¹Vér vitum, að þótt vor jarðneska tjaldbúð verði rifin niður, þá höfum vér hús frá Guði, eilíft hús á himnum, sem eigi er með höndum gjört.

¹For we know that if the earthly house of our tent is dissolved, we have a building from God, a house not made with hands, eternal, in the heavens.

²Á meðan andvörpum vér og þráum að íklæðast húsi voru frá himnum.

²For most certainly in this we groan, longing to be clothed with our habitation which is from heaven;

³Þegar vér íklæðumst því, munum vér ekki standa uppi naktir.

³if so be that being clothed we will not be found naked.

⁴En á meðan vér erum í tjaldbúðinni, stynjum vér mæddir, af því að vér viljum ekki afklæðast, heldur íklæðast, til þess að hið dauðlega uppsvelgist af lífinu.

⁴For indeed we who are in this tent do groan, being burdened; not that we desire to be unclothed, but that we desire to be clothed, that what is mortal may be swallowed up by life.

⁵En sá, sem hefur gjört oss færa einmitt til þessa, er Guð, sem hefur gefið oss anda sinn sem pant.

⁵Now he who made us for this very thing is God, who also gave to us the down payment of the Spirit.

⁶Vér erum því ávallt hughraustir, þótt vér vitum, að meðan vér eigum heima í líkamanum erum vér að heiman frá Drottni,

⁶Therefore we are always confident and know that while we are at home in the body, we are absent from the Lord;

⁷því að vér lifum í trú, en sjáum ekki.

⁷for we walk by faith, not by sight.

⁸Já, vér erum hughraustir og langar öllu fremur til að hverfa burt úr líkamanum og vera heima hjá Drottni.

⁸We are courageous, I say, and are willing rather to be absent from the body, and to be at home with the Lord.

⁹Þess vegna kostum vér kapps um, hvort sem vér erum heima eða að heiman, að vera honum þóknanlegir.

⁹Therefore also we make it our aim, whether at home or absent, to be well pleasing to him.

¹⁰Því að öllum oss ber að birtast fyrir dómstóli Krists, til þess að sérhver fái það endurgoldið, sem hann hefur aðhafst í líkamanum, hvort sem það er gott eða illt.

¹⁰For we must all be revealed before the judgment seat of Christ; that each one may receive the things in the body, according to what he has done, whether good or bad.

¹¹Með því að vér nú vitum, hvað það er að óttast Drottin, leitumst vér við að sannfæra menn. En Guði erum vér kunnir orðnir, já, ég vona, að vér séum einnig kunnir orðnir yður í hjörtum yðar.

¹¹Knowing therefore the fear of the Lord, we persuade men, but we are revealed to God; and I hope that we are revealed also in your consciences.

¹²Ekki erum vér enn að mæla með sjálfum oss við yður, heldur gefum vér yður tilefni til að miklast af oss, til þess að þér hafið eitthvað gagnvart þeim, er miklast af hinu ytra, en ekki af hjartaþelinu.

¹²For we are not commending ourselves to you again, but speak as giving you occasion of boasting on our behalf, that you may have something to answer those who boast in appearance, and not in heart.

¹³Því að hvort sem vér höfum orðið frávita, þá var það vegna Guðs, eða vér erum með sjálfum oss, þá er það vegna yðar.

¹³For if we are beside ourselves, it is for God. Or if we are of sober mind, it is for you.

¹⁴Kærleiki Krists knýr oss,

¹⁴For the love of Christ constrains us; because we judge thus, that one died for all, therefore all died.

¹⁵því að vér höfum ályktað svo: Ef einn er dáinn fyrir alla, þá eru þeir allir dánir. Og hann er dáinn fyrir alla, til þess að þeir, sem lifa, lifi ekki framar sjálfum sér, heldur honum, sem fyrir þá er dáinn og upprisinn.

¹⁵He died for all, that those who live should no longer live to themselves, but to him who for their sakes died and rose again.

¹⁶Þannig metum vér héðan í frá engan að mannlegum hætti. Þótt vér og höfum þekkt Krist að mannlegum hætti, þekkjum vér hann nú ekki framar þannig.

¹⁶Therefore we know no one after the flesh from now on. Even though we have known Christ after the flesh, yet now we know him so no more.

¹⁷Ef einhver er í Kristi, er hann skapaður á ný, hið gamla varð að engu, sjá, nýtt er orðið til.

¹⁷Therefore if anyone is in Christ, he is a new creation. The old things have passed away. Behold, all things have become new.

¹⁸Allt er frá Guði, sem sætti oss við sig fyrir Krist og gaf oss þjónustu sáttargjörðarinnar.

¹⁸But all things are of God, who reconciled us to himself through Jesus Christ, and gave to us the ministry of reconciliation;

¹⁹Því að það var Guð, sem í Kristi sætti heiminn við sig, er hann tilreiknaði þeim ekki afbrot þeirra og fól oss að boða orð sáttargjörðarinnar.

¹⁹namely, that God was in Christ reconciling the world to himself, not reckoning to them their trespasses, and having committed to us the word of reconciliation.

²⁰Vér erum því erindrekar Krists, eins og það væri Guð, sem áminnti, þegar vér áminnum. Vér biðjum í Krists stað: Látið sættast við Guð.Þann sem þekkti ekki synd, gjörði hann að synd vor vegna, til þess að vér skyldum verða réttlæti Guðs í honum.

²⁰We are therefore ambassadors on behalf of Christ, as though God were entreating by us: we beg you on behalf of Christ, be reconciled to God.

²¹Þann sem þekkti ekki synd, gjörði hann að synd vor vegna, til þess að vér skyldum verða réttlæti Guðs í honum.

²¹For him who knew no sin he made to be sin on our behalf; so that in him we might become the righteousness of God.