¹Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

¹ Llefarodd Dafydd eiriau'r gerdd hon wrth yr ARGLWYDD y diwrnod y gwaredodd yr ARGLWYDD ef o law ei holl elynion ac o law Saul,

²"L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;

² a dywedodd: "Yr ARGLWYDD yw fy nghraig, fy nghadernid a'm gwaredydd;

³l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

³ fy Nuw yw fy nghraig lle llochesaf, fy nharian, fy amddiffynfa gadarn a'm caer, fy noddfa, a'm hachubwr sy'n fy achub rhag trais.

⁴Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.

⁴ "Gwaeddaf ar yr ARGLWYDD sy'n haeddu mawl, ac fe'm gwaredir rhag fy ngelynion.

⁵Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.

⁵ Pan oedd tonnau angau yn f'amgylchynu a llifeiriant distryw yn fy nal,

⁶I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto.

⁶ pan oedd clymau Sheol yn f'amgylchu a maglau angau o'm blaen,

⁷Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.

⁷ gwaeddais ar yr ARGLWYDD yn fy nghyfyngder, ac ar fy Nuw iddo fy nghynorthwyo; clywodd fy llef o'i deml, a daeth fy ngwaedd i'w glustiau.

⁸Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.

⁸ "Crynodd y ddaear a gwegian, ysgydwodd sylfeini'r nefoedd, a siglo oherwydd ei ddicter ef.

⁹Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.

⁹ Cododd mwg o'i ffroenau, yr oedd t�n yn ysu o'i enau, a marwor yn cynnau o'i gwmpas.

¹⁰Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.

¹⁰ Fe agorodd y ffurfafen a disgyn, ac yr oedd tywyllwch dan ei draed.

¹¹Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.

¹¹ Marchogodd ar gerwb a hedfan, gwibiodd ar adenydd y gwynt.

¹²Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.

¹² Gosododd o'i amgylch dywyllwch yn babell, a chymylau duon yn orchudd.

¹³Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.

¹³ o'r disgleirdeb o'i flaen tasgodd cerrig t�n.

¹⁴L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.

¹⁴ Taranodd yr ARGLWYDD o'r nefoedd, a llefarodd llais y Goruchaf.

¹⁵Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.

¹⁵ Bwriodd allan ei saethau yma ac acw, saethodd fellt a gwneud iddynt atsain.

¹⁶Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.

¹⁶ Daeth gwaelodion y m�r i'r golwg, a dinoethwyd sylfeini'r byd, oherwydd dy gerydd di, O ARGLWYDD, a chwythiad anadl dy ffroenau.

¹⁷Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

¹⁷ "Ymestynnodd o'r uchelder a'm cymryd, tynnodd fi allan o'r dyfroedd cryfion.

¹⁸Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.

¹⁸ Gwaredodd fi rhag fy ngelyn nerthol, rhag y rhai sy'n fy nghas�u pan oeddent yn gryfach na mi.

¹⁹Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.

¹⁹ Daethant i'm herbyn yn nydd fy argyfwng, ond bu'r ARGLWYDD yn gynhaliaeth i mi.

²⁰Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.

²⁰ Dygodd fi allan i le agored, a'm gwaredu am ei fod yn fy hoffi.

²¹L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,

²¹ "Gwnaeth yr ARGLWYDD � mi yn �l fy nghyfiawnder, a thalodd i mi yn �l glendid fy nwylo.

²²poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.

²² Oherwydd cedwais ffyrdd yr ARGLWYDD, heb droi oddi wrth fy Nuw at ddrygioni;

²³Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

²³ yr oedd ei holl gyfreithiau o'm blaen, ac ni fwriais ei ddeddfau o'r neilltu.

²⁴E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.

²⁴ Yr oeddwn yn ddi-fai yn ei olwg, a chedwais fy hun rhag troseddu.

²⁵Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.

²⁵ Talodd yr ARGLWYDD imi yn �l fy nghyfiawnder, ac yn �l glendid fy nwylo yn ei olwg.

