Italian: Riveduta Bible (1927)

Welsh

Jeremiah

48

1Riguardo a Moab. Così parla l’Eterno degli eserciti, l’Iddio d’Israele: Guai a Nebo! poiché è devastata; Kiriathaim è coperta d’onta, è presa; Misgab è coperta d’onta e sbigottita.
1 Am Moab, fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd, Duw Israel: "Gwae Nebo, canys fe'i hanrheithiwyd! Cywilyddiwyd a daliwyd Ciriathaim; cywilyddiwyd Misgab, a'i difetha.
2Il vanto di Moab non è più; in Heshbon macchinan del male contro di lui: "Venite, distruggiamolo, e non sia più nazione". Tu pure, o Madmen, sarai ridotta al silenzio; la spada t’inseguirà.
2 Ni bydd gogoniant Moab mwyach; yn Hesbon cynlluniwyd drwg yn eu herbyn: 'Dewch, dinistriwn hi fel na bydd yn genedl!' Distewir dithau, Madmen, erlidia'r cleddyf di.
3Delle grida vengon da Horonaim: Devastazione e gran rovina!
3 Clyw waedd o Horonaim, 'Anrhaith a dinistr mawr!'
4Moab è infranto, i suoi piccini fanno udire i lor gridi.
4 Dinistriwyd Moab; clywir ei gwaedd hyd yn Soar.
5Poiché su per la salita di Luhith si piange, si sale piangendo perché giù per la discesa di Horonaim s’ode il grido, angoscioso della rotta.
5 Canys dringant riw Luhith dan wylo'n chwerw; ac ar lechwedd Horonaim clywir cri ddolefus dinistr.
6Fuggite, salvate le vostre persone, siano esse come una tamerice nel deserto!
6 Ffowch, dihangwch am eich einioes, fel y gwna'r asyn gwyllt yn yr anialwch.
7Poiché, siccome ti sei confidato nelle tue opere e nei tuoi tesori anche tu sarai preso; e Kemosh andrà in cattività, coi suoi sacerdoti e coi suoi capi.
7 "Am i ti ymddiried yn dy weithredoedd a'th drysorau dy hun, cei dithau hefyd dy ddal; � Cemos i ffwrdd i gaethglud, ynghyd �'i offeiriaid a'i benaethiaid.
8Il devastatore verrà contro tutte le città, e nessuna città scamperà; la valle perirà e la pianura sarà distrutta, come l’Eterno ha detto.
8 Daw'r anrheithiwr i bob dinas, ni ddihanga un ohonynt; derfydd am y dyffryn, difwynir y gwastadedd, fel y dywed yr ARGLWYDD.
9Date delle ali a Moab, poiché bisogna che voli via; le sue città diventeranno una desolazione, senza che più v’abiti alcuno.
9 Rhowch garreg fedd ar Moab, canys difodwyd hi'n llwyr; gwnaed ei dinasoedd yn anghyfannedd, heb breswylydd ynddynt.
10Maledetto colui che fa l’opera dell’Eterno fiaccamente, maledetto colui che trattiene la spada dallo spargere il sangue!
10 Melltith ar y sawl sy'n gwneud gwaith yr ARGLWYDD yn ddi-sut, melltith ar bwy bynnag sy'n atal ei gleddyf rhag gwaed.
11Moab era tranquillo fin dalla sua giovinezza, riposava sulle sue fecce, non è stato travasato da vaso a vaso, non è andato in cattività; per questo ha conservato il suo sapore, e il suo profumo non s’è alterato.
11 "Bu'n esmwyth ar Moab erioed; gorffwysodd fel gwin ar ei waddod; nis tywalltwyd o lestr i lestr; nid aeth hi i gaethiwed. Felly y cadwodd ei blas, ac ni newidiodd ei sawr.
12Perciò ecco, i giorni vengono, dice l’Eterno, ch’io gli manderò de’ travasatori, che lo travaseranno; vuoteranno i suoi vasi, frantumeranno le sue anfore.
