1Salmo di Asaf. Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.
1 1 Salm. I Asaff.0 Yn sicr, da yw Duw i'r uniawn, a'r Arglwydd i'r rhai pur o galon.
2Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.
2 Yr oedd fy nhraed bron � baglu, a bu ond y dim i'm gwadnau lithro,
3Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.
3 am fy mod yn cenfigennu wrth y trahaus ac yn eiddigeddus o lwyddiant y drygionus.
4Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.
4 Oherwydd nid oes ganddynt hwy ofidiau; y mae eu cyrff yn iach a graenus.
5Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.
5 Nid ydynt hwy mewn helynt fel pobl eraill, ac nid ydynt hwy'n cael eu poenydio fel eraill.
6Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.
6 Am hynny, y mae balchder yn gadwyn am eu gyddfau, a thrais yn wisg amdanynt.
7Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.
7 Y mae eu llygaid yn disgleirio o fraster, a'u calonnau'n gorlifo o ffolineb.
8Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.
8 Y maent yn gwawdio ac yn siarad yn ddichellgar, yn s�n yn ffroenuchel am ormes.
9Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.
9 Gosodant eu genau yn erbyn y nefoedd, ac y mae eu tafod yn tramwyo'r ddaear.
10Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,
10 Am hynny, y mae'r bobl yn troi atynt, ac ni ch�nt unrhyw fai ynddynt.
11e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?
11 Dywedant, "Sut y mae Duw'n gwybod? A oes gwybodaeth gan y Goruchaf?"
12Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.
12 Edrych, dyma hwy y rhai drygionus � bob amser mewn esmwythyd ac yn casglu cyfoeth.
13Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!
13 Yn gwbl ofer y cedwais fy nghalon yn l�n, a golchi fy nwylo am fy mod yn ddieuog;
14Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.
14 ar hyd y dydd yr wyf wedi fy mhoenydio, ac fe'm cosbir bob bore.
15Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.
15 Pe buaswn wedi dweud, "Fel hyn y siaradaf", buaswn wedi bradychu cenhedlaeth dy blant.
16Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,
16 Ond pan geisiais ddeall hyn, yr oedd yn rhy anodd i mi,
17finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.
17 nes imi fynd i gysegr Duw; yno y gwelais eu diwedd.
18Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.
18 Yn sicr, yr wyt yn eu gosod ar fannau llithrig, ac yn gwneud iddynt syrthio i ddistryw.
19Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!
19 Fe �nt i ddinistr ar amrantiad, fe'u cipir yn llwyr gan ddychrynfeydd.
20Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.
20 Fel breuddwyd ar �l ymysgwyd, y maent wedi mynd; wrth ddeffro fe'u diystyrir fel hunllef.
21Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,
21 Pan oedd fy nghalon yn chwerw a'm coluddion wedi eu trywanu,
22ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.
22 yr oeddwn yn ddwl a diddeall, ac yn ymddwyn fel anifail tuag atat.
23Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;
23 Er hynny, yr wyf gyda thi bob amser; yr wyt yn cydio yn fy neheulaw.
24tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.
24 Yr wyt yn fy arwain �'th gyngor, ac yna'n fy nerbyn mewn gogoniant.
25Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.
25 Pwy sydd gennyf yn y nefoedd ond ti? Ac nid wyf yn dymuno ond tydi ar y ddaear.
26La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.
26 Er i'm calon a'm cnawd ballu, eto y mae Duw yn gryfder i'm calon ac yn rhan imi am byth.
27Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.
27 Yn wir, fe ddifethir y rhai sy'n bell oddi wrthyt, a byddi'n dinistrio'r rhai sy'n anffyddlon i ti.
28Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, per raccontare, o Dio, tutte le opere tue.
28 Ond da i mi yw bod yn agos at Dduw; yr wyf wedi gwneud yr Arglwydd DDUW yn gysgod i mi, er mwyn imi fynegi dy ryfeddodau.