála, ekki bókstafs, heldur anda. Því að bókstafurinn deyðir, en andinn lífgar.

⁶who also made us sufficient as servants of a new covenant; not of the letter, but of the Spirit. For the letter kills, but the Spirit gives life.

⁷En ef þjónusta dauðans, sem letruð var og höggvin á steina, kom fram í dýrð, svo að Ísraelsmenn gátu ekki horft framan í Móse vegna ljómans af ásýnd hans, sem þó varð að engu,

⁷But if the service of death, written engraved on stones, came with glory, so that the children of Israel could not look steadfastly on the face of Moses for the glory of his face; which was passing away:

⁸hversu miklu fremur mun þá þjónusta andans koma fram í dýrð?

⁸won’t service of the Spirit be with much more glory?

⁹Ef þjónustan, sem sakfellir, var dýrleg, þá er þjónustan, sem réttlætir, enn þá miklu auðugri að dýrð.

⁹For if the service of condemnation has glory, the service of righteousness exceeds much more in glory.

¹⁰Í þessu efni verður jafnvel það, sem áður var dýrlegt, ekki dýrlegt í samanburði við hina yfirgnæfandi dýrð.

¹⁰For most certainly that which has been made glorious has not been made glorious in this respect, by reason of the glory that surpasses.

¹¹Því að ef það, sem að engu verður, kom fram með dýrð, þá hlýtur miklu fremur hið varanlega að koma fram í dýrð.

¹¹For if that which passes away was with glory, much more that which remains is in glory.

¹²Þar eð vér nú höfum slíka von, þá komum vér fram með mikilli djörfung

¹²Having therefore such a hope, we use great boldness of speech,

¹³og gjörum ekki eins og Móse, sem setti skýlu fyrir andlit sér, til þess að Ísraelsmenn skyldu ekki horfa á endalok ljóma þess, sem var að hverfa.

¹³and not as Moses, who put a veil on his face, that the children of Israel wouldn’t look steadfastly on the end of that which was passing away.

¹⁴En hugur þeirra varð forhertur. Því allt til þessa dags hvílir sama skýlan yfir upplestri hins gamla sáttmála og henni hefur ekki verið svipt burt, því að aðeins í Kristi hverfur hún.

¹⁴But their minds were hardened, for until this very day at the reading of the old covenant the same veil remains, because in Christ it passes away.

¹⁵Já, allt til þessa dags hvílir skýla yfir hjörtum þeirra, hvenær sem Móse er lesinn.

¹⁵But to this day, when Moses is read, a veil lies on their heart.

¹⁶En ,,þegar einhver snýr sér til Drottins, verður skýlan burtu tekin.``

¹⁶But whenever one turns to the Lord, the veil is taken away.

¹⁷Drottinn er andinn, og þar sem andi Drottins er, þar er frelsi.En allir vér, sem með óhjúpuðu andliti endurspeglum dýrð Drottins, ummyndumst til hinnar sömu myndar, frá dýrð til dýrðar. Þetta gjörir andi Drottins.

¹⁷Now the Lord is the Spirit and where the Spirit of the Lord is, there is liberty.

¹⁸En allir vér, sem með óhjúpuðu andliti endurspeglum dýrð Drottins, ummyndumst til hinnar sömu myndar, frá dýrð til dýrðar. Þetta gjörir andi Drottins.

¹⁸But we all, with unveiled face beholding as in a mirror the glory of the Lord, are transformed into the same image from glory to glory, even as from the Lord, the Spirit.