12 "Am hynny, wele'r dyddiau yn dod," medd yr ARGLWYDD, "yr anfonaf rai i'w hysgwyd; ac ysgydwant hi, a gwac�u ei llestri a dryllio'r costrelau.
13E Moab avrà vergogna di Kemosh, come la casa d’Israele ha avuto vergogna di Bethel, in cui avea riposto la sua fiducia.
13 A chywilyddir Moab o achos Cemos, fel y cywilyddiwyd Israel o achos Bethel, eu hyder hwy.
14Come potete dire: "Noi siam uomini prodi, uomini valorosi per la battaglia?"
14 "Pa fodd y dywedwch, 'Cedyrn u375?m ni, a gwu375?r nerthol i ryfel'?
15Moab è devastato; le sue città salgono in fumo, il fiore de’ suoi giovani scende al macello, dice il Re, che ha nome l’Eterno degli eserciti.
15 Daeth anrheithiwr Moab a'i dinasoedd i fyny, a disgynnodd y gorau o'i hieuenctid i'r lladdfa," medd y Brenin � ARGLWYDD y Lluoedd yw ei enw.
16La calamità di Moab sta per giungere, la sua sciagura viene a gran passi.
16 "Daeth dinistr Moab yn agos, ac y mae ei thrychineb yn prysuro'n gyflym.
17Compiangetelo voi tutti che lo circondate, e voi tutti che conoscete il suo nome, dite: "Come s’è spezzato quel forte scettro, quel magnifico bastone?"
17 Galarwch drosti, bawb sydd o'i hamgylch, bawb sy'n adnabod ei henw. Gofynnwch, 'Pa fodd y torrwyd y ffon gref a'r wialen hardd?'
18O figliuola che abiti in Dibon, scendi dalla tua gloria, siedi sul suolo riarso, poiché il devastatore di Moab sale contro di te, distrugge le tue fortezze.
18 Disgyn o'th ogoniant, ac eistedd ar dir sychedig, ti, breswylferch Dibon; canys daeth anrheithiwr Moab yn dy erbyn, a dinistrio d'amddiffynfeydd.
19O tu che abiti in Aroer, fermati per la strada, e guarda; interroga il fuggiasco e colei che scampa, e di’: "Che è successo?"
19 Saf ar ymyl y ffordd, a gw�l, ti, breswylferch Aroer; gofyn i'r sawl sy'n ffoi ac yn dianc, a dywed, 'Beth a ddigwyddodd?'
20Moab è coperto d’onta, perché è infranto; mandate urli! gridate! annunziate sull’Arnon che Moab è devastato!
20 Cywilyddiwyd Moab, a'i dinistrio; udwch, a llefwch. Mynegwch yn Arnon fod Moab yn anrhaith.
21Un castigo è venuto sul paese della pianura, sopra Holon, sopra Jahats, su Mefaath,
21 "Daeth barn ar y gwastadedd, ar Holon a Jahas a Meffaath,
22su Dibon, su Nebo, su Beth-Diblathaim,
22 ar Dibon a Nebo a Beth-diblathaim;
23su Kiriathaim, su Beth-Gamul, su Beth-Meon,
23 ar Ciriathaim a Beth-gamul a Beth-meon;
24su Kerioth, su Botsra, su tutte le città del paese di Moab, lontane e vicine.
24 ar Cerioth a Bosra, a holl ddinasoedd gwlad Moab, ymhell ac yn agos.
25Il corno di Moab è tagliato, il suo braccio è spezzato, dice l’Eterno.
25 Tynnwyd ymaith gorn Moab, a thorrwyd ei braich," medd yr ARGLWYDD.
26Inebriatelo, poich’egli s’è innalzato contro l’Eterno, e si rotoli Moab nel suo vomito, e diventi anch’egli un oggetto di scherno!