²⁶Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;

²⁶ Yr wyt yn ffyddlon i'r ffyddlon, yn ddifeius i'r sawl sydd ddifeius,

²⁷ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;

²⁷ ac yn bur i'r rhai pur; ond i'r cyfeiliornus yr wyt yn wyrgam.

²⁸tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.

²⁸ Oherwydd yr wyt yn gwaredu'r rhai gostyngedig, ac yn darostwng y beilchion.

²⁹Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.

²⁹ Ti sy'n goleuo fy llusern, ARGLWYDD; fy Nuw sy'n troi fy nhywyllwch yn ddisglair.

³⁰Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.

³⁰ Oherwydd trwot ti y gallaf oresgyn llu; trwy fy Nuw gallaf neidio dros fur.

³¹La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

³¹ Y Duw hwn, y mae'n berffaith ei ffordd, ac y mae gair yr ARGLWYDD wedi ei brofi'n bur; y mae ef yn darian i bawb sy'n llochesu ynddo.

³²Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?

³² "Pwy sydd Dduw ond yr ARGLWYDD? A phwy sydd graig ond ein Duw ni?

³³Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.

³³ Duw yw fy nghaer gadarn, sy'n gwneud fy ffordd yn ddifeius.

³⁴Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

³⁴ Gwna fy nhraed fel rhai ewig, a'm gosod yn gadarn ar y mynyddoedd.

³⁵Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.

³⁵ Y mae'n dysgu i'm dwylo ryfela, i'm breichiau dynnu bwa pres.

³⁶Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.

³⁶ Rhoist imi dy darian i'm gwaredu, a'm gwneud yn fawr trwy dy ofal.

³⁷Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.

³⁷ Rhoist imi le llydan i'm camau, ac ni lithrodd fy nhraed.

³⁸Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.

³⁸ Yr wyf yn ymlid fy ngelynion ac yn eu distrywio; ni ddychwelaf nes eu difetha.

³⁹Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.

³⁹ Yr wyf yn eu difa a'u trywanu fel na allant godi, ac y maent yn syrthio dan fy nhraed.

⁴⁰Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;

⁴⁰ Yr wyt wedi fy ngwregysu � nerth i'r frwydr, a darostwng fy ngelynion danaf.

⁴¹hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.

⁴¹ Gosodaist fy nhroed ar eu gwddf, a gwneud imi ddifetha'r rhai sy'n fy nghas�u.

⁴²Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;

⁴² Y maent yn gweiddi, ond nid oes gwaredydd, yn galw ar yr ARGLWYDD, ond nid yw'n eu hateb.

⁴³io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.

⁴³ Fe'u maluriaf cyn faned � llwch y ddaear, a'u malu a'u sathru fel llaid ar y strydoedd.

⁴⁴Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.

⁴⁴ Yr wyt yn fy ngwaredu rhag ymrafael pobl, a'm cadw yn ben ar y cenhedloedd; pobl nad oeddwn yn eu hadnabod sy'n weision i mi.

⁴⁵I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.

⁴⁵ Estroniaid sy'n ymgreinio o'm blaen, pan glywant amdanaf, maent yn ufuddhau i mi.

⁴⁶I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.

⁴⁶ Y mae estroniaid yn gwangalonni, ac yn dyfod dan grynu o'u lloches.

⁴⁷Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!

⁴⁷ "Byw yw'r ARGLWYDD, bendigedig yw fy nghraig, dyrchafedig fyddo'r Duw sy'n fy ngwaredu,

⁴⁸l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,

⁴⁸ y Duw sy'n rhoi imi ddialedd, ac yn darostwng pobloedd danaf,

⁴⁹che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.

⁴⁹ sy'n fy ngwaredu rhag fy ngelynion, yn fy nyrchafu uwchlaw fy ngwrthwynebwyr, ac yn fy arbed rhag y gorthrymwyr.

⁵⁰Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.

⁵⁰ Oherwydd hyn, clodforaf di, O ARGLWYDD, ymysg y cenhedloedd, a chanaf fawl i'th enw.

⁵¹Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo".

⁵¹ Y mae'n gwaredu ei frenin yn helaeth ac yn cadw'n ffyddlon i'w eneiniog, i Ddafydd ac i'w had am byth."