26 "Gwnewch hi'n feddw, canys ymfawrygodd yn erbyn yr ARGLWYDD; ymdrybaedded Moab yn ei chwydfa, a bydded felly'n gyff gwawd.
27Israele non è egli stato per te un oggetto di scherno? Era egli forse stato trovato fra i ladri, che ogni volta che parli di lui tu scuoti il capo?
27 Oni bu Israel yn gyff gwawd i ti, er nad oedd ymysg lladron, fel yr ysgydwit dy ben wrth s�n amdani?
28Abbandonate le città e andate a stare nelle rocce, o abitanti di Moab! Siate come le colombe che fanno il lor nido sull’orlo de’ precipizi.
28 "Cefnwch ar y dinasoedd, a thrigwch yn y creigiau, chwi breswylwyr Moab; byddwch fel colomen yn nythu yn ystlysau'r graig uwch yr hafn.
29Noi abbiamo udito l’orgoglio di Moab, l’orgogliosissimo popolo, la sua arroganza, la sua superbia, la sua fierezza, l’alterigia del suo cuore.
29 Clywsom am falchder Moab, ac un falch iawn yw hi � balch, hy, ffroenuchel ac uchelgeisiol.
30Io conosco la sua tracotanza, dice l’Eterno, ch’è mal fondata; le sue vanterie non hanno approdato a nulla di stabile.
30 Mi wn," medd yr ARGLWYDD, "ei bod yn haerllug; y mae ei hymffrost yn gelwydd, a'i gweithredoedd yn ffals.
31Perciò, io alzo un lamento su Moab, io do in gridi per tutto Moab; perciò si geme per quei di Kir-Heres.
31 Am hynny fe udaf dros Moab; llefaf dros Moab i gyd, griddfanaf dros bobl Cir-heres.
32O vigna di Sibma, io piango per te più ancora che per Jazer; i tuoi rami andavan oltre il mare, arrivavano fino al mare di Jazer; il devastatore è piombato sui tuoi frutti d’estate e sulla tua vendemmia.
32 Wylaf drosot yn fwy nag yr wylir dros Jaser, ti, winwydden Sibma; estynnodd dy gangau hyd y m�r, yn cyrraedd hyd Jaser; ond rhuthrodd yr anrheithiwr ar dy ffrwythau ac ar dy gynhaeaf gwin.
33La gioia e l’allegrezza sono scomparse dalla fertile campagna e dal paese di Moab; io ho fatto venir meno il vino negli strettoi; non si pigia più l’uva con gridi di gioia; il grido che s’ode non è più il grido di gioia.
33 Bydd diwedd ar lawenydd a gorfoledd yn y doldir ac yng ngwlad Moab; gwnaf i'r gwin ddarfod o'r cafnau, ac ni fydd neb yn sathru � bloddest � bloddest nad yw'n floddest.
34Gli alti lamenti di Heshbon giungon fino a Elealeh; si fanno udire fin verso Jahats; da Tsoar fino a Horonaim, fino a Eglath-Sceliscia; perfino le acque di Nimrim son prosciugate.
34 "Daw cri o Hesbon ac Eleale; codant eu llef hyd Jahas, o Soar hyd Horonaim ac Eglath-Shalisheia, oherwydd aeth dyfroedd Nimrim yn ddiffaith.
35E io farò venir meno in Moab, dice l’Eterno, chi salga sull’alto luogo, e chi offra profumi ai suoi dèi.
35 Gwnaf ddiwedd yn Moab," medd yr ARGLWYDD, "ar y sawl sy'n offrymu mewn uchelfa, ac yn arogldarthu i'w dduwiau.
36Perciò il mio cuore geme per Moab come gemono i flauti, il mio cuore geme come gemono i flauti per quei di Kir-Heres, perché tutto quello che aveano ammassato è perduto.
36 Am hynny bydd fy nghalon yn dolefain fel sain ffliwt dros Moab, ac yn dolefain fel sain ffliwt dros wu375?r Cir-heres, oblegid darfu'r golud a gasglasant.
37Poiché tutte le teste sono rasate, tutte le barbe sono tagliate, su tutte le mani ci son delle incisioni, e sui fianchi, dei sacchi.
37 Bydd pob pen yn foel a phob barf wedi ei heillio, archollir pob llaw, a bydd sachliain am y llwynau.
38Su tutti i tetti di Moab e nelle sue piazze, da per tutto, è lamento; poiché io ho frantumato Moab, come un vaso di cui non si fa stima di sorta, dice l’Eterno.
38 Ar ben pob tu375? yn Moab, ac ym mhob heol, bydd galar, oherwydd drylliaf Moab fel llestr nad oes neb yn ei hoffi," medd yr ARGLWYDD.
39Com’è stato infranto! Urlate! Come Moab ha vòlto vergognosamente le spalle! Come Moab è diventato lo scherno e lo spavento di tutti quelli che gli stanno dintorno!
39 "Pa fodd y malwyd hi? Udwch! Pa fodd y troes Moab ei gwegil o gywilydd? Felly y bydd Moab yn gyff gwawd ac yn achos arswyd i bawb o'i hamgylch."
40Poiché così parla l’Eterno: Ecco, il nemico fende l’aria come l’aquila, spiega le sue ali verso Moab.
40 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: "Wele, bydd un fel eryr yn ehedeg, ac yn lledu ei adenydd dros Moab;
41Kerioth è presa, le fortezze sono occupate, e il cuore dei prodi di Moab, in quel giorno, è come il cuore d’una donna in doglie di parto.
41 gorchfygir y dinasoedd, ac enillir yr amddiffynfeydd, a bydd calon dewrion Moab, y diwrnod hwnnw, fel calon gwraig wrth esgor.
42Moab sarà distrutto, non sarà più popolo, perché s’è innalzato contro l’Eterno.
42 Difethir Moab o fod yn bobl, canys ymfawrygodd yn erbyn yr ARGLWYDD.
43Spavento, fossa, laccio ti soprastanno, o abitante di Moab! dice l’Eterno.
43 Dychryn, ffos a magl sydd yn dy erbyn, ti breswylydd Moab," medd yr ARGLWYDD.
44Chi fugge dinanzi allo spavento, cade nella fossa; chi risale dalla fossa, riman preso ai laccio; perché io fo venire su lui, su Moab, l’anno in cui dovrà render conto, dice l’Eterno.
44 "Y sawl a ffy rhag y dychryn, fe syrth i'r ffos; a'r sawl a gyfyd o'r ffos, fe'i delir yn y fagl. Dygaf yr holl bethau hyn arni, ar Moab, ym mlwyddyn ei chosb," medd yr ARGLWYDD.
45All’ombra di Heshbon i fuggiaschi si fermano, spossati; ma un fuoco esce da Heshbon, una fiamma di mezzo a Sihon, che divora i fianchi di Moab, il sommo del capo dei figli del tumulto.
45 "Gerllaw Hesbon y safant, yn ffoaduriaid heb nerth; canys aeth t�n allan o Hesbon, a fflam o blas Sihon, ac yswyd talcen Moab a chorun plant y cythrwfl.
46Guai a te, o Moab! Il popolo di Kemosh è perduto! poiché i tuoi figliuoli son portati via in cattività, e in cattività son menate le tue figliuole.
46 Gwae di, Moab! Darfu am bobl Cemos; cymerwyd dy feibion ymaith i gaethglud, a'th ferched i gaethiwed.
47Ma io farò tornar Moab dalla cattività negli ultimi giorni, dice l’Eterno. Fin qui il giudizio su Moab.
47 Eto byddaf yn adfer llwyddiant Moab yn y dyddiau diwethaf," medd yr ARGLWYDD. Dyna ddiwedd barnedigaeth Moab.